Panele laminowane

Panele laminowane

Podłoga jest tak trwała, jak materiał użyty do jej wykończenia. Dotyczy to zresztą wszystkich surowców - od drewna po kamień - im lepszej są jakości, tym dłużej posłuży posadzka. Nie inaczej jest z panelami laminowanymi. Ich cena jest wypadkową użytych do produkcji materiałów, grubości gotowej "deski" i zastosowanych technologii wydruku laminatu i zabezpieczenia go przed ścieraniem.

Podczas wybierania paneli nie warto kierować się zasadą - im taniej, tym lepiej. Jako podstawowe kryterium powinniśmy zastosować specyfikę miejsca, w którym zostaną ułożone. Jeśli bowiem wybierzemy panele o niższej wytrzymałości niż potrzebna w danym pomieszczeniu (np. ruchliwym korytarzu czy salonie), podłoga szybko się zniszczy. A trzeba pamiętać, że posadzek z paneli nie da się odnowić, jak parkietu. Można co prawda zastąpić pojedyncze, zniszczone elementy (wgniecione czy głęboko zarysowane), ale jeśli wierzchnia warstwa użytkowa zostanie starta, podłoga będzie nadawała się tylko do wymiany.

Przymierzając się do zakupu paneli, warto poznać parametry, które określają jakość i przeznaczenie produktów.

Budowa

Panele laminowane to materiał zaliczany do podłóg warstwowych. Rdzeń i zarazem warstwę nośną stanowi w nich drewnopochodna płyta HDF (o wysokiej gęstości, powyżej 850 kg/m3), rzadziej MDF (o gęstości od 650 do 850 kg/m3). Od jej wytrzymałości zależy odporność paneli na uderzenia i wgniecenia. Ich odkształcaniu zapobiega warstwa przeciwprężna (z tworzywa sztucznego lub papieru wzmocnionego melaminą) znajdująca się pod rdzeniem. Od góry natomiast płytę drewnopochodną pokrywa dekoracyjny laminat, czyli papier z nadrukowanym wzorem (np. desek, parkietu, płytek ceramicznych, blachy, kamieni), pokryty żywicami melaminowymi.

Za odporność na ścieranie i zarysowania odpowiada kolejna, przezroczysta warstwa zwana overlay. Cechę tę zawdzięcza ona dodatkowi korundu - minerałowi, który twardością ustępuje jedynie diamentowi. Im wyższa jest jego zawartość w wierzchniej warstwie, tym wyższą klasę ścieralności mają panele.

Warstwa wierzchnia nadaje panelom również odporność na temperaturę i promieniowanie UV.

Klasa ścieralności

Wszystkie panele poddawane są badaniom, które określają stopień odporności na zużywanie się wykonanej z nich podłogi i zaliczane do jednej z pięciu klas: AC1, AC2, AC3, AC4 i AC5. W sprzedaży nie ma już paneli sklasyfikowanych jako AC1, a oznaczone AC2 spotyka się sporadycznie. W domach stosuje się produkty o klasie ścieralności AC3 (do sypialni, gabinetu) i AC4 (do kuchni, korytarza, czy salonu).

Wzór

Panele najczęściej imitują drewniane deski i parkiety, choć oczywiście nie jest to jedyna opcja. W sklepach dostępne są również produkty z wzorem przypominającym ceramiczne lub kamienne płytki. Mniej popularne są wzory nietypowe - np. imitujące jednobarwne posadzki z żywic akrylowych, o połysku szkła czy ozdobione podobiznami bohaterów dziecięcych bajek i filmów.

Także panele imitujące drewno bardzo się między sobą różnią. W najtańszych modelach barwę i usłojenie drewnianych elementów odwzorowuje nadruk na papierze, stanowiącym dekor panela. W droższych nadruk uzupełnia niejednolita, ryflowana powierzchnia. Naturalny pierwowzór najlepiej imitują te panele, które mają strukturę synchroniczną - tłoczenia na powierzchni pokrywają się z nadrukowanymi słojami.

Wymiary

Standardowo panele mają szerokość 160-190 mm, jednak w kolekcjach wielkoformatowych pojedynczy panel może mieć 240 lub nawet 330 mm. Natomiast długość paneli laminowanych wynosi od 400 do 2500 mm.

W niektórych kolekcjach pojedyncze "deski" mogą mieć kształt prostokąta (np. o wym. 85,3 x 33,5 cm) lub klasycznej płytki (20 x 20, 30 x 30 cm).

Wodoodporność

Jednym z ważniejszych parametrów, na który koniecznie trzeba zwrócić uwagę, gdy szukamy paneli do kuchni czy łazienki, jest ich pęczliwość. Określa ona odporność paneli na wilgoć. Norma określa, że "deski" przeznaczone do pomieszczeń mieszkalnych mogą mieć pęczliwość maksymalnie 20% (o tyle mogą się rozszerzyć po 24 godzinach zanurzenia w wodzie). Natomiast dla paneli oznaczonych jako wilgocioodporne (a takie właśnie wybieramy do pomieszczeń wilgotnych), wartość ta wynosi zaledwie 5%. Aby można było spełnić wymagania normy, podczas produkcji płytę nośną nasącza się środkami nadającymi jej wodoodporność. Jako dodatkowe zabezpieczenie stosuje się preparaty chroniące krawędzie (np. substancja Isowax, która podczas montażu przemieszcza się i uszczelnia połączenie pióra i wpustu).

Układanie na ogrzewaniu

Podłogi warstwowe dobrze sprawdzają się na podłogach z systemami ogrzewania, ale producenci tylko niektóre modele sprzedają jako nadające się na ogrzewane podłogi (ważne jest jednak, by na całej powierzchni posadzki temperatura rozkładała się równomiernie, trzeba też zachować standardy montażowe, np. odpowiednie dylatacje). Takie panele oznaczone są specjalnym piktogramem, najczęściej można je montować na ogrzewaniu wodnym, tylko niektóre nadają się też na ogrzewanie elektryczne.

Grubość

Standardowa grubość paneli to 8 mm, choć w sklepach dostępne są zarówno produkty cieńsze (minimum to 6 mm), jak i grubsze (od 10 do 12 mm). Specjaliści odradzają kupowanie paneli cieńszych niż 7 mm, gdyż nie są one specjalnie trwałe, przez co oszczędność jest raczej pozorna. Panele grubsze są stabilniejsze i bardziej odporne na odkształcenia, ale też zdecydowanie droższe.

Systemy łączenia

Obecnie wszystkie panele łączy się bez użycia kleju. Umożliwia to szybki montaż, a także łatwe zdemontowanie części lub całej ułożonej podłogi. Producenci stosują różne sposoby łączenia poszczególnych desek, na przykład system podwójnego kliku (występują m.in. pod nazwami EasyConnect, Twin Click), klik i docisk (np. MegaLock), klik i zaczep (Automatic Click), klik i dobicie (SafeLock).

Podkłady

Panele laminowane na betonowych wylewkach układa się na folii paroizolacyjnej i odpowiednim podkładzie. Te ostatnie występują w kilku odmianach. Do wyboru mamy podkłady naturalne i sztuczne. Do pierwszych należą cienkie, ledwie 2-milimetrowe (na bardzo równe powierzchnie) i drogie podkłady korkowe, oraz tańsze i grubsze z ekopłyt, tektury falistej i papieru. Wśród podkładów sztucznych najpopularniejsza jest tania pianka, do droższych należy polietylen i polistyren, stosowany na ogrzewane podłogi.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail. Zobacz PRZYKŁAD