Ocieplenie układane etapami

Czy można przerywać prace ociepleniowe na zimę

Technologia prac ociepleniowych polega na przymocowaniu do ścian zewnętrznych budynku warstwowego układu materiałów, składającego się z:

• płyt izolacji cieplnej,
• warstwy zbrojonej siatką,
• tynku cienkowarstwowego.

Zarówno podczas prowadzenia prac, jak i w czasie przerw technologicznych pomiędzy układaniem kolejnych warstw, powinny być zapewnione odpowiednie warunki zewnętrzne - dotyczy to przede wszystkim temperatury powietrza i podłoża oraz wilgotności otoczenia. Warto zaznaczyć, że zagrożeniem dla jakości i trwałości prac są nie tylko same niesprzyjające warunki atmosferyczne, ale również ich niestabilność oraz możliwość nagłego pogorszenia pogody.

Dlatego, jeśli prowadzi się prace ociepleniowe późną jesienią, czasami rzeczywiście lepiej je przerwać na okres zimy. Wspomniana wcześniej warstwowa budowa układu ociepleniowego stwarza taką możliwość - prace można tymczasowo zawiesić i kontynuować wiosną, należy jednak przestrzegać kilku ważnych zasad.

Czy można zostawić odsłonięte ocieplenie

Podstawowa zasada przy przerywaniu prac ociepleniowych: nie można przykleić, a potem pozostawić bez żadnego zabezpieczenia warstwy izolacji cieplnej. Obojętnie czy są to płyty styropianu, czy wełny mineralnej - zawsze wymagane jest wykonanie warstwy zbrojonej.

Uwaga! Podczas wykonywania tej warstwy i zatapiania siatki, zalecane jest stosowanie wyłącznie tych zapraw, których producent dopuszcza możliwość używania przy obniżonej temperaturze. Nie jest natomiast wskazane modyfikowanie gotowych zapraw klejących poprzez dodawanie na własną rękę dodatków przeciwmrozowych - jeśli wykonawca chciałby to robić, od razu podkreślmy, że decyduje się na to wyłącznie na własną odpowiedzialność.

Styropian pozostawiony bez przykrycia warstwą zbrojoną może ulec zniszczeniu

Jak zabezpieczyć warstwę zbrojoną

Kolejną sprawą jest zabezpieczenie na okres zimowy samej warstwy zbrojonej. Zaprawa cementowa, która jest najczęściej stosowana do jej wykonywania, nie ma bowiem właściwości charakterystycznych dla wypraw elewacyjnych, czyli odporności na czynniki atmosferyczne i wnikanie wody. Dlatego musi zostać na okres zimy przed nimi zabezpieczona.

Taką ochronę zapewni naniesienie warstwy podkładu tynkarskiego, właściwego z uwagi na rodzaj przewidzianego docelowo tynku cienkowarstwowego. Tak zabezpieczona warstwa zbrojona może być pozostawiona na okres zimowy nawet do 6 miesięcy. Wiosną, bezpośrednio przed rozpoczęciem prac tynkarskich, powierzchnię podkładu tynkarskiego zaleca się umyć z zanieczyszczeń, które mogły się osadzić na jego chropowatej powierzchni. Niekiedy, z reguły wówczas, gdy warstwa podkładu tynkarskiego była przez dłuższy czas pozostawiona bez tynku, wskazane jest naniesienie nowej warstwy podkładu. Po umyciu, ewentualnie umyciu i wykonaniu nowej warstwy podkładu, można już - bez obaw o jakość i trwałość prac - przystąpić do wykonania tynku cienkowarstwowego, stanowiącego zewnętrzną warstwę systemu ociepleń.

O czym pamiętać przy zimowej przerwie

Po pierwsze - należy pamiętać o konieczności prawidłowego składowania zakupionych już materiałów przez okres zimowy. Zarówno suche mieszanki (kleje i tynki), jak i tynki w postaci past (dyspersyjne), muszą być przechowywane w suchych, zadaszonych pomieszczeniach, w temperaturze dodatniej, najlepiej na paletach i w oryginalnie zamkniętych opakowaniach. Właściwe warunki składowania sprawią, że materiał zachowa swe parametry, co pozwoli na bezproblemowe dokończenie prac wiosną.

Po drugie, ale bardzo ważne - trzeba przypomnieć o tym, że materiały ociepleniowe muszą stanowić jeden system. Wymóg bezwzględnej konieczności stosowania tylko kompatybilnych elementów składowych ocieplenia, pochodzących z konkretnego rozwiązania systemowego jednego producenta - które posiada ważną specyfikację techniczną i wprowadzone zostało do obrotu zgodnie z wymaganiami obowiązujących przepisów - zapisany jest także w przepisach prawa.