Jak zmieniały się mieszkania od lat 50.? Bardzo ciekawa galeria!
Szukasz mieszkania z lat 70.? Możesz być pewny, że trafisz na wąską kuchnię. Z lat 80.? Nie zdziw się, jeśli trafisz na długi i ciemny korytarz. Jakie jeszcze mody rządziły budownictwem od lat 50. XX wieku do dziś?
Rozkład mieszkania to jeden z ważniejszych czynników wpływających na decyzję o zakupie nieruchomości. Najmniej atrakcyjny mają mieszkania z lat 60., które - jak mówią eksperci - dziś nadają się najlepiej pod najem. Przestrzenności nie można odmówić lokalom z lat 70., a funkcjonalności tym wybudowanym po roku 2000. Oto jakie trendy panowały w poszczególnych latach.
Lata 50. Pokoje w amfiladzie
- Domy z lat 50. zbudowane są z cegły, a mieszkania mają przestronne pokoje, o powierzchni co najmniej 25 m kw., i są w kształcie zbliżonym do kwadratu - mówi Gabriela Kundzicz, specjalista ds. publikacji ofert w Home Broker. To epoka dużych, około 10-metrowych kuchni, w których mieści się stół i krzesła. A także pokoi w amfiladzie, przez co wnętrza wydają się bardziej przestrzenne. Przeciętny metraż tych mieszkań to 70-80 m kw.
Lata 60. 11 metrów na obywatela
Charakterystycznym elementem budynków z lat 60. jest budowa mieszkań w oparciu o tzw. normatywy projektowania. - Jasno określały one, że na lokatora musi przypadać około 11 m kw. powierzchni. Dla trzyosobowej rodziny normą były więc mieszkania 30-metrowe - opowiada Marcin Jańczuk z agencji nieruchomości Metrohouse. Co można na takiej powierzchni zmieścić? - Malutki pokój z przepierzeniem, za którym znajdowała się sypialnia (ok. 6 m kw.), ślepą kuchnię (czyli bez okna) we wnęce i łazienkę, w której nie było miejsca na pełnowymiarową wannę. Mieszkania te były też niższe niż obecnie - miały 250 cm wysokości. Kiedyś budowano je dla rodzin, dziś pełnią rolę mieszkań na wynajem np. dla singla - dodaje Jańczuk.
W latach 60. obok budownictwa z cegły pojawia się rama H i wielka płyta. - Często można spotkać układ, w którym jeden pokój jest większy, ma np. 15 m kw., natomiast pozostałe pomieszczenia, kuchnia, łazienka i przedpokój - zaledwie kilka metrów (od 2 do 5 m kw.) - mówi Dorota Gołębiewska, kreślarz zajmujący się przygotowywaniem planów mieszkań dołączanych do ofert w Home Broker.
Lata 70. Wąska kuchnia
W budownictwie z lat 70. króluje wielka płyta i większe metraże. Dwupokojowe mieszkania mają od 36 do 42 m kw., a trzypokojowe od 52 do 60 m kw. Marcin Jańczuk zauważa, że do takich metrażów i liczby pokoi wrócili dzisiejsi deweloperzy.
W latach 70. w wielkiej płycie narzekano na niewielkie możliwości aranżacyjne. - Projektowano bloki, w których konsekwentnie na każdym piętrze powielano taki sam układ mieszkań. Zdarzały się też inwestycje, gdzie możliwości projektowania przestrzeni były większe, bowiem jeden system produkcyjny płyt pozwalał na zmienianie układów pomieszczeń - dodaje ekspert Metrohouse. Dominowały wąskie kuchnie i pomieszczenia rozmieszczone wokół zbliżonego do kwadratu przedpokoju.
Dziś mieszkania w blokach z wielkiej płyty należą do najtańszych (choć gdzieniegdzie, np. w Łodzi czy na Śląsku, jeszcze tańsze są w kamienicach). Pełnią zwykle rolę przejściowego lokalu kupowanego na kilka lat, zanim odłożymy na zakup mieszkania docelowego. - Plusem, który doceniają nabywcy, jest rozwinięta infrastruktura osiedli, o którą zadbali ówcześni urbaniści - mówi Marcin Jańczuk. Wokół są place zabaw, skwery w ławkami, zieleń.
Lata 80. Łazienka i WC oddzielnie
Częściową kontynuacją trendów z lat 70. są np. wciąż projektowane w latach 80. wąskie kuchnie. Dominuje także wielka płyta - mówi Gabriela Kundzicz. Ale pojawiają się też nowości. Najbardziej charakterystyczne dla tego okresu są długie, wąskie i ciemne korytarze o szerokości około metra, na końcu których znajduje się oddzielnie łazienka, a obok WC. Po jednej lub obu stronach przedpokoju są wejścia do pokoi. W latach 80. projektowane są też pokoje przechodnie.
Lata 90. Otwarte kuchnie
- Pod koniec lat 90. i na początku XXI mamy do czynienia ze zróżnicowanym budownictwem opartym o różne technologie, o bardzo różnym standardzie wykonania i funkcjonalnościach. Rozpoczyna się era deweloperów. Od wtedy datuje się zwiększanie metrażu budowanych mieszkań - opowiada Marcin Jańczuk z Metrohouse. Mieszkania mają różnorodne układy. - Rozpoczyna się moda na otwarte kuchnie, w przedpokojach pojawiają się wnęki na wbudowanie szafy, łazienki projektowane są zarówno razem z WC, jak i oddzielnie -wylicza Dorota Gołębiewska z Home Broker.
Po 2000 roku. Nieregularne pomieszczenia i skosy
W budownictwie mieszkaniowym nadal panuje ogromna różnorodność. W okresie prosperity w latach 2005-2008 trzy pokoje miały średnio od 70 do 80 m kw., z nadejściem kryzysu na rynkach finansowych zmniejsza się metraż. - Bywa, że największe mieszkania trzypokojowe w inwestycji z tych lat mają nie więcej niż 60 m kw. - mówi Marcin Jańczuk.
- Nasila się moda na nieregularne bryły budynków, a co za tym idzie - nieregularne pomieszczenia w lokalu, np. ze skosami. Zdarzają się mieszkania projektowane w tzw. wieżach, mające kształt okręgu. Wciąż modne są aneksy kuchenne. Wśród klientów panuje moda na przebudowy pomieszczeń po swojemu - opowiada Gabriela Kundzicz. Dlatego trudno tu o jeden typowy rozkład. Bloki budowane są z cegły i bloczków silikatowych.
Lata 50. Pokoje w amfiladzie
- Domy z lat 50. zbudowane są z cegły, a mieszkania mają przestronne pokoje, o powierzchni co najmniej 25 m kw., i są w kształcie zbliżonym do kwadratu - mówi Gabriela Kundzicz, specjalista ds. publikacji ofert w Home Broker. To epoka dużych, około 10-metrowych kuchni, w których mieści się stół i krzesła. A także pokoi w amfiladzie, przez co wnętrza wydają się bardziej przestrzenne. Przeciętny metraż tych mieszkań to 70-80 m kw.
Lata 60. 11 metrów na obywatela
Charakterystycznym elementem budynków z lat 60. jest budowa mieszkań w oparciu o tzw. normatywy projektowania. - Jasno określały one, że na lokatora musi przypadać około 11 m kw. powierzchni. Dla trzyosobowej rodziny normą były więc mieszkania 30-metrowe - opowiada Marcin Jańczuk z agencji nieruchomości Metrohouse. Co można na takiej powierzchni zmieścić? - Malutki pokój z przepierzeniem, za którym znajdowała się sypialnia (ok. 6 m kw.), ślepą kuchnię (czyli bez okna) we wnęce i łazienkę, w której nie było miejsca na pełnowymiarową wannę. Mieszkania te były też niższe niż obecnie - miały 250 cm wysokości. Kiedyś budowano je dla rodzin, dziś pełnią rolę mieszkań na wynajem np. dla singla - dodaje Jańczuk.
W latach 60. obok budownictwa z cegły pojawia się rama H i wielka płyta. - Często można spotkać układ, w którym jeden pokój jest większy, ma np. 15 m kw., natomiast pozostałe pomieszczenia, kuchnia, łazienka i przedpokój - zaledwie kilka metrów (od 2 do 5 m kw.) - mówi Dorota Gołębiewska, kreślarz zajmujący się przygotowywaniem planów mieszkań dołączanych do ofert w Home Broker.
Lata 70. Wąska kuchnia
W budownictwie z lat 70. króluje wielka płyta i większe metraże. Dwupokojowe mieszkania mają od 36 do 42 m kw., a trzypokojowe od 52 do 60 m kw. Marcin Jańczuk zauważa, że do takich metrażów i liczby pokoi wrócili dzisiejsi deweloperzy.
W latach 70. w wielkiej płycie narzekano na niewielkie możliwości aranżacyjne. - Projektowano bloki, w których konsekwentnie na każdym piętrze powielano taki sam układ mieszkań. Zdarzały się też inwestycje, gdzie możliwości projektowania przestrzeni były większe, bowiem jeden system produkcyjny płyt pozwalał na zmienianie układów pomieszczeń - dodaje ekspert Metrohouse. Dominowały wąskie kuchnie i pomieszczenia rozmieszczone wokół zbliżonego do kwadratu przedpokoju.
Dziś mieszkania w blokach z wielkiej płyty należą do najtańszych (choć gdzieniegdzie, np. w Łodzi czy na Śląsku, jeszcze tańsze są w kamienicach). Pełnią zwykle rolę przejściowego lokalu kupowanego na kilka lat, zanim odłożymy na zakup mieszkania docelowego. - Plusem, który doceniają nabywcy, jest rozwinięta infrastruktura osiedli, o którą zadbali ówcześni urbaniści - mówi Marcin Jańczuk. Wokół są place zabaw, skwery w ławkami, zieleń.
Lata 80. Łazienka i WC oddzielnie
Częściową kontynuacją trendów z lat 70. są np. wciąż projektowane w latach 80. wąskie kuchnie. Dominuje także wielka płyta - mówi Gabriela Kundzicz. Ale pojawiają się też nowości. Najbardziej charakterystyczne dla tego okresu są długie, wąskie i ciemne korytarze o szerokości około metra, na końcu których znajduje się oddzielnie łazienka, a obok WC. Po jednej lub obu stronach przedpokoju są wejścia do pokoi. W latach 80. projektowane są też pokoje przechodnie.
Lata 90. Otwarte kuchnie
- Pod koniec lat 90. i na początku XXI mamy do czynienia ze zróżnicowanym budownictwem opartym o różne technologie, o bardzo różnym standardzie wykonania i funkcjonalnościach. Rozpoczyna się era deweloperów. Od wtedy datuje się zwiększanie metrażu budowanych mieszkań - opowiada Marcin Jańczuk z Metrohouse. Mieszkania mają różnorodne układy. - Rozpoczyna się moda na otwarte kuchnie, w przedpokojach pojawiają się wnęki na wbudowanie szafy, łazienki projektowane są zarówno razem z WC, jak i oddzielnie -wylicza Dorota Gołębiewska z Home Broker.
Po 2000 roku. Nieregularne pomieszczenia i skosy
W budownictwie mieszkaniowym nadal panuje ogromna różnorodność. W okresie prosperity w latach 2005-2008 trzy pokoje miały średnio od 70 do 80 m kw., z nadejściem kryzysu na rynkach finansowych zmniejsza się metraż. - Bywa, że największe mieszkania trzypokojowe w inwestycji z tych lat mają nie więcej niż 60 m kw. - mówi Marcin Jańczuk.
- Nasila się moda na nieregularne bryły budynków, a co za tym idzie - nieregularne pomieszczenia w lokalu, np. ze skosami. Zdarzają się mieszkania projektowane w tzw. wieżach, mające kształt okręgu. Wciąż modne są aneksy kuchenne. Wśród klientów panuje moda na przebudowy pomieszczeń po swojemu - opowiada Gabriela Kundzicz. Dlatego trudno tu o jeden typowy rozkład. Bloki budowane są z cegły i bloczków silikatowych.
- Więcej o:
