Nowoczesny apartament w sercu Browarów Warszawskich

Gościmy w centrum kompleksu dawnych Browarów Warszawskich – jednego z najciekawszych przykładów rewitalizacji przestrzeni poprzemysłowej, zamienionych w tętniącą życiem multifunkcjonalną część miasta. Nowe budynki starannie dokomponowano tu do pieczołowicie odrestaurowanych zabudowań historycznych. Dowodzą tego m.in. „Apartamenty przy Warzelni”,
o charakterystycznej, ruchomej elewacji z ażurowych paneli miedzianych. Nic dziwnego, że właśnie tam zdecydowała się kupić mieszkanie para bardzo świadomych estetycznie inwestorów.

O projekt wnętrz nabywcy zwrócili się do pracowni TILLA ARCHITECTS. Jakie były ich oczekiwania?

Kolejne zrealizowane marzenia oraz rozwiązania, które najbardziej przypadły do gustu właścicielom, poznamy w tracie spaceru po mieszkaniu.

Sercem apartamentu jest przestrzeń dzienna otwarta na otoczenie wielkoformatowymi przeszkleniami i przechodząca w taras z widokiem na historyczny ceglany gmach Warzelni. Właścicielom zależało, aby strefę salonu delikatnie oddzielić od kuchni z jadalnią. W jaki sposób?

Dodatkowa funkcja przepierzenia to ukrycie słupa konstrukcyjnego. Obłożony płytami ceramicznymi, tworzy całość z ażurową formą. Podobne płyty, jednak wzbogacone o intrygujący wzór jakby rysowany dziecięcą ręką, pojawiają się na ścianie obok okna, z kolei te z regału powracają w sypialni. Umiejętnie zastosowane – dobierane tak, by uniknąć łączeń, a więc i fug – wyglądają bardzo naturalnie. Do złudzenia przypominają kamień. 

Centralny element aranżacji salonu to nietypowa, bo dwustronna kanapa, która organizuje dwie przestrzenie relaksu. Z jednej strony można na niej usiąść, by cieszyć się lekturą albo seansem filmowym. Z drugiej – wyciszyć, delektując się widokiem na Warzelnię. Wkrótce przybędzie tu kolejny ważny element kompozycji, mianowicie zieleń na tarasie, widoczna od wnętrza, ale i zachęcająca do wyjścia na powietrze.

W projekcie salonu przygotowanym przez TILLA ARCHITECTS zwracają uwagę efektowne lampy sufitowe przypominające żagle. Po zmroku wypełniają strefę wypoczynku miękkim, nastrojowym światłem, a zarazem akcentują pozycję kanapy w przestrzeni. Wokół zachwyca ponadto bogactwo faktur. Znajdziemy tu m.in. deskę podłogową o wyrazistym usłojeniu, wzorzyste forniry, interesujące okładziny ceramiczne (na ścianach oraz w wybranych polach ażurowego regału) i oczywiście rozmaite tkaniny. Obicia mebli, zasłony oraz welurowy dywan dają wnętrzu tak potrzebną miękkość i przytulność, a zarazem bardzo wzbogacają delikatną kolorystycznie, niemal monochromatyczną aranżację. 

Po drugiej stronie przepierzenia – na styku salonu, kuchni i strefy wejściowej – znalazła się jadalnia. Skoro została usytuowana w ważnym punkcie komunikacyjnym, stanął tu okrągły stół, który nie dzieli przestrzeni tak jak prostokątny. Jego blat o wyrazistej strukturze słojów wspiera się na podstawie złożonej jak gdyby z trzech walców. Rangę mebla akcentuje zawieszona nad nim również okrągła lampa. Zwraca na niego uwagę także wyrazista barwa – antracyt. Poza tym kolor ten pojawia się w mieszkaniu już tylko w elementach linearnych: delikatnej konstrukcji przepierzenia czy optycznie lekkich oprawach oświetleniowych.

Strefę jadalni podkreśla zastosowanie na ścianie wspomnianych już wzorzystych płyt.

O funkcji tej części mieszkania wiele mówią też kinkiety w formie talerzy. Powściągliwą aranżację ocieplają tapicerowane krzesła. Niemało ciepła ma w sobie także drewniana, olejowana posadzka, która wypełnia całą strefę dzienną – łącznie z kuchnią, do której teraz przejdziemy. 

Kuchnia to najjaśniejsza część mieszkania. Znajdujemy tu wiele złocistego forniru dębowego oraz niemało bieli, podkreślonej przez czarne akcenty sprzętu AGD, blatu i wybranych dodatków. Klasyczne zestawienie tych wątków kolorystycznych ożywiła duża różnorodność faktur.

Płyta kuchenna została umieszczona w blacie wyspy, tak by gotowanie mogło integrować rodzinę oraz gości. Nie widać jednak okapu… Aby jego bryła nie dzieliła niepotrzebnie pomieszczenia, projektanci z TILLA ARCHITECTS zdecydowali się na model zintegrowany z płytą. Niezbędny kanał wentylacyjny został wpuszczony w warstwę wylewki. Nad białą wyspą zawisła więc tylko delikatna minimalistyczna lampa, która nie przesłania widoku ani nie konkuruje z oświetleniem stołu jadalnianego. 

Fornirowana część zabudowy kuchennej łączy się kompozycyjnie z zabudową przedpokoju – pojemnymi szafami oraz praktyczną konsolką, na którą można odłożyć klucze lub torebkę. Wyposażenia korytarza dopełnia wolno stojący owalny puf, wykonany na zamówienie wg projektu TILLA ARCHITECTS. Powracającym wątkiem są tu również wąskie czarne ramki luster, w których wyczuwamy echa ażurowego regału i linearnych form lampy znad wyspy.

Tędy, wzdłuż pojemnych szaf, przechodzimy do strefy master: sypialni z wydzieloną garderobą

Moduły funkcjonalne garderoby są wykonane ze stali – według projektu TILLA ARCHITECTS, dzięki czemu łączą w sobie funkcjonalność, wizualną lekkość i surową elegancję uwidocznionego metalu. Tę strefę osłania ażurowa ścianka z drewnianych lameli. Aby uniknąć wrażenia, że w rezultacie sypialnię z sąsiadującą łazienką łączy wąski korytarzyk – na przeciwległej ścianie, wokół drzwi, pojawiły się lustra, które optycznie podwajają tę przestrzeń.

A sama sypialnia? Tworzy ją tapicerowane łóżko flankowane przez parę stolików nocnych z bliźniaczymi lampkami. Nastrojowe światło sączy się w razie potrzeby także spod nawisu ściany nad zagłówkiem oraz z wiszących lamp ze stylizowanymi, vintage’owymi abażurami. Bogactwo tkanin sprawia, że ściany pokryte płytami ceramicznymi z kamiennym wzorem (znanymi nam już z salonu) tracą swój naturalny chłód. 

Klientom zależało na tym, by jedna łazienka miała wannę (wybór padł na tę, która przynależy do strefy master), a druga prysznic. I w obu miało się pojawić nieco koloru. W głównej łazience zaznaczyła się więc głęboka zieleń, zaczerpnięta z holu budynku. Znajdziemy ją w grubych ziarnach lastriko. Z kolei w antracytowych płytkach tworzących nastrojową oprawę wanny pobłyskują miedziane przetarcia – jak z elewacji apartamentowca – podkreślone rudą fugą.

Druga łazienka, z prysznicem, przypomina tamtą za sprawą palety materiałów, jest jednak jaśniejsza. W obu znajdziemy industrialny wątek lastriko, w obu projektanci zastosowali też płyty gresowe o estetyce betonu, ale w ciepłym, złamanym odcieniu. Wnętrza te ponadto operują szykownym minimalizmem, a pewną dynamikę wprowadza w nich kontrast wielkiego formatu z drobnymi, delikatnymi kafelkami. Gdy projektanci znakomicie panują nad całością, ale z uwagą podchodzą do detalu, powstają najlepsze projekty mieszkań. Takie jak ten.