Drewniane panele do renowacji - remont za dwa tysiące

Powinniśmy zdawać sobie sprawę, że nie z każdym uszkodzeniem deski warstwowej damy sobie radę, nawet przy pomocy fachowca. Czasem nie pozostaje nic innego, jak położyć podłogę po raz drugi, a nawet ją wymienić. W dużej mierze wynika to z konstrukcji paneli drewnianych. Składają się one najczęściej z trzech warstw drewna - podkładowej i nośnej (wykonanych z reguły z drewna sosnowego lub świerkowego), oraz dekoracyjnej - ze szlachetnego gatunku; ta ostatnia ma grubość 2-3,5 mm. Grubość warstwy wierzchniej decyduje o tym, czy deskę można będzie odnawiać. Teoretycznie, warstwa licowa jest na tyle gruba, że umożliwia dwukrotne cyklinowanie podłogi. Wiele jednak zależy od tego, na ile zużyta jest posadzka.

Stopień skomplikowania naprawy determinuje też rodzaj wykończenia paneli drewnianych. Najpopularniejsze są deski lakierowane, które dość trudno poddać drobnym zabiegom renowacyjnym. Aby uzyskać zadowalający efekt, często trzeba usuwać fabrycznie nałożony lakier i od nowa lakierować podłogę. Większe możliwości dają deski olejowane, z których łatwiej usunąć drobne rysy. Najczęściej nie potrzeba do tego zatrudniać fachowca; z powodzeniem poradzimy sobie z tym sami.

Odświeżanie powierzchni podłogi

Każda podłoga z czasem się zużywa. Pierwszą tego oznaką jest zmatowienie powierzchni i miejscowe zabrudzenia, których nie udaje się usunąć podczas mycia, przy użyciu powszechnie stosowanych środków do pielęgnacji drewna.



Deski olejowane. Plamy można zmyć mydłem do podłóg olejowanych (dodaje się je do wody) lub specjalnym zmywaczem. Jeśli zabrudzenia są trudne do usunięcia - aplikuje się go na posadzkę, pozostawia na pewien czas, po czym wyciera miękką szmatką. Jeśli plamy nie schodzą, należy lekko przetrzeć podłogę drobnoziarnistym papierem ściernym (ziarno nr 180-250). Przeszlifowane miejsca pokrywa się olejem naprawczym.



Deski lakierowane. Zabrudzenia można usunąć za pomocą specjalnych odplamiaczy do podłóg lakierowanych. Preparat taki w większym stężeniu nakłada parkieciarz, a następnie czyści podłogę polerką mechaniczną. Środek w mniejszym stężeniu może też służyć do samodzielnej pielęgnacji podłogi (nanosi się go mopem i zmywa wodą). Koszt litrowej butelki preparatu czyszczącego do podłóg lakierowanych to ok. 40 zł.

Usuwanie zarysowań

Podłogi olejowane. Olej naprawczy, zwany też renowacyjnym, stosuje się jako środek odświeżający podłogę oraz do napraw punktowych, np. niewielkich powierzchniowych zadrapań. Można go kupić w wersji bezbarwnej lub koloryzującej - odcień należy dobrać do koloru, w jakim fabrycznie wykończono podłogę. Nanosi się go podobnie, jak pierwotną warstwę oleju - rozprowadzając na podłodze, a następnie usuwając jego nadmiar. Po olejowaniu renowacyjnym może być konieczne polerowanie parkietu, najlepiej maszynowe, przy użyciu specjalnego padu (tarczy polerskiej). Cała operacja jest dość prosta, można ją przeprowadzić samodzielnie. Jedyną trudność może stanowić wypolerowanie posadzki, gdy nie posiadamy odpowiedniego urządzenia. Można sobie z tym poradzić, nakładając pad polerski (do kupienia w sklepach parkieciarskich i marketach budowlanych) na szlifierkę tarczową. To bardziej opłacalne, niż wynajmowanie fachowca do naprawy niewielkiego fragmentu podłogi.

Podłogi lakierowane. Do naprawy rys i wgnieceń na deskach lakierowanych służą markery, woski oraz lakiery (do drewna barwionego w wersji koloryzującej). Woski i markery należy stosować bezpośrednio na uszkodzone miejsce. Trzeba tylko pamiętać, że takie naprawy przeprowadza się tylko wtedy, gdy rysy są na tyle płytkie, że fabrycznie naniesiony lakier nie został całkowicie zdarty.

Przed ponownym lakierowaniem należy odtłuścić podłogę, usuwając starannie wszelkie stosowane uprzednio środki pielęgnacyjne. Następnie drobnoziarnistym papierem ściernym (o granulacji P80-100) trzeba zmatowić całą powierzchnię (szlifując wyłącznie wzdłuż deski), by poprawić przyczepność między starą a nową warstwą lakieru. Na koniec trzeba odkurzyć podłogę. Lakier nanosi się zgodnie z zaleceniami producenta.

Uwaga! Przed lakierowaniem warto dokonać próby przyczepności i barwy lakieru, najlepiej na fragmencie deski pozostałym po montażu.

Jeśli zarysowanie jest głębokie, postępujemy podobnie jak z innymi podłogami lakierowanymi, czyli wymieniamy pojedynczą deskę.



