Akcja termomodernizacja: jak przebiegały prace

red.05-02-2016 12:03

Prawidłowy montaż ma duży wpływ nie tylko na trwałość i warunki ?pracy? okna, ale też na bilans energetyczny domu. Nie jest to łatwe. Trzeba jednocześnie zapewnić szczelność połączenia, swobodę odkształcania się okna pod wpływem zmian temperatury i uniknąć mostków cieplnych wokół okna. Dlatego osadzenie okien w starych ścianach zostało zlecone profesjonalistom.

PRZYGOTOWANIE OTWORÓW OKIENNYCH. Od momentu usunięcia starych okien do rozpoczęcia montażu nowych upłynęło 2 tygodnie. Tyle wynosił czas oczekiwania na elementy do montażu - konsole i długie kotwy. Na ten czas otwory zabezpieczono płytami OSB.

Nowe okna miały być osadzone w warstwie ocieplenia. Kotwy miały być zamontowane do warstwy nośnej starej ściany. Ościeża wymagały więc odpowiedniego przygotowania.

Powierzchnia ościeży po dopasowaniu do wymiarów nowych okien zostały wyrównane warstwą zaprawy cementowej i pozostawione w szalunkach z desek, które zdemontowano tuż przed montażem okien.

Mimo że otwory były dobrze wymierzone, tuż przed montażem okien okazało się, że w wyrównanych ościeżach trzeba było wykonać niewielkie podkucia na kotwy. Po odmierzeniu miejsc fachowcom zajęło to tylko chwilę.

MONTAŻ OKIEN. Najpierw zdjęli skrzydła okienne i starannie ze wszystkich stron okleili ościeżnice każdego z okien taśmami - od zewnątrz paroprzepuszczalną, a od środka - paroszczelną.

Kolejnym etapem było przykręcanie stalowych kotew do ościeżnicy. Zamontowano je tylko z trzech stron - od góry i z dwóch boków. Kotwy blisko narożnika umieszczono około 15 cm od niego, a dodatkową pośrodku tej odległości.

Zanim wstawiono ościeżnicę, od zewnątrz do ściany pod oknem przytwierdzono również konsole (innego typu niż z boków i u góry). Stanowią one stabilne oparcie dla ciężkiego, bo energooszczędnego, okna.

Następnie wstawiono ościeżnicę w otwór i wstępnie ją ustawiono, unieruchomiono i wyregulowano. Pozostawiono luz dylatacyjny - jednakowy na górze okna i po bokach, większy na dole (aby umożliwić montaż parapetów).

Po dokładnym wypoziomowaniu ościeżnicy - wciąż jeszcze bez skrzydeł okiennych - przykręcono stalowe konsole do ościeża. Trzeba przy tym uważać, aby nie uszkodzić taśm.

Dopiero wtedy założono skrzydła i równomiernie wypełniono pianką szczelinę po obwodzie ramy - najpierw od środka, później od zewnątrz. Ponieważ pianka pęcznieje, trzeba nakładać ją tak, by nie wypełniała całej szczeliny; jeśli będzie jej za dużo, rama może się odkształcić. Na tym etapie ważna była też współpraca z wykonawcami ocieplenia, którzy nie mogli odkleić taśm. Niestety, często się zdarza, że tacy 'fachowcy' twierdzą, że to utrudnia prowadzenie prac i zwyczajnie odcinają taśmy. Tymczasem trzeba je od zewnątrz starannie przykleić do styropianu i zatopić w warstwie zaprawy klejącej.

MONTAŻ DRZWI TARASOWYCH Przed montażem drzwi tarasowych z ościeżnicy wyjęto dwa skrzydła okienne z części otwieranej i zestaw szybowy z części stałej. Ościeżnicę drzwi oklejono nie z czterech, lecz z trzech stron. U dołu taśmy nie były potrzebne.

Podobnie jak przy mniejszych oknach, przed osadzeniem ościeżnicy w murze przykręcono kotwy do jej obydwu boków (po cztery z każdej strony) i od góry (trzy). Taka liczba zapewni stabilne, ale dość sprężyste zamocowanie ramy.

