Jak podłączyć dom do kanalizacji sanitarnej?

Obowiązek przyłączenia nieruchomości ma bowiem charakter powszechny, co oznacza, że odnosi się do wszystkich właścicieli, których domy są lub będą zlokalizowane w zasięgu sieci kanalizacyjnej. Jedyna możliwość odstąpienia od tej zasady dotyczy sytuacji, gdy nie ma technicznych możliwości wykonania przyłącza. Wówczas mamy do wyboru albo wyposażenie nieruchomości w bezodpływowy zbiornik na nieczystości ciekłe (szambo), albo montaż przydomowej oczyszczalni ścieków bytowych. Pierwsza opcja – szambo – jest znacznie bardziej popularna, co wynika zapewne z niższych kosztów początkowych i prostoty montażu. Druga – choć droższa–  też jest warta rozważenia tym bardziej, że decydując się na oczyszczalnię, możemy wystąpić o częściowy zwrot wydatków. Niektóre gminy prowadzą niezależne, lokalne programy proekologiczne, w ramach których rozdysponowują wśród mieszkańców unijne środki finansowe na tego typu inwestycje.

Kwestie formalne

Zasady przyłączania do sieci kanalizacyjnej reguluje ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. W cytowanej ustawie znajdziemy też definicję przyłącza kanalizacyjnego. Zgodnie z przepisami przyłącze kanalizacyjne to „odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy usług z siecią kanalizacyjną, za pierwszą studzienką, licząc od strony budynku, a w przypadku jej braku do granicy nieruchomości gruntowej”.

Przyłączenie budynku do sieci kanalizacyjnej (i/lub wodociągowej) następuje na podstawie umowy o przyłączenie, po spełnieniu technicznych warunków przyłączenia określonych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne odpowiedzialne na terenie danej gminy za gospodarkę wodno-ściekową.

Procedura przyłączenia do sieci kanalizacyjnej

Aby wykonać przyłącze kanalizacyjne, należy:

1. Złożyć wniosek o wykonanie przyłącza kanalizacyjnego oraz o wydanie technicznych warunków tego odcinka. We wniosku podajemy swoje dane, lokalizację nieruchomości, która ma być przyłączona do sieci (adres i numer działki ewidencyjnej), informację o przeznaczeniu i sposobie wykorzystywania nieruchomości, szacunkowe określenie ilości i jakości  odprowadzanych ścieków z podziałem na ścieki bytowe i przemysłowe, a także plan zabudowy lub szkic sytuacyjny, określający usytuowanie przyłącza w stosunku do istniejącej sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej oraz innych obiektów i sieci uzbrojenia terenu.
Do wniosku dołączamy:

• kopię aktualnej mapy zasadniczej w skali 1:500 z zaznaczeniem obrysu nieruchomości, której dotyczy zlecenie, oraz dokument potwierdzający nasze prawo do dysponowania nieruchomością, np. akt notarialny, akt darowizny. 

2. Zlecić projektantowi wykonanie projektu budowlanego obejmującego budowę przyłącza kanalizacyjnego.

Uwaga! Powinna być to osoba mająca uprawnienia do projektowania sieci sanitarnych. Projektant może wykonać projekt przyłącza dopiero wtedy, gdy otrzyma od nas warunki techniczne uzyskane z zakładu wodno-kanalizacyjnego

3. Złożyć w przedsiębiorstwie wodociągowo-kanalizacyjnym gotowy projekt w celu jego uzgodnienia z otrzymanymi wcześnej technicznymi warunkami przyłącza. Zakład powinien wydać takie uzgodnienie w terminie do 30 dni kalendarzowych.  

4. Po wyborze wykonawcy i podpisaniu z nim umowy udać się ponownie do przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego. Tym razem po to, aby zgłosić zamiar rozpoczęcia budowy przyłącza.

Uwaga! Co ważne, nie musimy mieć na to pozwolenia (tak, jak i na budowę pozostałych przyłączy do domu, o których pisaliśmy w poprzednich numerach).

5. Po zakończeniu robót ziemnych i montażowych, ale przed zasypaniem przyłącza, złożyć kolejny wniosek – o dokonanie odbioru końcowego przyłącza kanalizacyjnego.

6.  Po jego przeprowadzeniu i zatwierdzeniu, zawrzeć z przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym umowę na odprowadzanie ścieków.  

Uwaga! Musimy wiedzieć, że bez tego dokumentu nie możemy korzystać z instalacji. W przeciwnym razie – jak „mówią” przepisy – kto bez zawarcia umowy wprowadza ścieki do urządzeń kanalizacyjnych, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny
do 10 000 zł.

Kto za to płaci?

Artykuł 15 ust. 2 wspomnianej już ustawy stanowi, iż realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci. Czyli za wszystko płacimy my, począwszy od dokumentacji projektowej, przez prace ziemne, aż po odbiór końcowy.

Koszt przyłącza zależy głównie od długości przewodu kanalizacyjnego, a więc odległość sieci od granic działki. Optymalną sytuacją jest, gdy taka odległość nie przekracza około 10 metrów. Jeśli jest bowiem dłuższa, koszty wykonania przyłącza mogą okazać się dość wysokie.