Okapy wyspowe do otwartej kuchni. Co warto wiedzieć?

Okapy wyspowe montuje się do sufitu. Jeśli okap ma pracować jako wyciąg, trzeba go podłączyć do komina wentylacyjnego, który będzie odprowadzał zanieczyszczone powietrze na zewnątrz. Prowadzony po suficie przewód wentylacyjny można zamaskować, instalując sufit podwieszany. Jeśli okap będzie pracował jako pochłaniacz (oczyszczone przez filtry powietrze jest wdmuchiwane z powrotem do pomieszczenia), wystarczy go podwiesić.

Wybierając okap wyspowy, zwróćmy uwagę na:

Wydajność. W ciągu godziny powietrze powinno być przefiltrowane minimum 6 razy przy najniższej prędkości pracy i 12 razy przy najwyższej. Aby ustalić potrzebną wydajność, kubaturę kuchni mnożymy odpowiednio przez 6 lub przez 12 (w kuchni otwartej na salon uwzględniamy kubaturę całego wnętrza).

Moc, czyli prędkość, z jaką obraca się wentylator. Można ją regulować (na ogół 3 stopnie prędkości, droższe modele mogą mieć ich więcej).

Szerokość. Powinna być co najmniej równa szerokości płyty grzejnej).
Nie dotyczy to modeli cylindrycznych z pochłanianiem szczelinowym, które mogą być węższe od płyty.

Oświetlenie. Ledowe lub halogenowe, energooszczędne; zwykle jest na tyle mocne, że dobrze oświetla nie tylko płytę, ale także blat.

Dodatkowe wyposażenie: wyłącznik czasowy (okap wyłącza się automatycznie po upływie zaprogramowanego czasu), sensor zapachu (uruchamia urządzenie, gdy wyczuje opary w powietrzu, i wyłącza, gdy powietrze zostaje oczyszczone), wskaźnik nasycenia filtrów (informuje o konieczności
ich oczyszczenia).

Można również zamontować okap chowany w blacie. Na czas gotowania wysuwamy go, a po skończeniu - wsuwamy, by nie przeszkadzał. Niestety, takie modele są dość drogie.

PRZEJDŹ DO GALERII >>