Domosfera
Projekty i realizacje
Nastrojowo i oryginalnie: przytulne wnętrza mieszkania w Gdańsku

Nastrojowo i oryginalnie: przytulne wnętrza mieszkania w Gdańsku

tekst: EWA STARĘGA, EWA KONKOL, zdjęcia: TOM KUREK, stylizacja i projekt: K+B ARCHITEKCI31-01-2025 10:16

W prezentowanym gdańskim mieszkaniu elegancja i wygoda łączą się z nieszablonowymi rozwiązaniami. Są tu też ciekawe elementy, których nie widać gołym okiem. Uwagę zwraca spójność użytych materiałów i zaprojektowanych form.

Nastrojowo i oryginalnie: przytulne wnętrza mieszkania w Gdańsku

Projekt wnętrz 54-metrowego mieszkania, położonego przy alei, na końcu której znajduje się molo w Gdańsku Brzeźnie, powstał po jednej rozmowie jego właściciela Romualda z projektantami z pracowni k+b architekci – Ewą Konkol i Bartoszem Baranowskim. Inwestor od razu nakreślił swoje oczekiwania i upodobania, obdarzając architektów od samego początku dużym zaufaniem. Mieszkanie miało być przede wszystkim miejscem odpoczynku, relaksu po ciężkim dniu pracy, wygodną przestrzenią do spotkań z przyjaciółmi i mieszkającą nieopodal rodziną. W niedużym lokum ważnym aspektem było zaprojektowanie miejsc do przechowywania, przy zachowaniu przestronnego charakteru wnętrza. Właściciel postulował o wystrój, w którym dominuje stonowana kolorystyka, uporządkowana surowość, industrialne elementy, prosta estetyka bez ozdobników, a materiały wykończeniowe są trwałe i dobrej jakości.

Wnętrze ma spójny charakter. Ta sama baza materiałów, dekoracji i kolorystyki użyta we wszystkich pomieszczeniach porządkuje przestrzeń. Salonowy fotel – marka Bolia, sofa firma Swalen, stoliki kawowe Zara Home, a czarna, podłogowa lampa – producent Astro.

Architekci przedstawili Romualdowi dwa warianty wykończenia – wersję jasną opartą o biele, szarości i jasny marmur Calacatta oraz ciemniejszą, z fornirem orzechowym i pięknym, czarnym granitem Via Lactea z mnóstwem drobnych, białych wytraceń, które pasują do nazwy kamienia oznaczającej drogę mleczną.

– Inwestor bez wahania zdecydował się na wariant ciemniejszy, co bardzo nas ucieszyło – mówi Ewa Konkol. – Od początku mieliśmy zamysł, aby to wnętrze było eklektyczne, nie do końca oczywiste, pełne ciekawych połączeń, kontrastu i charakteru. Dlatego oprócz eleganckich i ponadczasowych materiałów, takich jak kamień i fornir orzechowy, zaprojektowaliśmy dla przełamania surowy sufit z betonu o industrialnym charakterze.

Z punktu widzenia najlepszego wykorzystania przestrzeni dobrą decyzją było usunięcie ścian działowych między korytarzem a garderobą oraz między korytarzem a kuchnią. Zastąpiły je bloki zabudowy meblowej same w sobie stanowiące przegrodę. Wykończono je płytą meblową, która przechodzi również na sąsiadujące ściany, skrywając drzwi do łazienki i sypialni.

– Dzięki temu, że szafy są kontynuacją powierzchni ściany, nie zabierają jednak poczucia przestronności, co jest bardzo ważne w niewielkich wnętrzach – zauważa architektka.

Na życzenie właściciela wyeksponowano tylko część książek – zostały ustawione na metalowej, przeszklonej półce. Pozostałe znalazły się w zamykanych szafkach umieszczonych powyżej, nad kanapą, aby nie przytłaczały niewielkiej przestrzeni. Zamykane szafki mają drobne podziały frontów, które odnajdziemy też w innych miejscach mieszkania. Kanapowy zakątek zdobi orzechowy fornir umieszczony na ścianie. Rysunek drewna efektownie podkreśla LED-owe oświetlenie półki.

