Betonowe okładziny
Beton architektoniczny stał się popularny, gdy w architekturze wnętrz pojawił się styl industrialny. To materiał chętnie wykorzystywany przez architektów, ponieważ łatwo go połączyć z innymi materiałami, zapewnia też odpowiednie tło dla wyposażenia mieszkania, zwłaszcza utrzymanego w intensywnych kolorach.
Beton architektoniczny pasuje zarówno do małych mieszkań, jak i przestronnych apartamentów. Ostateczny efekt aranżacji zależy nie tylko od formy samego betonu, ale i od doboru pozostałych elementów wykończenia. Najpopularniejszą odmianą betonu architektonicznego we wnętrzach są płyty mocowane do ścian, wyciszające je i dodające pomieszczeniom niepowtarzalnego charakteru. Beton świetnie nadaje się też na posadzki. Dzięki temu, że można go impregnować jest odpowiedni do wykończenia miejsc o podwyższonej wilgotności, takich jak kuchnie czy łazienki.
Betonowe płyty na ściany
Beton nadaje wnętrzom odważny charakter. Wprowadza prostotę i jest odpowiednim tłem dla mebli, tkanin oraz ceramiki. Dobrze komponuje się z innymi materiałami, na przykład z cegłą czy drewnem. Płyty betonowe mają naturalną strukturę, wyrazistość, kolorystykę i niepowtarzalność detalu. Nie imitują innych materiałów, są porowate – mają naturalnie powstałe raki. Wierzchnia warstwa może też być gładka lub częściowo wypiaskowana z utworzonymi na niej w ten sposób wzorami.
Najczęściej płyty są szare, jasnoszare, ciemnoszare, białe lub antracytowe.
Producenci formatują płyty, dzięki czemu mają one idealne wymiary, proste kąty i krawędzie. Standardowe wymiary płyt z betonu architektonicznego to 30 x 60, 50 x 100, 60 x 60, 60 x 120 cm. Ich grubość wynosi od 10 do 20 mm.
Płyty betonowe montuje się na styk lub w niewielkich odstępach. Można je dowolnie docinać i bez problemu wiercić w nich otwory.
Beton ma dużą wytrzymałość na ściskanie, dlatego nadaje się na posadzki oraz jako okładzina schodów. Stosuje się też go na zewnątrz.
Elastyczny beton architektoniczny
Cienkie i lekkie okładziny ze zmodyfikowanego betonu architektonicznego są alternatywą dla grubych płyt betonowych. Podobnie jak one pozwalają nadać ścianom industrialny charakter. Dostępne są w panelach, arkuszach lub rolkach, które przykleja się do ściany klejem, nakładając go packą zębatą.
Poza podstawowymi składnikami, z których produkuje się okładziny betonowe, takimi jak piasek, cement i woda, są jeszcze odpowiednio dobrane domieszki uplastyczniające, polimery, barwniki. Beton elastyczny ma także zbrojenie w postaci włókien szklanych lub polipropylenowych, dzięki którym okładziny są elastyczne i wytrzymałe. Czasem stosowane jest zbrojenie siatką z włókna szklanego zatopioną w dwóch warstwach polimeru.
Podłogi betonowe
W industrialnych wnętrzach często układa się cienkowarstwowe posadzki betonowe. Mają one 2-3 mm grubości. Odpowiednie masy pozwalają na wykonanie wytrzymałych i odpornych na ścieranie, a zarazem elastycznych powierzchni bez własnych nacięć dylatacyjnych (jeśli dylatacja zaplanowana jest w konstrukcji podłogi, trzeba ją wykonać także w posadzce). Tworzą nienasiąkliwą powierzchnię odporną na zabrudzenia. Mogą być nanoszone również na stare posadzki, na przykład z płytek, pod warunkiem że te dobrze trzymają się podłoża.
Indywidualnie barwiona masa jest rozprowadzana przy użyciu specjalistycznych narzędzi, co nadaje posadzce jedyną w swoim rodzaju strukturę, kolor i niepowtarzalność detalu. Powierzchnie mogą być polerowane (mają wtedy satynowe lub błyszczące wykończenie) lub mieć przetarcia dające efekt ręcznie zacieranej posadzki, a także wzory 3D.
Beton w wersji retro
Historia tego rozwiązania sięga czasów antycznych. Terrazzo alla veneziana zdobiło wille weneckich dożów w okresie Renesansu. W PRL-u lastryko cenione było z uwagi na swoje walory techniczne i stąd stosowane głównie w obiektach użyteczności publicznej oraz na klatkach schodowych domów wielorodzinnych, na balkonach i tarasach. Obecnie projektanci chętnie inspirują się pomysłami wnętrzarskimi sprzed lat, dodając im nieco nowoczesności. Materiał ten, znany pod kilkoma nazwami (lastryko, lastriko, terazzo) coraz częściej pojawia się więc we współczesnych wnętrzach.
Lastryko, będące połączeniem cementu i grysów, to oryginalne rozwiązanie. Różnorodność stosowanego kruszywa spajanego cementem, który ponadto może być zabarwiony pigmentami, sprawia, że współczesne lastryko ma szeroką ofertę wzorniczą. Użyty do produkcji grys marmurowy, granitowy, dolomitowy, wapienny lub bazaltowy nie tworzy konkretnego wzoru, a różna wielkość i losowe ułożenie kruszywa zapewniają każdej płycie niepowtarzalność.
Lastryko charakteryzuje się wysoką odpornością na zarysowania, bakterie i plamy, a ponadto nadaje się do kontaktu z żywnością oraz jest łatwe w pielęgnacji.
Beton w łazience i kuchni
Z betonu robi się też blaty kuchenne, zlewy, umywalki i brodziki. Wprawdzie beton jest chłonnym materiałem, jednak jeśli do mieszanki betonowej dodany zostanie środek hydrofobowy, który ograniczy wchłanianie wody, a powierzchnię betonu zabezpieczy się odpowiednim impregnatem lub lakierem, można pokusić się nawet o przygotowanie betonowej wanny.
Beton jest materiałem niezwykle plastycznym. Dzięki domieszce włókna szklanego możliwe jest odlewanie nawet najbardziej wymyślnych kształtów – umywalki mogą mieć kształt prostopadłościenny, okrągły lub organiczny, otwór na baterię, odpływ linowy lub klasyczny. Wprawdzie na rynku znajdziemy standardowe wyposażenie łazienek z betonu, jak umywalki czy zlewy, jednak zazwyczaj takie elementy wykonuje się na zamówienie. Zamiast wybrać umywalkę nablatową lub podwieszaną, można zamówić na wymiar blat łazienkowy z umywalką stanowiącą jeden odlew.
Beton można wykorzystać w łazience również jako okładzinę ścienną czy podłogową. Płyty betonowe, zabezpieczone w ten sam sposób jak umywalki, można śmiało zamontować w kabinie prysznicowej. Trzeba jednak wiedzieć, że po wzięciu prysznica płyty betonowe zrobią się ciemniejsze, ale po wyschnięciu kolor wróci do normy, podobnie jak w przypadku płyt kamiennych. Po pewnym czasie powierzchnię betonu warto odświeżyć, nanosząc nową warstwę impregnatu.
Udana imitacja: dekoracyjna ściana z paneli
Beton i kamień na ścianach mogą naśladować ścienne elementy dekoracyjne. Sprawdzą się one w pomieszczeniach ogrzewanych i wentylowanych, w których wilgotność wynosi 40-65%, a temperatura mieści się w przedziale 18-25°C. Warto zwrócić uwagę na modele o grubości 12,4 i 16,5 mm, ponieważ taka konstrukcja zapewni wygodę montażu i solidność zabudowy. Okładziny powinny być czterostronnie frezowane, aby każdy element pasował do następnego. Istotna jest również jakość powierzchni dekoracyjnej – odporność na zarysowania i uderzenia sprawia, że panele można stosować tak w sypialni, jak i przedpokoju.
- Więcej o:
Kawalerka w industrialnym stylu
Żaluzje do kuchni. Jakie wybrać? Jakie będą najlepsze?
Nowoczesna porcelana
Lampy Reflex – design z misją
Małe mieszkanie i nieustawny salon - jak sobie poradzić?
Świąteczna elegancja: jak zaaranżować mieszkanie na Boże Narodzenie?
Wielkomiejski eklektyzm, czyli oryginalne mieszkanie w Gdyni
Zmień wnętrze za pomocą tekstyliów