Zaprawy murarskie
Dzięki odmierzeniu składników w fabryce gotowe zaprawy są lepsze od przygotowywanych samodzielnie. Przyrządza się je błyskawicznie, bo po wysypaniu z worka wystarczy je tylko wymieszać z wodą.
Grubość warstw zaprawy, a więc i grubość spoin, dostosowuje się do materiału ściennego: większość materiałów trzeba murować na grube spoiny, niektóre wystarczy skleić zaprawą (warstwa ok. 1 mm).
Tradycyjne - do murowania na grube spoiny - do 20 mm.
Mają mniejszą izolacyjność cieplną niż materiały używane do budowy ścian, dlatego ucieka przez nie więcej ciepła niż na przykład przez cegły czy pustaki, innymi słowy - w miejscu spoiny ściana jest zimniejsza. Ściany zewnętrzne murowane na grube spoiny zawsze wymagają ocieplania.
Tradycyjne zaprawy służą do wznoszenia ścian:
zewnętrznych dwu- i trójwarstwowych, w których jedną z warstw jest styropian lub wełna mineralna;
wewnętrznych, których izolacyjność cieplna nie ma znaczenia.
Ciepłochronne - do murowania na spoiny grubości do 20 mm.
Współczynnik przenikania ciepła spoiny z takiej zaprawy jest zbliżony do współczynnika przenikania ciepła elementów ściennych i wynosi około 0,3 [W/(m2.K)], dzięki czemu wymurowana ściana nie przemarza na spoinach.
Zaprawami ciepłochronnymi można murować:
ściany zewnętrzne jednowarstwowe czyli takie bez warstwy ocieplającej z betonu komórkowego, ceramiki poryzowanej czy też z pustaków wypełnionych materiałem izolacyjnym (producenci takich materiałów ściennych często oferują też do swoich wyrobów odpowiednie zaprawy ciepłochronne),
ściany wewnętrzne, choć raczej nie opłaca się tego robić - zaprawy ciepłochoronne są droższe od tradycyjnych, a ich właściwości nie są w tych ścianach wykorzystane.
Klejowe - do murowania na cienkie spoiny - od 1 do 3 mm.
Takie cienkie spoiny znacznie ograniczają ucieczkę ciepła przez ściany. Jeśli elementy są równe, a spoina cienka, zużycie zaprawy klejowej jest małe. Nie warto zaprawą klejową murować ścian z nierównych elementów - jest ona droga, a niedokładności zwiększą jej zużycie i pogrubione wskutek tego spoiny pogorszą izolacyjność cieplną ściany.
Uwaga! Zaprawę nakłada się pacą zębatą lub specjalnym dozownikiem, zwanym skrzynką, który ułatwia uzyskanie jednakowej grubości warstwy i przyspiesza roboty.
Zaprawy klejowe służą do łaczenia (klejenia):
ścian zewnętrznych i wewnętrznych z elementów o dokładnych wymiarach i równych krawędziach, na przykład wapienno-piaskowych (silikatowych) czy bloczków z betonu komórkowego. Czasem producenci takich elementów (np. Xella-Ytong) sprzedają swoje materiały z odpowiednimi zaprawami, których cena wliczona jest w cenę bloczków.
Do klinkieru - do murowania na grube spoiny - do 20 mm.
Zmniejszają ryzyko powstawania wykwitów na cegłach klinkierowych. Takimi zaprawami można murować na pełne spoiny z równoczesnym ich wykańczaniem.
Zaprawy do klinkieru dostępne są w różnych kolorach, od których zależy cena suchej mieszanki: najtańsze są szare zaprawy, najdroższe - w kolorze zielonym, białym lub czarnym. Zdarza się, że różnice są ponaddwukrotne. Dlatego czasem zaleca się, by cegły spajać najtańszą zaprawą, a tylko spoiny wypełniać kolorową lub specjalną zaprawą przeznaczoną do spoinowania.
Zaprawy do klinkieru służą do wznoszenia ścian:
elewacyjnych oraz detali architektonicznych z cegieł klinkierowych, licowych, i silikatowych;
wewnętrznych, których nie trzeba tynkować, na przykład z cegieł klinkierowych.
Tradycyjne - do murowania na grube spoiny - do 20 mm.
Mają mniejszą izolacyjność cieplną niż materiały używane do budowy ścian, dlatego ucieka przez nie więcej ciepła niż na przykład przez cegły czy pustaki, innymi słowy - w miejscu spoiny ściana jest zimniejsza. Ściany zewnętrzne murowane na grube spoiny zawsze wymagają ocieplania.
Tradycyjne zaprawy służą do wznoszenia ścian:
Ciepłochronne - do murowania na spoiny grubości do 20 mm.
Współczynnik przenikania ciepła spoiny z takiej zaprawy jest zbliżony do współczynnika przenikania ciepła elementów ściennych i wynosi około 0,3 [W/(m2.K)], dzięki czemu wymurowana ściana nie przemarza na spoinach.
Zaprawami ciepłochronnymi można murować:
Klejowe - do murowania na cienkie spoiny - od 1 do 3 mm.
Takie cienkie spoiny znacznie ograniczają ucieczkę ciepła przez ściany. Jeśli elementy są równe, a spoina cienka, zużycie zaprawy klejowej jest małe. Nie warto zaprawą klejową murować ścian z nierównych elementów - jest ona droga, a niedokładności zwiększą jej zużycie i pogrubione wskutek tego spoiny pogorszą izolacyjność cieplną ściany.
Uwaga! Zaprawę nakłada się pacą zębatą lub specjalnym dozownikiem, zwanym skrzynką, który ułatwia uzyskanie jednakowej grubości warstwy i przyspiesza roboty.
Zaprawy klejowe służą do łaczenia (klejenia):
Do klinkieru - do murowania na grube spoiny - do 20 mm.
Zmniejszają ryzyko powstawania wykwitów na cegłach klinkierowych. Takimi zaprawami można murować na pełne spoiny z równoczesnym ich wykańczaniem.
Zaprawy do klinkieru dostępne są w różnych kolorach, od których zależy cena suchej mieszanki: najtańsze są szare zaprawy, najdroższe - w kolorze zielonym, białym lub czarnym. Zdarza się, że różnice są ponaddwukrotne. Dlatego czasem zaleca się, by cegły spajać najtańszą zaprawą, a tylko spoiny wypełniać kolorową lub specjalną zaprawą przeznaczoną do spoinowania.
Zaprawy do klinkieru służą do wznoszenia ścian:
- Więcej o:
Polecane
