Czujnik czadu: czym się kierować podczas zakupu?

Ryzyko zatrucia tlenkiem węgla

Corocznie, w wyniku zatruć tlenkiem węgla ginie kilkadziesiąt osób, a kilkaset trafia do szpitali. Według danych Państwowej Straży Pożarnej nie jest to wynik pożarów,
lecz niewłaściwej eksploatacji budynku oraz złego stanu, urządzeń grzewczych.
Niesprawny piec gazowy, brak drożności w przewodach dymowych, bądź brak cyklicznej konserwacji tych urządzeń doprowadzają do ulatniania się czadu. W związku z tym,
czujniki nazywane również detektorami czadu są traktowane jako „must have” w każdym domu, gdzie znajduje się instalacja gazowa. Ma to jeszcze większe znaczenie w domach starej generacji.

Zatrucie tlenkiem węgla to realne zagrożenie życia. Do najczęstszych objawów zatrucia czadem zaliczają się: bóle głowy, mdłości, osłabienie mięśni, utrata przytomności,
a także zatrzymanie akcji serca. Tlenek węgla to gaz trujący, bezbarwny i bezwonny. Wydziela się na skutek niepełnego spalania paliwa w wybranym urządzeniu grzewczym,
na skutek dopływu bogatego w tlen powietrza do głównego paleniska. Statystyki wskazują,
że na zatrucie czadem narażeni są zwłaszcza mieszkańcy domów i mieszkań korzystający
z pieców gazowych, kominków lub kotłów. Dodatkowo, do zatruć czadem dochodzi też
w budynkach, gdzie jest wspólny pion łączący poszczególne instalacje ze sobą.
Nie ulega wątpliwości, że wszystkie urządzenia grzewcze powinny być zainstalowane przez specjalistów. Należy również regularnie sprawdzać ich stan. Dodatkowo, trzeba też pamiętać o tym, że kraty wentylacyjne nie powinny być zaklejone w mieszkaniu i w okresie zimowym warto wietrzyć wszystkie pomieszczenia domowe.

Jak działają czujniki czadu i dymu?

Zainstalowanie czujników czadu i dymu daje całkowitą gwarancję tego, że w budynku
nie pojawi się groźna dla zdrowia lub życia ilość tlenku węgla. Kupując tego typu urządzenia należy wybierać sprzęt od renomowanych producentów, który posiada atesty bezpieczeństwa. Zasada działania czujników polega na bezustannym kontrolowaniu poziomu stężenia gazu
w wyznaczonym pomieszczeniu. Jeśli zostanie przekroczone minimalne stężenie to czujnik czadu uruchomi alarm dźwiękowy lub świetlny – o ile będzie w taki wyposażony. Domownicy zostaną poinformowani o zagrożeniu. Działanie detektorów czadu uzależnione jest od działania ogniwa elektrochemicznego. Jeśli zostaną przekroczone normy to dochodzi do reakcji utleniania tlenku węgla, co powoduje przepływ prądu na elektrodzie.
Wówczas pojawia się sygnał alarmowy. Czujniki czadu należy umieszczać
w pomieszczeniach, gdzie znajdują się urządzenia grzewcze, najlepiej w odległości 140 – 150 centymetrów nad podłogą. Każdy czujnik powinien być zamontowany w pobliżu piecyka gazowego, czy pieca kaflowego.

Na co zwracać uwagę kupując czujnik czadu?

Bogata oferta czujników czadu być może wprowadzić w zakłopotanie, jeśli stoimy przed decyzją zakupu detektora. Czujniki różnią się pomiędzy sobą obudową, funkcjami oraz ceną. Najlepiej wybierać detektory, które zostały dopuszczane do użytku przez Unię Europejską. Posiadają one udokumentowaną deklarację zgodności wymogów bezpieczeństwa z normą
PN – EN 50291. Przed zakupem czujnika należy sprawdzić, czy dany model posiada wskazany certyfikat. Warto również zwracać uwagę na funkcje detektorów czadu.
Funkcja sygnalizacji słanego stanu baterii, ciągły monitoring stężenia tlenku węgla to opcje standardowe. Droższe modele wyposażone są w wyświetlacze LCD, bądź podwójne czujniki z elektronicznym centrum sterującym.

Wszystkie budynku, w których istnieje ryzyko emisji tlenku węgla powinny być wyposażone w czujnik czadu, pozwalający szybko wykryć zagrożenie.
Poza tym, bardzo ważna jest cykliczna kontrola urządzeń grzewczych,
przewodów kominowych i mikrowentylacji mieszkania. Zachowanie podstawowych zasad bezpieczeństwa oraz wyposażenie domu w detektory tlenku węgla to czynności, jakie zimą powinny być obowiązkowe.