Ościeżnicę wstawiono w otwór okienny, a kotwy wstępnie przykręcono do ościeża. Wyregulowano szczeliny na obwodzie drzwi, a ościeżnicę ustabilizowano klinami dystansowymi i klockami podpierającymi.

Położenie ościeżnicy drzwi tarasowych precyzyjnie wyregulowano przy użyciu niewielkiego niwelatora. Po ostatecznym ustawieniu usunięto kliny dystansowe; klocki podpierające zostały na swoich miejscach.

Następnie wstawiono pakiet szybowy. Nie jest to skomplikowana operacja. Umieszcza się go w ościeżnicy i mocuje w niej z wykorzystaniem systemowych podkładek z tworzywa.

Styk szyby i ościeżnicy zamaskowano listwami przyszybowymi. Wpina się je w odpowiednie miejsca, dociska, a jeśli to konieczne również delikatnie dobija gumowym młotkiem.

Później wstawiono dwa otwierane skrzydła i od razu we wnętrzu zrobiło się cieplej. Przed ostatecznym uszczelnieniem właściciel sprawdził, czy otwierają się one tak jak trzeba.

Szczelinę wypełniono pianką poliuretanową. Po całkowitym jej utwardzeniu (po 24 godzinach), odcięto jej nadmiar, tak by warstwa ocieplenia była równa z krawędzią ościeżnicy.

Po pierwsze: przygotowanie otworów okiennych

Standardowe wymiary okien produkowanych dawniej i obecnie są inne, więc dopasowanie nowych okien do istniejących ościeży może być kłopotliwe. W naszej modelowej termomodernizacji wystarczyła niewielka korekta wymiarów otworów, uzyskana przez zamurowanie lub wykucie fragmentów ościeży. U góry i z obu boków okna pozostawiono po 1-1,5 cm luzu, natomiast na dole 1,5-4 cm (lepiej, gdy będzie to 3-4 cm, gdyż wtedy łatwiej zamontować parapet pod oknem).

W domu w Dąbrówce okna będą montowane w warstwie ocieplenia ze styropianu, czyli muszą być wysunięte przed otwór okienny. Wymaga to zastosowania konsol i kotew dłuższych niż tradycyjne.

(Szczegóły - pod zdjęciami)

Po drugie: montaż okien

Do zamontowania były: dwa okna dwuskrzydłowe ze stałym słupkiem o wymiarach 157 x 153 cm i 252 x 153 cm oraz cztery okna jednoskrzydłowe o wymiarach 88 x 124,4 cm, 97 x 124,4 cm i dwa o wymiarach 119 x 119 cm. Eksperci z KAPE?w projekcie budynku zapisali nie tylko wymiary okien i ich odległość od płaszczyzny planowanej podłogi, lecz również położenie okien w grubości ścian zewnętrznych. Miały być one zamocowane w warstwie ocieplenia ze styropianu. Ze względu na wyższe koszty montażu, właściciel nie zdecydował się na zastosowanie specjalnych ram instalacyjnych, ale na montaż z wykorzystaniem konsol i długich kotew. Osadzenie nowych okien powierzono dwuosobowej ekipie, z dużym doświadczeniem w szczelnym montażu. Wstawianie tych sześciu okien zajęło około 10 godzin.

(Szczegóły - pod zdjęciami)

Po trzecie: montaż drzwi tarasowych

Na koniec zamontowane zostały drzwi tarasowe o szerokości 253 cm i wysokości 245 cm. Ich montaż trwał 3 godziny. Większość prac przebiegała tak samo jak przy montażu mniejszych okien. Różniły się one przede wszystkim tym, że drzwi tarasowe nie wymagały zastosowania konsol, ponieważ opierały się na cokole. Oprócz tego – ze względu na wielkość i ciężar – wymagały dokładnego wyregulowania nie tylko po wstępnej stabilizacji, ale także po przykręceniu.
Dodatkowo jedno z przeszkleń było stałe. Nie wstawiono więc całego skrzydła, lecz jedynie zestaw szybowy.

(Szczegóły - pod zdjęciami)

Zapisz się na NEWSLETTER . Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

Więcej o: