Ocieplanie budynku w systemie ETICS - 12 najważniejszych zasad
Trwałość ocieplenia budynku zależy od jakości zastosowanych materiałów oraz od fachowego wykonawstwa. Sprawdzamy, jakimi zasadami należy się kierować przy prowadzeniu prac w systemie ETICS.
Ocieplanie budynku w systemie ETICS
Podczas ocieplania domu łatwo o błędy wykonawcze. Mogą one pogorszyć zarówno parametry izolacyjne sytemu, jak i atrakcyjny wygląd elewacji. Warto więc zapoznać się z najważniejszymi zasadami układania systemów ETICS (od ang. External Thermal Insulation Composite Systems). Oto najważniejsze 12 zasad:
- Stosowanie kompletnego systemu ociepleń – łączenie materiałów z różnych systemów jest błędem!
- Sprawdzenie powierzchni, na której będzie mocowane ocieplenie
- Przygotowanie podłoża przed przyklejeniem płyt
- Nakładanie kleju zgodnie z instrukcją
- Przyklejanie płyt termoizolacyjnych z przewiązaniem
- Stosowanie listew i profili kątowych
- Odpowiednie zakłady siatki zbrojeniowej
- Zbrojenie diagonalne w narożach otworów okiennych i drzwiowych
- Wypełnienie szczelin i nieciągłości izolacji pianą uszczelniającą
- Wyrównanie warstwy izolacji przed wykonaniem warstwy zbrojonej
- Uszczelnienia przy ościeżnicach i obróbkach blacharskich
- Osadzenie łączników mechanicznych (kołków)
1. Stosowanie kompletnego systemu ociepleń – łączenie materiałów z różnych systemów jest błędem!
Tylko rozwiązanie systemowe, jako spójny zestaw materiałów, po przeprowadzeniu odpowiednich badań ma krajową lub europejską ocenę techniczną (KOT, EOT). Współdziałanie produktów pochodzących z różnych systemów nie jest badane. Zastosowanie materiałów niewchodzących w skład systemu jest niewłaściwe i w razie kłopotów czy usterek najczęściej bywa powodem oddalenia ewentualnych reklamacji.
2. Sprawdzenie powierzchni, na której będzie mocowane ocieplenie
Ściany powinny być równe. Brak oceny ich geometrii, czyli równości oraz odchylenia od pionu, wiążą się ze zwiększonym zużyciem zaprawy klejącej, a nawet ze zróżnicowaniem grubości płyt termoizolacyjnych.
3. Przygotowanie podłoża przed przyklejeniem płyt
Przyklejanie płyt ociepleniowych zawsze powinno być poprzedzone przygotowaniem podłoża, czyli oczyszczeniem go z kurzu, luźnych cząstek, usunięciem starych kruszących się tynków itp. Potrzebne jest też gruntowanie, szczególnie w przypadku podłoży bardzo nasiąkliwych, aby zmniejszyć ich chłonność.
4. Nakładanie kleju zgodnie z instrukcją
Klejenie płyt powinno odbywać się poprzez nałożenie kleju metodą pasmowo-punktową lub na całą powierzchnię płyty. Nieprzestrzeganie tych zaleceń może powodować osłabienie przyczepności materiału termoizolacyjnego. Niepodparte krawędzie płyt uginają się, co utrudnia prawidłowe wykonywanie kolejnych etapów prac, skutkując brakiem trwałości całego układu ociepleniowego.
5. Przyklejanie płyt termoizolacyjnych z przewiązaniem
Dotyczy to szczególnie krawędzi budynków. W efekcie na elewacji mogą później pojawić się pęknięcia. Płyty muszą być układane na mijankę, a każdy kolejny rząd z przesunięciem krawędzi, najlepiej o połowę długości płyty.
6. Stosowanie listew i profili kątowych
Jest obowiązkowe przy obróbce otworów okiennych i drzwiowych, we wszystkich narożnikach bryły budynku i w miejscach, gdzie następuje zmiana grubości. Szczególnie ważna jest też strefa cokołowa, gdzie część elewacji zazwyczaj zmienia grubość izolacji. W tym miejscu potrzebne są listwy z kapinosem.
7. Odpowiednie zakłady siatki zbrojeniowej
Pasy siatki muszą zachodzić na siebie na około 10 cm, tworząc ciągłą warstwę zbrojącą. Brak zachodzenia na siebie kolejnych pasów siatki zbrojącej może być przyczyną podłużnych pęknięć na elewacjach.
8. Zbrojenie diagonalne w narożach otworów okiennych i drzwiowych
To bardzo ważny detal zbrojenia w narożach w postaci ukośnych pasów z siatki wklejanych pod kątem 45° względem pionu czy poziomu. Ich brak może być bowiem przyczyną powstawania ukośnych pęknięć w tych miejscach.
9. Wypełnienie szczelin i nieciągłości izolacji pianą uszczelniającą
Niedopuszczalne jest wypełnienie ewentualnych szczelin na połączeniach płyt styropianowych cementową zaprawą klejącą. Spoiny z zaprawy stają się bowiem mostkami termicznymi. Błąd taki ujawnia się w postaci plam na elewacji. Ewentualne szczeliny zaleca się uzupełnić pianką poliuretanową.
10. Wyrównanie warstwy izolacji przed wykonaniem warstwy zbrojonej
Zabieg ten ma na celu usunięcie ewentualnych nierówności powstałych podczas przyklejania płyt. Dodatkowo może też zwiększać przyczepność kleju do zatapiania siatki, co wpływa na trwałość i estetykę elewacji. Przetarcie izolacji może być wykonane za pomocą mechanicznych urządzeń do szlifowania z odciągiem pyłu lub ręcznych tarek, kiedy pozostałości po szlifowaniu trzeba usunąć za pomocą odkurzacza przemysłowego.
11. Uszczelnienia przy ościeżnicach i obróbkach blacharskich
Styki tych elementów z ociepleniem muszą być wypełnione materiałem uszczelniającym – impregnowaną taśmą rozprężną lub uszczelniaczem. Ich brak może być przyczyną zawilgocenia w wyniku migracji wody deszczowej pod płyty.
12. Osadzenie łączników mechanicznych (kołków)
Jeśli są wymagane w projekcie, warto zastosować technikę montażu, w której talerzyk kołka schowany jest w warstwie izolacji, a otwór montażowy – zamknięty zaślepką styropianową. W przeciwnym razie może powstać niejednorodne podłoże, które będzie odróżniać się od pozostałych części elewacji w postaci tzw. efektu biedronki.
- Więcej o:
Wilgoć w ścianach: jak chronić zewnętrzne konstrukcje przed zagrożeniem?
Nowoczesne rozwiązanie na elewacje budynków Płyty Monolith Plus od Grupy Tubądzin
Elewacje na lata
Ocieplona ściana: jak naprawić uszkodzenia tynku i ocieplenia
Remont elewacji – jak odmienić wygląd domu i zyskać jeszcze więcej?
Gres na elewacji
Domy z efektowną elewacją
Najlepsze fasady