Miski ustępowe i spłuczki
Spór o wyższość dolnopłuków i górnopłuków jest już anegdotyczny. Nie ma jednak wątpliwości - te pierwsze rodzaje toaletowych spłuczek dominują. Coraz częściej też montowane są spłuczki podtynkowe.
Stosowane w toaletach urządzenia bardzo zmieniły swój wygląd w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Warto więc się im przyjrzeć bliżej, bo toaleta to jedno z najważniejszych pomieszczeń w domu.
Miski ustępowe i...
Wyróżniamy dwa typy misek ustępowych: talerzowe (płaskie) lub lejowe. Oba posiadają zamknięcie wodne w postaci syfonu. Tworzy go wyprofilowany w formie litery U przewód odpływowy.
W syfonie zawsze znajduje się woda. Nie pozwala ona przenikać do pomieszczeń mieszkalnych nieprzyjemnym zapachom z kanalizacji. Zapobiega też przenikaniu gazów kanałowych, które zawierają wybuchowe, łatwo palne i trujące substancje, np. metan.
W miskach talerzowych woda wypełnia oprócz syfonu także płaskie zagłębienie pod ujściem wody z rury spłukującej. Miski płaskie zostały jednak wyparte przez bardziej higieniczne i łatwiejsze do utrzymania w czystości lejowe.
Sposób montażu miski musi uwzględniać przebieg instalacji wodnej i pionów kanalizacyjnych. Miski ustępowe produkowane są z pionowym odpływem w podstawie lub z odpływem tylnym (poziomym lub pod kątem).
W starych budynkach spotkamy zwykle miski ustępowe z pionowym wylotem odpływu. Odpływ taki był połączony ze znajdującym się bezpośrednio w podłodze wlotem do rury łączącej naszą toaletę z pionem kanalizacyjnym. Przyłącze do pionu znajdowało się pod sufitem niższej kondygnacji. Jeśli więc odpowiadało nam miejsce montażu miski, to przy remoncie i wymianie starej miski musimy kupić nową miskę ustępową również z pionowym odpływem w podstawie.
W przypadku wymiany starej miski z odpływem pionowym na taką z odpływem tylnym, będziemy musieli zmienić miejsce dotychczasowego montażu, aby możliwe było podłączenie odpływu z wlotem do kanalizacji w podłodze.
Możemy też całkowicie zrezygnować z dotychczasowego przyłącza do pionu w podłodze, wymienić elementy pionu i podłączyć miskę z poziomym odpływem w inny sposób.
Miski ustępowe są przeważnie ceramiczne, ale spotyka się też ze stali nierdzewnej. Te ostatnie zwykle należą do ekskluzywnych serii przeznaczonych do montażu w toaletach, gdzie w wystroju dominują szkło i metal.
...i spłuczki
Mogą być zbiornikowe lub ciśnieniowe. W pierwszych do spłukiwania wykorzystywana jest siła nagromadzonej w zbiorniku wody, w drugich - bezpośrednio ciśnienie wody w instalacji wodociągowej.
Spłuczki zbiornikowe mogą mieć zbiornik umieszczony nisko lub wysoko. To drugie rozwiązanie nie jest już stosowane w nowych instalacjach. Wciąż jednak w handlu możemy znaleźć zbiorniki i inne części do tego typu spłuczek.
Zbiornik wysoki, nazywany też górnopłukiem, zawieszany jest ok. 2 m ponad podłogą. Wylot zbiornika zamykany jest zaworem dzwonowym. Doprowadzenie wody zamykane było zaworem pływakowym po podniesieniu się wody w zbiorniku do określonego poziomu. Na wypadek uszkodzenia lub zablokowania zaworu pływakowego w zaworze dzwonowym był otwór przelewowy, którym woda mogła spływać wprost do rury płuczącej. Takie rozwiązanie zabezpieczało toaletę i cały dom przed zalaniem.
Górnopłuk uruchamia się poprzez pociągnięcie dźwigni, która podnosi nieznacznie dzwon zaworu ku górze. Wytworzone podciśnienie powoduje wessanie wody ze zbiornika do rury płuczącej, która w ciągu kilku sekund spływa do miski ustępowej. Dzięki różnicy wysokości wystarczało napełnienie zbiornika 5 litrami wody, aby dokładnie spłukać miskę. Mankamentem tego rozwiązania jest jednak hałas podczas spływania wody.
Górnopłuki zajmowały dużo miejsca, ponieważ na ścianie ponad miską nie było już możliwości zamontowania szafki lub półek. Ze względu na wysokość zawieszenia utrudnione były również prace remontowe i konserwacyjne.
Dziś powszechnie używa się spłuczek niskich - dolnopłuków. Są one zawieszane na ścianie na niewielkiej wysokości ponad miską ustępową lub montowane bezpośrednio na podstawie miski. Dolnopłuki są wyższe i węższe od górnopłuków. Wlot do rury płuczącej zamykany jest zaworem spustowym, uruchamianym za pośrednictwem dźwigni lub podnoszonym bezpośrednio w górę ciągadłem z gałką.
Podobnie jak w górnopłukach dopływ wody w dolnopłuku jest zamykany zaworem pływakowym. Zabezpieczeniem przed zalaniem w przypadku uszkodzenia zaworu pływakowego jest rura przelewowa w zaworze spustowym.
Odmianą dolnopłuku jest coraz częściej stosowany zbiornik podtynkowy. Zawiesza się go na specjalnym stelażu ze stalowych kątowników w ścianie i maskuje płytami suchego tynku (gipsowo-kartonowymi, gipsowo-włóknistymi). Do zbiorników podtynkowych stosuje się miski ustępowe zawieszane na ścianie. Mocowane są one do stalowego stelażu podtrzymującego zbiornik pod tynkiem.
Współczesne dolnopłuki i zbiorniki podtynkowe mają możliwość oszczędnego wykorzystywania wody ze zbiornika. Zawór spustowy połączony jest z dźwignią, w taki sposób, że możliwe jest jego uruchamianie tak, aby wypłynęła z niego tylko część wody lub cała zawartość.
Woda może być oszczędzana na dwa sposoby:
mechanizm dźwigni zaworu spustowego pozwala przerwać wypływ wody w czasie spłukiwania - funkcję tą nazywa się popularnie "start-stop".
stosowane są dwa przyciski, jeden do oszczędnego spłukiwania z użyciem 3 litrów wody i drugi do normalnego spłukiwania przy użyciu 6-9 litrów (w zależności od ustawienia pływaka).
Często kupić można spłuczki izolowane warstwą styropianu, co zapobiega skraplaniu się pary wodnej na zewnętrznych ściankach spłuczki.
Spłuczki do zawieszenia na ścianie produkowane są z tworzyw sztucznych. Spłuczki montowane na misce robione są z tego samego co miska materiału, najczęściej z ceramiki.
Rzadko już spotykane spłuczki ciśnieniowe są montowane bezpośrednio na dopływie wody z sieci. Podłączane są do przewodu o średnicy minimum 1 cala, czyli 25 mm. Spłuczki takie wymagały dużego ciśnienia w instalacji rzędu 2-6 barów. Uruchamiane są dźwignią, która otwiera zawór ciśnieniowy. Czas otwarcia zaworu oraz ciśnienie wody na wypływie ze spłuczki można ustawić śrubami regulacyjnymi. Otwarcie zaworu powoduje zawsze znaczny hałas i wibracje, które mogą przenosić się na całą instalację wodociągową. Spłuczki tego typu są bardzo wrażliwe na korozję i zanieczyszczenia, co często prowadzi do awarii lub niewłaściwego działania.
Miski ustępowe i...
Wyróżniamy dwa typy misek ustępowych: talerzowe (płaskie) lub lejowe. Oba posiadają zamknięcie wodne w postaci syfonu. Tworzy go wyprofilowany w formie litery U przewód odpływowy.
W syfonie zawsze znajduje się woda. Nie pozwala ona przenikać do pomieszczeń mieszkalnych nieprzyjemnym zapachom z kanalizacji. Zapobiega też przenikaniu gazów kanałowych, które zawierają wybuchowe, łatwo palne i trujące substancje, np. metan.
W miskach talerzowych woda wypełnia oprócz syfonu także płaskie zagłębienie pod ujściem wody z rury spłukującej. Miski płaskie zostały jednak wyparte przez bardziej higieniczne i łatwiejsze do utrzymania w czystości lejowe.
Sposób montażu miski musi uwzględniać przebieg instalacji wodnej i pionów kanalizacyjnych. Miski ustępowe produkowane są z pionowym odpływem w podstawie lub z odpływem tylnym (poziomym lub pod kątem).
W starych budynkach spotkamy zwykle miski ustępowe z pionowym wylotem odpływu. Odpływ taki był połączony ze znajdującym się bezpośrednio w podłodze wlotem do rury łączącej naszą toaletę z pionem kanalizacyjnym. Przyłącze do pionu znajdowało się pod sufitem niższej kondygnacji. Jeśli więc odpowiadało nam miejsce montażu miski, to przy remoncie i wymianie starej miski musimy kupić nową miskę ustępową również z pionowym odpływem w podstawie.
W przypadku wymiany starej miski z odpływem pionowym na taką z odpływem tylnym, będziemy musieli zmienić miejsce dotychczasowego montażu, aby możliwe było podłączenie odpływu z wlotem do kanalizacji w podłodze.
Możemy też całkowicie zrezygnować z dotychczasowego przyłącza do pionu w podłodze, wymienić elementy pionu i podłączyć miskę z poziomym odpływem w inny sposób.
Miski ustępowe są przeważnie ceramiczne, ale spotyka się też ze stali nierdzewnej. Te ostatnie zwykle należą do ekskluzywnych serii przeznaczonych do montażu w toaletach, gdzie w wystroju dominują szkło i metal.