Naprawa głębszych uszkodzeń podłogi

Mogą powstać, gdy zarysujemy podłogę podczas przesuwania ciężkiego mebla, albo gdy coś nam na nią upadnie. Sposób naprawy takiego uszkodzenia zależy od tego, jak jest głębokie, rozległe i gdzie się znajduje. Jeśli zniszczonych jest kilka desek znajdujących się w widocznym miejscu, np. na środku pomieszczenia, warto rozważyć ich wymianę. Bardzo trudno jest naprawić "dziury" w panelach drewnianych tak, by miejsce idealnie zgrało się z pozostałą powierzchnią podłogi.

Podobnie rzecz ma się z bardzo głębokimi ubytkami, gdy panel jest uszkodzony aż do warstwy nośnej. W takiej sytuacji warto rozważyć wymianę zniszczonych deszczułek - będzie to mniej męczące, łatwiejsze, a efekt naprawy - zdecydowanie lepszy, niż "sztukowanie" ubytku. Nie jest to oczywiście niemożliwe, ale ocenę najlepiej zostawić fachowcowi, który zaproponuje najlepszą i najbardziej opłacalną metodę naprawy.

Jeśli jednak wymiana deski nie wchodzi w grę, bo np. nie mamy zapasowych paneli, a dokupienie ich w takim samym wybarwieniu nie jest możliwe lub nowe deski zbyt różniłyby się kolorem od nieco zużytej już podłogi, płytkie ubytki można wypełnić szpachlą. Będzie to jednak wymagało szlifowania większego fragmentu podłogi, bo szpachlę miesza się z pyłem drzewnym, który nadaje preparatowi kolor identyczny z drewnem. Jeśli mamy deski barwione, powinniśmy liczyć się z tym, że trudno będzie uzyskać kolor idealnie dopasowany do reszty posadzki, a miejsce naprawy będzie widoczne.

Do szlifowania mechanicznego zaleca się używanie szlifierek rotacyjnych. Najpierw usuwa się lakier, a następnie szlifuje uszkodzoną wierzchnią warstwę deski - w zależności od głębokości uszkodzeń deska może wymagać nawet kilkukrotnego szlifowania. Podłogę należy następnie odkurzyć i przemyć, a następnie ponownie polakierować lub nanieść warstwę oleju renowacyjnego (trzeba go pozostawić na około pół godziny, a następnie nadmiar usunąć miękką i czystą szmatką).

Renowacja podłogi

Przebiega analogicznie jak cyklinowanie parkietów. Warto jednak zatrudnić do tej pracy dobrego fachowca, mającego doświadczenie w odnawianiu drewnianych podłóg warstwowych i dysponującego odpowiednim sprzętem, zwłaszcza jeśli ułożyliśmy deski jako podłogę pływającą. Mało wprawny parkieciarz, korzystający z przestarzałej maszyny, może nie poradzić sobie z gładkim i równym wycyklinowaniem uginającej się posadzki.

Doświadczony specjalista od desek warstwowych przed szlifowaniem sprawdzi też, w jakiej kondycji jest warstwa użytkowa paneli - zmierzy jej grubość w mało eksponowanej części pomieszczenia (nie powinna być cieńsza niż 2 mm) i "obstuka" podłogę. Dopiero wtedy zdecyduje, czy nadaje się ona do renowacji. Jeśli uzna, że warstwa licowa jest zbyt cienka lub odspojona, prawdopodobnie zaleci wymianę podłogi, bo polakierowana wierzchnia warstwa desek może się odkleić. Ryzyko to będzie mniejsze, jeśli zastosujemy preparaty na bazie rozpuszczalnika (lakiery na bazie żywic syntetycznych) lub zabezpieczymy posadzkę olejem.

Renowacja lakierowanej podłogi z desek barwionych daje możliwość zmiany jej kolorystyki. Wówczas zeszlifowaniu powinna ulec nie tylko warstwa lakieru, ale także zabarwiona część warstwy wierzchniej. Jeśli jednak przeprowadzimy taki zabieg na deskach szczotkowanych (to technologia wykończenia nadająca powierzchni charakterystyczną, nierówną strukturę), efekt niejednorodności desek zostanie bezpowrotnie utracony.

Na wycyklinowaną podłogę można nanieść bezbarwny lakier lub olej, zgodnie z zaleceniami producenta, lub zabarwić podłogę na dowolny kolor (bejcą albo olejem z dodatkiem barwiących pigmentów).



Wymiana paneli

Wymiana uszkodzonych elementów podłogi warstwowej wcale nie musi być taka łatwa, jak zapewniają sprzedawcy. Przede wszystkim, trudno będzie namówić dobrego parkieciarza do przyjęcia zlecenia, na którym nie zarobi zbyt wiele, a sporo się przy nim napracuje.



Wiele zależy od tego, w jaki sposób zostały zamocowane deski i w jakim miejscu znajdują się te, które trzeba wymienić. Przy podłogach przyklejonych do podłoża, gdy trzeba wymienić (wydłutować) jedną lub kilka desek, istnieje duże ryzyko uszkodzenia sąsiednich paneli. Jest to więc zabieg dość trudny. Łatwiej jest wymienić deskę w podłodze pływającej. Gdy uszkodzenie znajduje się blisko ściany - zamiast wycinać pojedynczą deskę - wygodniej i bezpieczniej jest zdjąć listwy przypodłogowe, rozmontować część podłogi i złożyć ją z powrotem, uszkodzoną deskę zastępując nową. Wyceny kosztów takiej pracy montażysta może dokonać jedynie na miejscu, w trakcie oględzin podłogi.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>