Za sprawą wyburzenia ściany przy garderobie, na końcu korytarza powstał zwracający uwagę płytki regał z otwartymi półkami w orzechowym fornirze, ładnie zamykający widok na hol z salonu. A na granicy korytarza z kuchnią zaprojektowano całą ścianę pojemnych szaf, dwustronnych – obsługiwanych od strony korytarza i kuchni.

– W tych szafach mieszczą się nie tylko kurtki i buty – opowiada architektka – ale również kącik gospodarczy z miejscem na mopa i odkurzacz, tak aby każdy przedmiot miał swoje miejsce. Odpowiednio zaplanowane przechowywanie to podstawa wygodnego mieszkania i łatwego utrzymania porządku.

Dodatkowo przy drzwiach wejściowych do mieszkania wykonano również płytką szafę wykończoną lustrami. Umieszczono za nimi elektroniczną tarczę do gry w lotki – na specjalne życzenie Romualda. Tarcza ukryta za taflą luster nie zaburza wystroju wnętrza. Gracze rzucają do niej lotkami z odległości 237 cm, z linii którą wyznacza subtelna zmiana w układzie desek podłogowych w korytarzu.

Prace nad projektem architekci podjęli w momencie, w którym deweloper otynkował już sufity. Zamiast więc skuwać gotową już zaprawę, aby odsłonić betonową płytę stropową, zdecydowano o wykończeniu sufitów tynkiem o strukturze betonu. Finalny efekt osiągnięto, stosując silikonowe formy do odbijania szalunku z desek. Ozdobny tynk rozwiązał też problem prowadzenia natynkowo instalacji elektrycznych na suficie, co byłoby konieczne przy surowej płycie stropowej, a do czego nie miał przekonania właściciel – Romuald.

Szafkę rtv, tak jak wszystkie meble oprócz stołu, krzeseł, fotela i kanapy, wykonał na zamówienie według projektu architektów stolarz. Kupno gotowego mebla nie wchodziło tutaj w grę, bo Romuald miał spore wymagania odnośnie sprzętu RTV i audio – szafka musiała pomieścić m.in. amplituner, subwoofer, blue-ray i modem. Front mebla zdobi starannie dobrany i dekoracyjnie ułożony pod skosem fornir orzecha.

Gdzie i za ile kupimy szafki rtv w ciemnym drewnie?

W aranżacji główną rolę grają orzechowy fornir oraz czarny granit. Tłem dla mocnych akcentów jest bielona, dębowa podłoga, betonowy sufit oraz jasne ściany i zabudowy meblowe. Całość ożywiają krople koloru – stonowanej zieleni i rdzawej pomarańczy.

Najważniejszą ozdobą strefy dziennej jest wspaniała lampa Sauvignon marki Aldo Bernardi. To element, którego architekci szukali najdłużej – musiał być wyjątkowy ze względu na centralne umiejscowienie w przestrzeni. Właściciel, miłośnik wina, docenił walory estetyczne zaproponowanej dominanty, jak i te praktyczne – klosz złożony z podarowanych mu przez gości na parapetówkę kieliszków jest łatwy do czyszczenia. Szkło bowiem regularnie trafia do zmywarki. Lampę można zakupić w wariancie z kieliszkami lub bez nich.

Lampa Sauvignon zawisła nad stołem z sfmeble.pl. Jasnoszary, rozkładany na długość 240 cm mebel wtapia się w zabudowę meblową, przy której stanął. Ozdobą są dobrane do niego krzesła Avola od Famegu. Kubełkowe oparcia wykonano z bukowej sklejki bejcowanej na kolor podobny do rzechowego forniru. Tapicerkę krzeseł powtórzono na salonowym fotelu. Wnętrze zaplanowanego przy stole barku urozmaica orzechowy fornir i oświetlenie LED-owe.

Na szczycie bloku z zabudową z szaf powstał za jasnoszarymi frontami barek, którego wnętrza wyścieła zastosowany w całym mieszkaniu orzechowy fornir. Drewno pięknie podkreśla światło LED-owe zamontowane wzdłuż półek barku. Przy szafce stanął nawiązujący do koloru zabudowy jasnoszary, rozkładany stół jadalniany. A nad jego blatem umieszczono absolutną gwiazdę salonowej aranżacji – designerską lampę dla miłośników wina, zbudowaną ze zdejmowanych na potrzeby konsumpcji, odwróconych kieliszków.

– Większej niespodzianki Ewa i Bartek nie mogli mi zrobić – przyznaje z radością Romuald. – Lampa natychmiast stała się obiektem zdjęciowym dla moich gości.

Zabudowa z szafami i oryginalny żyrandol odwracają uwagę od usytuowanego w głębi strefy dziennej aneksu kuchennego. Układ ten z satysfakcją zaakceptował właściciel, gdyż jak sam mówi: „nie lubi mieszkać w kuchni”. Przy szafkach kuchennych ustawiono nieduży, okrągły stolik i fotel do wypicia porannej kawy. Stanęły przy znajdującym się tu narożnym oknie z widokiem na park. Fronty szafek wykonano z jasnoszarych płyt meblowych oraz ujętej w czarne ramy płyty pokrytej orzechowym fornirem ze słojami ułożonymi pod skosem. Ten charakterystyczny, „ramowy” motyw wykończenia pojawia się też na wykonanej na zamówienie szafce umywalkowej w łazience i zabudowie stelaża WC. Blat kuchenny i ścianę nad nim zdobi wspomniany czarny granit.

Konstrukcję wiszących szafek kuchennych stanowi metalowa, czarna rama. Wbudowano w nią skrzydła drzwiczek z ułożonym pod skosem orzechowym fornirem. Całość elegancko komponuje się z czarnym granitem Via Lactea wykorzystanym na ścianie i na blacie.

Boczny blok kuchennej zabudowy sięga aż do sufitu. Fronty szafek wykonane z powtarzanych w całym mieszkaniu lakierowanych, jasnoszarych płyt są niemal niezauważalne od strony salonu. Kryją lodówkę oraz ułożone jedne nad drugimi w słupku sprzęty AGD: kawiarkę, piekarnik i lodówkę na wino. Z tej ostatniej właściciel jest szczególnie zadowolony – zawiera dwie strefy chłodzenia, dla czerwonego i białego wina.

W całym mieszkaniu podłogę wykończono płytkami ceramicznymi z FAP Ceramiche ułożonymi w jodełkę oraz bielonymi, dębowymi deskami kupionymi w sklepie Deska Design. Architektom zależało, żeby przejście w holu pomiędzy tymi dwoma materiałami było ozdobne. Na krawędzi płytek wyeksponowano więc wzór, do którego montażyści podłogi precyzyjnie docięli deski. Styk wypełnili elastyczną fugą Sikaflex.

W salonie pojawia się ciekawy motyw podziałów frontów na zabudowie meblowej zawieszonej nad sofą. Powtórzono go w sypialni i w łazience. Pod zamykanymi szafkami z funkcją biblioteczki zamontowano przeszkloną, w metalowych ramach półkę na dodatkowe książki. Podświetlone ciepłym światłem szkło w połączeniu z płytą z orzechowym fornirem umieszczoną na ścianie daje przytulny efekt. Obok sofy z funkcją spania i rozkładanymi zagłówkami swoje miejsce znalazł jeden ze starannie dobranych na specjalne życzenie właściciela mebli – fotel. Do niewielkiego salonu dopasowano zgrabny, ale zarazem naprawdę wygodny mebel z funkcją odchylania oparcia na drzemkę. Tapicerka fotela została powtórzona na krzesłach przy stole. Na uwagę zasługuje też szafka RTV – wykonana na zamówienie, z użyciem orzechowego forniru z nietypowym ułożeniem słojów drewna pod kątem.

Płytki regał wykończony orzechowym fornirem powstał w miejscu planowanej tu przez dewelopera pełnej ściany, za którą znajduje się garderoba. Regał stanowi estetyczne zwieńczenie ważnej, bo widocznej z salonu osi widokowej korytarza. Na podświetlonych półkach pięknie prezentują się pamiątki, zdjęcia i ozdoby.

Jasnoszara zabudowa po obu stronach korytarza kryje pojemne szafy oraz drzwi do łazienki i do sypialni z ukrytą ościeżnicą. Zlicowane z zabudową skrzydła drzwi tworzą gładką powierzchnię dającą spokojny, minimalistyczny efekt.

Nieduże pomieszczenie sypialni powiększają optycznie lustra zamontowane nad tapicerowanym wezgłowiem łóżka. Tafle pocięto trzymając się tych samych podziałów co na zabudowie w salonie. Z łóżka można podziwiać obraz z muchą malarki Anki Mierzejewskiej. Turkusowo- -zielone plamy farby na skrzydłach owada połyskują jak prawdziwe. W pokoju wygospodarowano też garderobę z jasnoszarymi frontami. Całe jej wnętrze wykonał na zamówienie stolarz i ślusarz. Na wzór projektowanych elementów meblowych w całym mieszkaniu zostało ono wykończone fornirem i czarnymi, metalowymi detalami. Na skrzydłach drzwi w środku zamontowano lustra.

Lustra zamontowane nad tapicerowanym zagłówkiem łóżka przycięto do formatów drzwiczek salonowej biblioteczki. Dodają niewielkiej sypialni głębi. Odbija się w nich obraz wrocławskiej malarki Anki Mierzejewskiej. Architekci znaleźli go w niewielkiej galerii. Postanowili wypożyczyć i zawiesić na próbę. Mucha tak spodobała się Romualdowi, że postanowił ją kupić i została już w sypialni na stałe.

Dwuskrzydłowe, gładkie, jasnoszare drzwi wygospodarowanej w sypialni garderoby zlicowano ze ścianą i drzwiami do pokoju. Taka oszczędność form i monokolorowa powierzchnia dobrze wpływają na odczuwanie przestrzeni małego pomieszczenia. Za to wnętrze garderoby, jak kilka innych w mieszkaniu, miło zaskakuje eleganckim wykończeniem. Nie zabrakło tu orzechowego forniru, wielkoformatowych luster, oświetlenia, specjalnie wykonanych półek, szuflad i wieszaków, nawet na spodnie – wszystko wykonane przez współpracujących ze sobą stolarza i ślusarza.

Czarne ramy ujmujące wzór ciepłego, nieco ciemnego forniru z drewna orzecha pojawiają się też w łazience. Tutaj również skontrastowano je z jasnym tłem i taflami ciętego lustra. Podłogę wykończono tymi samymi, co w holu wejściowym, płytkami-cegiełkami ułożonymi we wzór parkietowej jodełki. W pomieszczeniu udało się wygospodarować miejsce na wannę, którą chciał Romuald. Aby nie rezygnować z funkcji prysznica, dobudowano do niej na pełną wysokość ściankę, tworząc w ten sposób wygodną do brania prysznica niszę. W ścianie od strony wanny wykonano przydatne półki na kosmetyki.

– To, co cenimy w tym wnętrzu, – podkreśla Ewa Konkol – to spójność użytych materiałów i zaprojektowanych form. Każde pomieszczenie ma trochę innych charakter, ale wszystkie mają wspólny mianownik – tę samą bazę materiałów, kolorystykę oraz motywy dekoracyjne, które się powtarzają. To daje poczucie harmonii i nieprzypadkowości.