...i spłuczki
Mogą być zbiornikowe lub ciśnieniowe. W pierwszych do spłukiwania wykorzystywana jest siła nagromadzonej w zbiorniku wody, w drugich - bezpośrednio ciśnienie wody w instalacji wodociągowej.
Spłuczki zbiornikowe mogą mieć zbiornik umieszczony nisko lub wysoko. To drugie rozwiązanie nie jest już stosowane w nowych instalacjach. Wciąż jednak w handlu możemy znaleźć zbiorniki i inne części do tego typu spłuczek.
Zbiornik wysoki, nazywany też górnopłukiem, zawieszany jest ok. 2 m ponad podłogą. Wylot zbiornika zamykany jest zaworem dzwonowym. Doprowadzenie wody zamykane było zaworem pływakowym po podniesieniu się wody w zbiorniku do określonego poziomu. Na wypadek uszkodzenia lub zablokowania zaworu pływakowego w zaworze dzwonowym był otwór przelewowy, którym woda mogła spływać wprost do rury płuczącej. Takie rozwiązanie zabezpieczało toaletę i cały dom przed zalaniem.
Górnopłuk uruchamia się poprzez pociągnięcie dźwigni, która podnosi nieznacznie dzwon zaworu ku górze. Wytworzone podciśnienie powoduje wessanie wody ze zbiornika do rury płuczącej, która w ciągu kilku sekund spływa do miski ustępowej. Dzięki różnicy wysokości wystarczało napełnienie zbiornika 5 litrami wody, aby dokładnie spłukać miskę. Mankamentem tego rozwiązania jest jednak hałas podczas spływania wody.
Górnopłuki zajmowały dużo miejsca, ponieważ na ścianie ponad miską nie było już możliwości zamontowania szafki lub półek. Ze względu na wysokość zawieszenia utrudnione były również prace remontowe i konserwacyjne.
Dziś powszechnie używa się spłuczek niskich - dolnopłuków. Są one zawieszane na ścianie na niewielkiej wysokości ponad miską ustępową lub montowane bezpośrednio na podstawie miski. Dolnopłuki są wyższe i węższe od górnopłuków. Wlot do rury płuczącej zamykany jest zaworem spustowym, uruchamianym za pośrednictwem dźwigni lub podnoszonym bezpośrednio w górę ciągadłem z gałką.
Podobnie jak w górnopłukach dopływ wody w dolnopłuku jest zamykany zaworem pływakowym. Zabezpieczeniem przed zalaniem w przypadku uszkodzenia zaworu pływakowego jest rura przelewowa w zaworze spustowym.
Odmianą dolnopłuku jest coraz częściej stosowany zbiornik podtynkowy. Zawiesza się go na specjalnym stelażu ze stalowych kątowników w ścianie i maskuje płytami suchego tynku (gipsowo-kartonowymi, gipsowo-włóknistymi). Do zbiorników podtynkowych stosuje się miski ustępowe zawieszane na ścianie. Mocowane są one do stalowego stelażu podtrzymującego zbiornik pod tynkiem.
Współczesne dolnopłuki i zbiorniki podtynkowe mają możliwość oszczędnego wykorzystywania wody ze zbiornika. Zawór spustowy połączony jest z dźwignią, w taki sposób, że możliwe jest jego uruchamianie tak, aby wypłynęła z niego tylko część wody lub cała zawartość.
Woda może być oszczędzana na dwa sposoby:
mechanizm dźwigni zaworu spustowego pozwala przerwać wypływ wody w czasie spłukiwania - funkcję tą nazywa się popularnie "start-stop".
stosowane są dwa przyciski, jeden do oszczędnego spłukiwania z użyciem 3 litrów wody i drugi do normalnego spłukiwania przy użyciu 6-9 litrów (w zależności od ustawienia pływaka).
Często kupić można spłuczki izolowane warstwą styropianu, co zapobiega skraplaniu się pary wodnej na zewnętrznych ściankach spłuczki.
Spłuczki do zawieszenia na ścianie produkowane są z tworzyw sztucznych. Spłuczki montowane na misce robione są z tego samego co miska materiału, najczęściej z ceramiki.
Rzadko już spotykane spłuczki ciśnieniowe są montowane bezpośrednio na dopływie wody z sieci. Podłączane są do przewodu o średnicy minimum 1 cala, czyli 25 mm. Spłuczki takie wymagały dużego ciśnienia w instalacji rzędu 2-6 barów. Uruchamiane są dźwignią, która otwiera zawór ciśnieniowy. Czas otwarcia zaworu oraz ciśnienie wody na wypływie ze spłuczki można ustawić śrubami regulacyjnymi. Otwarcie zaworu powoduje zawsze znaczny hałas i wibracje, które mogą przenosić się na całą instalację wodociągową. Spłuczki tego typu są bardzo wrażliwe na korozję i zanieczyszczenia, co często prowadzi do awarii lub niewłaściwego działania.
- Więcej o:
