Lekkie ściany działowe z płyt g-k

Najważniejsze elementy potrzebne do zbudowania lekkiej ściany działowej to stalowy ruszt, płyty gipsowo-kartonowe oraz wełna mineralna. Producenci oferują gotowe, kompletne systemy do budowy ścian szkieletowych. Razem z profilami nośnymi i płytami okładzinowymi kupujemy odpowiednie wkręty, taśmy, siatki i masy szpachlowe. Korzystanie z systemu ułatwia prace i pozwala uniknąć błędów.

Ruszt

Buduje się go ze stalowych profili nośnych UW (tworzących ramę rusztu) i CW (z których robi się słupki szkieletu). Do zbudowania rusztu potrzebne będą też plastikowe kołki i wkręty (do zamocowania profili do muru) oraz taśma akustyczna (do podklejenia profili przylegających do podłogi, stropu oraz do ścian).

Okładzina

Do obłożenia rusztu stosuje się płyty gipsowo-kartonowe albo gipsowo-włóknowe. Do ich zamocowania potrzebne są odporne na korozję blachowkręty. Pamiętajmy, że są różne rodzaje płyt gipsowo-kartonowych: oprócz standardowych (w kolorze białym) są także zielone (o podwyższonej odporności na wilgoć) i czerwone (ognioodporne).

Po zakończeniu montażu płyt potrzebne będą profile metalowe lub specjalna taśma z wkładką metalową do zabezpieczenia narożników ścian oraz masa gipsowa i samoprzylepna taśma zbrojąca (papierowa lub z włókna szklanego) do spoinowania styków płyt. Są też masy szpachlowe do spoinowania bez taśmy - przeznaczone do płyt gipsowo-kartonowych, które mają specjalnie wyprofilowane krawędzie.

Wypełnienie

Szkielet wypełnia się wełną mineralną, układając ją między słupkami rusztu. Wełna (w płytach lub z rolki) powinna być o 1-2 cm szersza od odległości między słupkami, dzięki czemu nie będzie wypadać lub się osuwać. Grubość wełny ma wpływ na izolacyjność akustyczną ściany.

Jak zbudować ściankę z płyt g-k

Prace zaczyna się od przygotowania rusztu z profili z ocynkowanej blachy. Do ścian, posadzki i stropu kołkami rozporowymi i wkrętami mocuje się profile o przekroju UW. Powinny one być podklejone taśmami akustycznymi, ponieważ szczelność połączeń obwodowych w dużej mierze decyduje o izolacyjności akustycznej ściany. Następnie ustawia się profile słupkowe CW (w rozstawie zalecanym przez producenta systemu).

Gdy szkielet jest już gotowy, z jednej jego strony przykręca się płyty, w taki sposób, by zostawić odstęp między nimi a podłogą (około 1 cm) i sufitem (około 0,5 cm). Do przykręcania stosuje się odporne na korozję blachowkręty, rozmieszczone w rozstawie 20-25 cm. Płyt nie należy łączyć z górnym profilem UW.

Kolejny etap do układanie wełny, której zadaniem jest wygłuszenie ściany. Jeśli chcemy mieć bardzo cichą ścianę, warstwę wełny można zwiększyć nawet powyżej 10 cm (ściana musi być wtedy odpowiednio szersza). Następnie przykręca się płyty z drugiej strony rusztu. Aby znacznie poprawić właściwości akustyczne ścian, można położyć dwie warstwy płyt (ich spoiny muszą się mijać).

Po zaszpachlowaniu spoin masą gipsową na siatce z tworzywa sztucznego, ściany są gotowe do malowania.

Uwaga!Jeśli ściana szkieletowa ma oddzielać pomieszczenie suche od mokrego - na przykład łazienki, konieczne jest zastosowanie od jej strony folii paroizolacyjnej. Dodatkowo do ścian łazienkowych zalecane jest użycie, poza wodoodpornymi płytami g-k, także specjalnej taśmy uszczelniającej - szczególnie w narożach, w miejscach połączeń płyt. Na całej powierzchni ścianki należy za pomocą wałka rozprowadzić dwie warstwy masy uszczelniającej (zwanej folią w płynie lub folią do gruntowania), która spełni funkcję izolacji przeciwwilgociowej oraz impregnatu. Folię obowiązkowo stosuje się tylko w strefach mokrych, ale w praktyce bardzo często wykonywana jest w łazience od podłogi aż do sufitu. Przede wszystkim wtedy, gdy ściany będą wykończone glazurą, folia zabezpieczy higroskopijny gips przed nasiąkaniem wodą z zaprawy klejowej.

Samo układanie glazury na ścianie z płyty gipsowo-kartonowej nie różni się od prac na innych podłożach. Ważne jest natomiast, aby w miejscach połączeń płyt gipsowo-kartonowych i w narożach, czyli miejscu łączenia płyty ze ścianą nośną, umieścić izolujące, systemowe elementy elastyczne. W miejscach o podwyższonej wilgotności (jak np. spoiny, przejścia rur) zalecane jest stosowanie dodatkowego zabezpieczenia przed wilgocią masami uszczelniającymi lub kołnierzami z elastycznej gumy.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

</>