Ogrodzenie czy żywopłot

Gęsta ściana z roślin doskonale odseparuje ogród od ulicy, ochroni przed ciekawskimi spojrzeniami przechodniów i sąsiadów, zatrzyma kurz, wytłumi hałas, osłoni przed wiatrem. Dobrze utrzymany i zadbany żywo- płot będzie też niewątpliwą ozdobą posesji. Jednak zielone ściany i ścianki z roślin sprawdzają się nie tylko w tej roli. Mogą stanowić elementy wewnętrznej struktury ogrodu, dzieląc jego przestrzeń na mniejsze wnętrza, otaczając kwiatowe rabaty lub wyznaczając bieg ścieżek.

Niezależnie od tego, czy chcemy mieć solidną, wysoką, zieloną ścianę, czy subtelną obwódkę wokół klombu, najważniejszą sprawą jest zawsze wybór roślin. Decydując się na konkretne rośliny, powinniśmy mieć na uwadze przede wszystkim warunki panujące w ogrodzie. W Polsce północno-wschodniej oraz w ogrodach wystawionych zimą na podmuchy lodowatego wiatru nie warto sadzić gatunków o zimozielonych liściach, takich jak ostrokrzewy, laurowiśnie, bukszpany, ligustry jajolistne czy ogniki, ponieważ są one zbyt delikatne. Zwróćmy też uwagę na jakość gleby na działce. Jeśli ziemia w ogrodzie jest piaszczysta i sucha, najlepiej wybrać gatunki odporne i mało wymagające, jak np. ligustr pospolity, irga błyszcząca lub pomarszczona, buk pospolity, karagana syberyjska, pęcherznica czy pięciornik.

Trzeba też odpowiedzieć sobie na pytanie, jakiego typu ma być nasz żywo- płot. Czy ma być przycinany, czy też swobodnie rosnący? W dużych ogrodach lepiej zdecydować się na żywopłot swobodnie rosnący i nie wymagający regularnego przycinania, ponieważ pracy jest przy tym naprawdę dużo. Wybierając wąskie, kolumnowe odmiany, np. tuje "Smaragd", albo cyprysik Lawsona "Columnaris" uzyskamy efekt zwartej, zielonej ściany bez konieczności strzyżenia (raz na kilka sezonów można ewentualnie wyrównać wysokość roślin, przycinając im czubki). W wiejskich okolicach i na dużych działkach można założyć "dziki" żywopłot, złożony z różnych gatunków krzewów, np. głogów, tarniny, leszczyny, rokitników czarnego bzu. Taki żywopłot urośnie na wysokość ponad 2 metrów i podobną szerokość. Jego zaletą będzie to, że po posadzeniu praktycznie można o nim zapomnieć na kilka sezonów. Jeśli rozrośnie się nadmiernie, wtedy usuwa się zimą większość starych gałęzi. "Dzikie" żywopłoty ładnie wpisują się w wiejski krajobraz, a przy okazji stanowią schronienie dla ptaków.

Do małych miejskich ogrodów najodpowiedniejsze będą jednak strzyżone żywopłoty liściaste bądź iglaste.

Dobieramy rośliny

Niskie żywopłoty (15-50 cm) i obwódki wokół rabat: berberys Thunberga "Atropurpurea Nana", bukszpan wieczniezielony "Suffructicosa", lawenda wąskolistna, ligustr pospolity "Lodense", pięciornik krzewiasty, róża pomarszczona, tawuła japońska "Albiflora" albo "Little Princess", tawuła drobna "Anthony Waterer".

Żywopłoty średnio wysokie (50-200 cm): berberys Thunberga, bukszpan, cyprysik Lawsona, glediczja trójcierniowa, irga błyszcząca, karagana syberyjska, laurowiśnia, ligustr pospolity, pęcherznica kalinolistna, porzeczka alpejska, ognik szkarłatny, tawuła van Houtte'a, żywotnik wschodni.

Żywopłoty wysokie (200-300 cm): buk zwyczajny, choina kanadyjska, cis, dereń jadalny, głóg jednoszyjkowy, grab pospolity, klon polny, lipa drobnolistna, modrzew europejski i japoński, morwa biała, śliwa wiśniowa (ałycza), świerk kłujący, świerk serbski, żywotnik zachodni, żywotnik olbrzymi.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>