Ogrodzenie domu drzewami. Lipowa zasłona

Urządzenie małego ogrodu w osiedlu domów szeregowych to dla projektanta nie lada wyzwanie. Nawet najlepsze dzieła sztuki ogrodniczej mogą w takim miejscu przegrać z sąsiedztwem - jeśli jest brzydkie, to właśnie ono będzie przyciągało wzrok. Poza tym każdy ogród powinien zapewniać poczucie intymności, czyli izolować gospodarzy od sąsiadów - ich wzroku, głosów, widoku posesji. Na małej działce, gdzie odległości są niewielkie, jest to szczególnie ważne. I często trudne.

Prezentowany ogród, którego powierzchnia wynosi zaledwie 100 m2, oddzielono od przylegających do niego działek szczelnym płotem ze sztachet drewnianych, a widok na usytuowane po sąsiedzku domy szeregowe zasłonięto szpalerem odpowiednio wysokich lip. Tak zaproponował i zrobił projektant zatrudniony przez właścicieli. Niestety, pół roku później kilka drzew uschło. Wtedy gospodarze zwrócili się o pomoc do innego architekta krajobrazu, Arkadiusza Janczaka. Szukali kogoś, kto nie tylko zastąpi nowymi uschnięte drzewa, ale również zastosuje podpatrzony przez właścicieli sposób prowadzenia ich koron. Chodziło o to, by rozrastały się tylko w jednej płaszczyźnie - równolegle do ogrodzenia. Projektant podjął się tego zadania. Odpowiednio prowadząc i przycinając pędy drzew, utworzył z nich efektowną zieloną ścianę.

Niekoniecznie lipa

Na zielony parawan nadają się także inne gatunki liściaste, takie jak grab, buk, jesion czy dąb. Drzewa powinny być wystarczająco wyrośnięte, to znaczy mieć koronę na takiej wysokości, na jakiej potrzebna jest przesłona - inaczej trzeba by znacznie dłużej czekać na efekt. Można przyjąć, że drzewo w chwili sadzenia powinno mieć 3,5-4 m wysokości, dlatego trzeba kupić egzemplarze liczące 8-15 lat, z wyraźnie ukształtowaną koroną i gołym pniem - mówimy wtedy o drzewach na szpalery. Jeśli planujemy utworzenie płaskiej przesłony, najlepiej, by drzewa były już w szkółce odpowiednio prowadzone. Będą wtedy miały 3-4 rzędy rozgałęzień ustawionych w jednej płaszczyźnie.

Jak sadzić

Pora sadzenia. Drzewa sadzimy zgodnie z ogólnymi zasadami - wiosną lub jesienią, jeżeli drzewo kupujemy z odsłoniętymi korzeniami, albo przez cały sezon wegetacyjny, jeśli ma bryłę korzeniową.

Odstępy. Drzewa, które mają utworzyć szpaler, rozmieszczamy wzdłuż linii prostej w odstępach około 3 metrów. Rozmiar dołka należy dostosować do wielkości systemu korzeniowego lub bryły korzeniowej - powinien być tylko nieznacznie większy.

Sadzenie. Na dno sypiemy luźny materiał - torf lub ziemię ogrodniczą wymieszaną z dobrze rozłożonym kompostem. Korzenie umieszczamy w dołku, obsypujemy dobrą ziemią, udeptując ją warstwami wokół pnia, a na koniec obficie podlewamy, aby ziemia wypełniła puste przestrzenie. Drzewa, które były sadzone z gołymi korzeniami, trzeba codziennie podlewać jeszcze przez około 2 tygodni.

Formowanie

Jeżeli drzewo nie było w szkółce formowane, musimy zacząć od początku.

Które pędy zostają. Zaczynamy od wyznaczenia pędów, które będą tworzyły rusztowanie zielonej ściany. Muszą być położone naprzeciwko siebie po obu stronach pnia - w płaszczyźnie równoległej do linii szpaleru. Dobrze jest, jeśli w każdej koronie uda nam się wyznaczyć 3-4 takie pary. Wszystkie inne pędy wyrastające z pnia wycinamy.

Uwaga! Każde miejsce cięcia należy posmarować środkiem grzybobójczym, na przykład Funabenem.

Przyginanie. Każdą parę pędów delikatnie przyginamy i przymocowujemy do kijków bambusowych specjalnymi elastycznymi zapinkami. Utworzone w ten sposób 3-4 rzędy ustawionych równolegle kijków będą jeszcze wymagały usztywnienia elementami poprzecznymi.

I etap formowania szpaleru. Odcinamy wszystkie pędy, które rosną prostopadle do wyznaczonej płaszczyzny szpaleru. Pozostałe drobne pędy skracamy tak, aby szerokość zielonej ściany wynosiła około 50 cm. Miejsca cięć zabezpieczamy zawsze środkiem grzybobójczym.

Rusztowanie. Warto zadbać o to, by bambusowe rusztowanie tworzyło regularny rysunek, ponieważ kiedy drzewa są w stanie bezlistnym, układ kijków jest wyraźnie widoczny. W tym ogrodzie kijki tworzą linię łamaną, ale można to zrobić i w inny sposób.

Pielęgnacja szpaleru

Cięcie. Drzewa w szpalerze przycinamy dwa razy w roku - na wiosnę (w marcu) i latem (w czerwcu-lipcu). Obcinamy pędy, które nie rosną w przybliżeniu równolegle do tworzonej płaszczyzny. Jeżeli letnie przyrosty są bardzo duże, można przyciąć drzewa jeszcze jesienią (w październiku-listopadzie) i ominąć wtedy zabieg wiosenny. W sezonie wegetacyjnym czasem potrzebne są drobne cięcia korekcyjne, kiedy pojedyncze pędy wyrastają poza przyjętą szerokość zielonej ściany. Po cięciu należy zawsze zastosować fungicyd.

Podwiązywanie. Przymocowane do bambusowych kijków główne pędy szpaleru należy w miarę wzrostu dalej do nich przywiązywać. Pozostałe odgałęzienia mogą zwisać swobodnie.

Nawożenie. Wiosną powinno się zasilić drzewa substancjami pokarmowymi. Można w tym celu zastosować nawóz mineralny, na przykład Azofoskę (200 g/roślinę) lub organiczny - kompost.

Podlewanie. Jeżeli sąsiadujący z drzewami trawnik jest regularnie nawadniany, nie trzeba specjalnie podlewać drzew, ale podczas długotrwałej suszy dobrze jest podlać szpaler obficie przynajmniej raz w tygodniu.

Projekt i wykonanie: Studio Architektury Krajobrazu IDEA OGRÓD; www.ideaogrod.pl

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>