Listwy podłogowe - styk posadzek z różnych materiałów

Coraz więcej osób decyduje się na połączenie pomieszczeń o odmiennych funkcjach w jedno. Posadzkę w takim wnętrzu wykonuje się często z różnych materiałów, które dobiera się zależnie od przeznaczenia danej strefy. Tam, gdzie jest najbardziej narażona na ścieranie, zarysowanie czy zalanie wodą, drewno zastępuje się odporniejszym materiałem. W takich pomieszczeniach posadzka drewniana najczęściej sąsiaduje z płytkami gresowymi.

Drewno znacznie różni się od gresu: inaczej się brudzi, inaczej reaguje na zmiany wilgotności i temperatury, niszczy. W styku z niewrażliwym na wilgoć gresem drewno może się wybrzuszać, a płytki gresowe - pękać lub odspajać się od podłoża. Dlatego tak ważny jest sposób połączenia materiałów, który często się lekceważy, pozostawiając go do rozwiązania ekipie budowlanej. A szkoda, bo taki styk może nie tylko chronić krawędzie obydwu materiałów przed uszkodzeniem, ale także być efektownym elementem podłogi.

Jedna płaszczyzna podłogi

Przy łączeniu parkietu z gresem trzeba pamiętać, że znacznie różnią się one od siebie grubością. Deski lub deszczułki, zwane potocznie klepkami, mają zwykle 10-22 mm, a płytki gresowe - 8-10 mm. Materiały te wymagają więc podłoża na innym poziomie, by ułożone posadzki stanowiły jedną płaszczyznę - bo tak jest najbezpieczniej i najładniej.

Aby tak było, podkład pod cieńszą wykładziną trzeba pogrubić. Można do tego użyć wylewki betonowej, masy samopoziomującej, płyt OSB lub suchego jastrychu. Na grubość warstw podłogowych będzie też miała wpływ decyzja o zastosowaniu ogrzewania podłogowego.

Miejsce połączenia posadzek z różnych materiałów

Granicy między dwiema powierzchniami z różnych materiałów można nie wypełniać, zostawiając jedynie pomiędzy nimi szczelinę 2-3 mm. Będzie ona pełniła funkcję dylatacji, której zadaniem jest umożliwienie swobodnego przemieszczania się oddzielonych części wskutek zmian temperatury i wilgotności.

Można też taki styk wypełnić, aby pomiędzy obydwa materiały nie dostawały się ani woda, ani brud. Zastosowany materiał wizualnie podkreśli takie łączenie lub - gdy sam jest mało widoczny - będzie stanowić tło. Oto najczęściej stosowane rodzaje wypełnień.

Spoiny elastyczne. Te najprostsze wypełnienia umożliwiają swobodną, niezależną od siebie pracę sąsiadujących ze sobą posadzek, zapewniając przy tym szczelność i elastyczność połączenia. Zwykle stosuje się do tego masy silikonowe, specjalne zaprawy do wypełniania spoin lub masę korkową o półpłynnej konsystencji. By takie wypełnienie było prawie niewidoczne, jego kolor powinien być podobny do koloru wypełnienia spoin między płytkami.

Listwy podłogowe. Przykrywają one szczeliny na granicy różnych posadzek, zabezpieczają krawędzie płytek gresowych i deszczułek, a przy tym zapobiegają niepożądanym skutkom różnic w zachowaniu się materiałów podczas montażu oraz eksploatacji posadzki.

Listwy - zarówno te wykończeniowe, jak i dylatacyjne - można wybierać spośród wielu profili metalowych z mosiądzu, aluminium zwykłego i oksydowanego, stali nierdzewnej, polerowanej albo tworzyw sztucznych. Mogą być też wykonane z drewna, korka lub ze szkła.

Metalowe listwy podłogowe dobiera się zależnie od grubości wykładzin posadzkowych (mają różną wysokość: od 2 do 40 mm) oraz ich rodzaju (są odmiennie wyprofilowane, przez co dostosowane do różnego rodzaju połączeń). Niektóre z nich mogą być perforowane, co umożliwia zrobienie zaokrągleń przez zwykłe wygięcie listwy. Uzyskuje się w ten sposób estetyczne wykończenie krzywoliniowych połączeń posadzek: łuków czy półkoli.

Drewniane listwy podłogowe wykonuje się z takich samych gatunków drewna jak posadzki drewniane. Można je więc idealnie dopasować do barwy i wzoru posadzki oraz jej grubości, tak by były dyskretnym, stonowanym wykończeniem jej krawędzi.

Korkowe listwy podłogowe stanowią elastyczne wypełnienie. Wycina się je z arkuszy korka (grubości 1 cm, szerokości 64 cm i długości 94 cm) i wciska się, dopasowując do pozostawionej szczeliny po ułożeniu posadzek.

Szklane listwy podłogowe , choć wydawać się mogą zbyt kruche, to w taflach grubości 2 cm - zwłaszcza ustawionych na sztorc - są odporne na nacisk. Dobre jest szkło matowe, które kryje techniczne warstwy podłogi. Takie rozwiązanie wymaga jednak pozostawienia miejsca na nie podczas wykonywania podkładu pod posadzkę: tam, gdzie ma się znaleźć listwa, umieszcza się warstwę styropianu takiej samej grubości jak ona. Przed zamontowaniem listwy ze szkła można umieścić pod nią źródła światła.



Na styku różnych poziomów

Czasem trzeba się pogodzić z różnicami poziomów posadzek; tak bywa niekiedy podczas remontów i modernizacji domów. W starych budynkach wyrównywanie poziomu posadzek może się okazać tak kłopotliwe, że zamiast skuwać zbyt gruby podkład, trzeba się do niego dostosować. Warto wtedy skorzystać ze specjalnych listew i profili maskujących zróżnicowaną wysokość posadzki. Dobrze jest, gdy taki styk wyraźnie odcina się od obydwu stykających się powierzchni, bo zwraca wtedy uwagę na różnicę poziomów i w ten sposób zapobiega potknięciom. Do niwelowania niebezpiecznych progów służą też listwy progowe i profile przejściowe.

Listwy progowe umożliwiają miękkie i łagodne przejścia między posadzką z drewna a posadzką z płytek gresowych. Listwy te mogą być drewniane, metalowe lub mieć złożoną budowę - na przykład rdzeń z drewna albo metalu pokryty naturalną okleiną drewnianą dobraną do barwy posadzki.

Profile przejściowe (szersze z nich nazywane są także najazdowymi) mają budowę umożliwiającą bezprogowe połączenie dwóch powierzchni na różnych poziomach. Jest ich wiele. Wykonane są z mosiądzu, aluminium, tworzyw sztucznych lub ze stali. Mają różne wymiary i kształty dostosowane do każdego typu posadzki oraz typowych dla tych posadzek różnic wysokości. Niektóre z profili przejściowych - dzięki ruchomym częściom nazywanym ramionami - łatwo dopasować do każdej nietypowej różnicy poziomów (np. mogą niwelować różnicę wysokości wynoszącą od 1 do 20 mm).

Jeśli różnica poziomu dwóch posadzek jest duża (4-10 cm), a posadzka z płytek gresowych znajduje się wyżej niż drewniana, zamiast zakrywać połączenie obu materiałów pochyłą listwą, lepiej wykonać stopień i zastosować specjalne profile wykończeniowe. Służą one do ochrony nieosłoniętych krawędzi płytek gresowych, które bez takiego wykończenia są szczególnie narażone na uszkodzenia.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>