Otulony drewnem - przytulny minimalizm w kaszubskim domu

Już od progu wchodzących wita otwarta, wolna od zbęd­nych dekoracji przestrzeń, wypełniona geometrycznymi formami, prostymi liniami, naznaczona oszczędnie do­braną, neutralną kolorystyką. Znajdziemy tu funkcjonal­ne, dostosowane do potrzeb domowników rozwiązania, a także wprowadzające harmonię konsekwentnie użyte w każdym pomieszczeniu te same materiały wykończe­niowe.

Tak, według wskazówek właścicieli, 198-metrowy dom na Kaszubach zaprojektowali Ewa Konkol i Bartosz Ba­ranowski prowadzący pracownię projektową k+b archi­tekci. O wytycznych, które otrzymali od czteroosobowej rodziny mówią:

Inwestorzy, choć zdecydowali się na dosyć standardową bryłę zewnętrzną domu, od początku wiedzieli, że wnętrze musi być skrojone na miarę i idealnie dopasowane do ich potrzeb. Zależało im na dużej i funkcjonalnej strefie dziennej, w której toczyć się będzie życie domowników i od­wiedzających ich często gości. Kuchnia miała być połączona z częścią dzienną, ale jednocześnie na tyle oddalona, aby do­biegające z niej hałasy nie przeszkadzały pozostałym domow­nikom. Ważnym aspektem była prostota i ponadczasowość przyjętych rozwiązań oraz stonowana kolorystyka, która nie przytłoczy mieszkańców i nigdy się nie znudzi.

Wybór gotowego projektu domu z katalogu, na który zdecydowali się gospodarze, został skonsultowany z Ewą Konkol i Bartoszem Baranowskim przed jego zakupem. Dzięki temu zanim ruszyła budowa, dokonano potrzebnych zmian w projekcie wnętrz.

Najważniejsze modyfikacje w układzie wprowadzono na parterze budynku. Zrezygnowano tu z gościnnej sypialni, w miejsce której zaplanowano część wypoczynkową z dużą, o wymiarach 2,6 x 5 m, wykonaną na zamówienie szaro- beżową sofą. Na etapie projektu, w porozumieniu z konstruktorem, usunięto z planów dawną ścianę nośną dzielącą sypialnię i salon. Zyskano dzięki temu ustronną, naprawdę obszerną strefę kanapową z kominkiem, telewizorem oraz poczucie przestrzeni i oddechu w strefie wejścia do domu. W pierwotnym projekcie bowiem, tuż po przekroczeniu progu wiatrołapu na planach widniał salon z kanapą. Teraz po wejściu do domu rozpościera się niczym niezakłócony widok na ogród. Przewidziano tu tylko niewielki punkt czytelniczy i obserwacyjny zarazem – kręcony fotel, w którym wygodnie można się rozsiąść, mając oko na cały dom.

Przeróbce uległ też wiatrołap i kuchnia, przedzielone początkowo spiżarnią. Rezygnacja z niej pozwoliła przesunąć o 20 cm ścianę pomiędzy wiatrołapem a kuchnią i zmieścić w części przedsionka podręczną szafę na buty i kurtki, której brakowało w oryginalnym projekcie. A w części kuchennej magazynową funkcję usuniętej spiżarni przejęły dodatkowo zaplanowane tu szafki.

Kuchnia, usytuowana po przeciwnej niż salon stronie domu, pozwala na swobodne korzystanie z niej bez przejmowania się dobiegającymi stąd hałasami, zapachami i widokiem codziennego rozgardiaszu. Chociaż jest otwarta i zaplanowana bezpośrednio przy dużym, jadalnianym stole, pozostaje mało widoczna w przestrzeni parteru. Jest bowiem nieco cofnięta względem open space’u, dodatkowo oddzielona półwyspem, a także fragmentem konstrukcyjnej ściany obudowanej z każdej strony szafkami.

Wspomniana zabudowa wokół ściany nośnej stanowi ciekawy element w przestrzeni. Białe, matowe fronty, którymi jest wykończona, kryją wewnątrz podświetlone i wykończone dębowym fornirem szafki. Na co dzień te otwierane od strony stołu pełnią funkcję barku i kredensu, mieszcząc zastawę stołową, a te zaprojektowane od strony korytarza sprawdzają się jako spiżarnia.

Nieznacznym zmianom uległo również poddasze. Gospodarze często pracują w domu, a więc nad garażem zaplanowano dla nich wygodny gabinet. Zmniejszono metraż tego pomieszczenia, względem oryginalnego projektu, aby zapewnić poczucie przestrzeni na klatce schodowej oraz wygospodarować w korytarzu dodatkowe miejsce na pralkę i pomieszczenie gospodarcze. Znalazły się tu również pokoje dwóch córek i duża łazienka z wanną do ich dyspozycji, sypialnia rodziców z garderobą i ich własną łazienką oraz dodatkowa, rodzinna garderoba.

Głównym założeniem stylistycznym, na którym bazowali architekci, był minimalizm. Widać go zwłaszcza w spajającej przestrzeń całego parteru, bezspoinowej posadzce żywicznej oraz w lakierowanych w macie, gładkich frontach meblowych, płynnie przechodzących w okładziny ścienne. Jasnoszara żywica znalazła się również na ścianach kuchni oraz na ścianach w łazienkach na parterze i poddaszu, gdzie zastosowano ją też w kontrastującym odcieniu grafitowym. Do neutralnej, lekkiej bazy dodano szlachetne, zawsze modne materiały – drewno i kamień. Te unikalne, ozdobne elementy dekorują przestrzeń domu, nadając mu swoisty styl, tworząc kompletny, współgrający ze sobą wystrój. Jako okładzinę ścian w części wypoczynkowej, wzdłuż schodów prowadzących na poddasze, w sypialni rodziców i w gabinecie użyto drewnianych desek. Te same, wykończone podkreślającym ich usłojenie olejowoskiem deski zdobią sufity nad strefą kanapową, w kuchni, w wiatrołapie oraz w przejściu pomiędzy tymi dwoma ostatnimi pomieszczeniami. Ocieplają surowy wizerunek oryginalnej podłogi. Ponadto drewniany sufit wizualnie wydziela z rozległej części dziennej strefę wypoczynkową i kuchenną. W projekcie wykorzystano też ciemny marmur Pietra Grey, w wersji szczotkowanej, eksponującej typowe dla kamienia delikatne wżery i ubytki, podkreślające autentyczność i charakter materiału.

Za sprawą neutralnej palety barw wnętrze domu jest lekkie, sprzyja odpoczynkowi i stanowi idealne tło do eksperymentowania z ewentualnymi, zmieniającymi się w czasie upodobaniami estetycznymi domowników.