Mieszkanie miłośnika designu i historii

Obecny właściciel odziedziczył to 70-metrowe mieszkanie po babci. Znajduje się ono na warszawskiej Starej Ochocie, w kamienicy z lat 50. Pierwotnie składało się z trzech pokoi, z których jeden był przechodni, a także kuchni i łazienki. Było też pełne skarbów: obrazów, oryginalnych mebli z połowy XX wieku oraz rodzinnych pamiątek. Na szczęście przetrwały w dobrym stanie, mimo kilkuletniego wynajmu lokum. W związku z tym właściciel podjął decyzję, aby jedynie odświeżyć wnętrza, a o pomoc w przygotowaniu projektu poprosił architektkę Barbarę Godawską z pracowni iHome Studio. Chciał, by nowa aranżacja pasowała do pamiątkowych elementów wyposażenia, by to one nadawały wnętrzu ton. Założenie zostało w pełni zrealizowane, ale dodatkowo przeprowadzono większy remont, przeprowadzenia którego podjęli się specjaliści z firmy Drobnyremont.pl.

Za sprawą usunięcia ściany działowej między dwoma pokojami udało się powiększyć przestrzeń - nie tylko do mieszkania, ale i ekspozycji. Właściciel mieszkania, wykształcony biochemik, pasjonuje się bowiem kolekcjonowaniem designu, przedmiotów niezwykłych i rodzinnej spuścizny. Od wielu lat zbiera transparentne szkło z huty Ząbkowice oraz szkło skandynawskie. W mieszkaniu znalazły się też eksponaty zgromadzone przez mamę właściciela, po której odziedziczył zainteresowania. Do pamiątek rodzinnych należą też obrazy autorstwa m.in. Stefanii Szymanowskiej. Malarka była przyjaciółką babci obecnego właściciela i często uwieczniała ją na swoich płótnach. Portrety, a także inne obrazy, świetnie prezentują się teraz m.in. w salonie, na tle ciemnobordowej ściany, w sąsiedztwie odrestaurowanych komody i kredensu z lat 50.

Osobistego charakteru nadają wnętrzom również stare fotografie rodzinne, wykorzystane jako dekoracja. Uwagę zwraca sporych rozmiarów drewniana statua Dyskobola, wykonana prawdopodobnie w latach 30. ubiegłego wieku, którą właściciel odziedziczył po ciotecznej babci z Krakowa. W mieszkaniu znalazła się też broń - palna i biała, powieszona na ścianie w przedpokoju. Szable mają co najmniej 100 lat, ale trudno ustalić ich dokładną proweniencję. Jedna z szabel, zakrzywiona, z pewnością jest turecka, zaś papuga, która na niej przysiadła, przybyła na Ochotę z brukselskiego sklepu z dekoracjami teatralnymi. Jej rolą jest wprowadzanie nieco surrealistycznego klimatu i skojarzeń z egzotyczną oazą.

Egzotycznych wątków jest w tym mieszkaniu więcej - w sypialni zadomowiły się małe, ręcznie wykonane na drutach figurki lam pochodzące z argentyńskiej części Andów. W salonie uwagę zwraca stary niemiecki globus z lat 30., któremu towarzyszą posążki czarnych ptaków przywiezione z różnych miejsc świata. Widać, że właściciel kocha podróże (obecnie, wraz ze swoją kotką Szarlotką, przemieszcza się głównie na trasie Warszawa – Bruksela).

Bordowa ściana w salonie, turkusowa w przedpokoju, musztardowa szafa, żółty regał – to kilka z wielu dowodów na to, że, ani właściciel, ani architektka nie bali się wprowadzić wyrazistych barw do wnętrza i zastosować ich na dużych płaszczyznach, a nie tylko jako akcenty. Dzięki temu aranżacja jest nieszablonowa i robi ciekawe wrażenie.

Widać to też w sypialni. Tam króluje tapicerowane łóżko połączone z rozciągniętym na całą ścianę zagłówkiem (oba elementy wykonane na zamówienie), w odcieniu butelkowej zieleni. Zagłówek na pierwszy rzut oka przypomina dawne boazerie z desek montowane do połowy wysokości ścian. Ma pionowe podziały, ale jest miękki, obity welurową tkaniną.

Ścianę za łóżkiem udekorowano tapetą o ekspresyjnym deseniu. Nie było łatwo ją położyć - minimalne niedociągnięcie mogło zniweczyć efekt. Ale fachowcy z firmy Drobnyremont.pl, którzy podczas całego remontu niezmiennie dbali o dokładne wykończenie każdego detalu, przykleili tapetę tak, że, jak twierdzi architektka, łączenia poszczególnych rolek trzeba by z lupą szukać.

Z sypialni do salonu prowadzą przesuwne drzwi, projektu Barbary Godawskiej z iHome Studio, wykonane na zamówienie. Mleczne szkło zostało tu osadzone w ramie z lakierowanego, litego drewna dębowego, tworzącej geometryczną kompozycję w duchu art deco. W mieszkaniu panuje styl „swobodnego” retro, do czego przyczyniają się nie tylko dekoracje, ale przede wszystkim meble. Część z nich to oryginały z połowy ubiegłego wielu, część to repliki peerelowskich ikon designu. I tak, w salonie stoją komoda i kredens po babci z lat 50. a także kultowe fotele: 366 (proj. Józef Chierowski, 1962) i „Lisek" (proj. Henryk Lisek,1966). Ten ostatni sprzęt obity został na nowo granatową tkaniną, dzięki czemu idealnie komponuje się z sąsiadującą z nim musztardową szafą. Ustawiona obok designerska lampa Tripod HM8 &Tradition (proj. Hvidt&Mølgaard, Yestersen) świetnie pasuje do starego stoliczka w stylu rockabilly. Z kolei w sypialni znajduje się współczesna kopia (marki VZÓR) słynnego fotela klubowego RM58 stworzonego przez Romana Modzelewskiego. Aranżacji dopełniają stolik nocny i lampka w stylu lat 60.

W kuchni możemy podziwiać drewniany okrągły stół z lat 50. Do tego samego pomieszczenia zawędrował, nietypowo (bo na ogół ustawia się go w przedpokoju), thonetowski wieszak na okrycia wierzchnie. Podłoga w pokojach też jest retro - to klasyczny parkiet w jodełkę.

Mimo tylu cennych, zabytkowych okazów, mieszkanie na Starej Ochocie nie stanowi muzeum, gdzie trzeba uważać na każdy ruch. To wysmakowana estetycznie, a jednocześnie komfortowa przestrzeń do życia.