Światło i przestrzeń - aranżacja 74-metrowego apartamentu

Zaraz po ślubie rozpoczęli poszukiwania idealnego miejsca do zamieszkania dla siebie i powiększającej się rodziny. Paulinie i Michałowi nie zależało na dużej powierzchni. Szukali mieszkania z rozkładem pozwalającym na swobodę aranżacji, w której najważniejsza miała być funkcjonalna strefa dzienna z otwartą kuchnią i miejscem na porządnych rozmiarów stół jadalniany. Powierzchnia reszty pokoi oraz łazienki mogła być zredukowana do minimum. Zdecydowali się na 74-metrowy apartament w spokojnej okolicy, ale jednocześnie w stosunkowo niedalekiej odległości od centrum rodzinnych Gliwic.

Mieszkanie miało być spełnieniem marzeń młodej rodziny, dlatego podjęto współpracę z projektantką Anną Orlikowską, która wszystkie życzenia i potrzeby uwzględniła w zaproponowanym projekcie wnętrza.

Układ mieszkania pozwolił bez problemu na powiększenie przestrzeni dziennej. Przemawiały za tym potrzeby właścicieli, a sprzyjały piękne, duże panoramiczne okna, które rozświetliłyby przestronne wnętrze. Salon powiększono więc o sąsiadującą z nim sypialnię, która znajdowała się pierwotnie w miejscu dzisiejszego kącika wypoczynkowego z sofą. Planując wyburzenie ścian dawnej sypialni, zlikwidowano również fragment ścianki wydzielający hol wejściowy od salonu. W jego miejscu Anna przewidziała ażurowe przepierzenie. Biała ścianka umownie oddziela strefę wejścia od salonu i jest oryginalnym, bardzo charakterystycznym elementem przestrzennym oraz graficznym mieszkania. Jej wzór powtórzono na przesuwnych drzwiach w regale na książki, które obecnie są ulubioną zabawką synka Mikołaja.

Po drugiej stronie strefy dziennej znalazła się kuchnia z wyspą i usytuowana obok jadalnia z dużym, rodzinnym stołem. Kuchnię tworzy rząd szafek przyściennych z blatem roboczym oraz wyspa, która, jak przyznają gospodarze, jest sercem ich domu. Paulina z przyjemnością przygotowuje przy niej posiłki, często w asyście pozostałych domowników i gości. Umieszczona na niej płyta kuchenna jest estetycznie przysłonięta od strony jadalni donicami w kolorze blatu. Rosną w niej paprocie. Rośliny świetnie odnajdują się w tym miejscu ze względu na dużą wilgoć i dobre doświetlenie. A pod nimi, od strony stołu, Anna zaprojektowała szafkę na świąteczną zastawę obiadową. Nad kuchnią zamiast tradycyjnego, ingerującego w przestrzeń okapu wyspowego, umieszczono płaski, niemal niewidoczny, biały okap sufitowy. W jego obrysie znajduje się światło LED-owe, które równomiernie oświetla blat roboczy.

W korytarzu, który prowadzi do sypialni rodziców, pokoju Mikołaja oraz łazienki, projektantka zaplanowała rząd dużych szaf w zabudowie stolarskiej, które mieszczą pralkę, suszarkę oraz niezbędne półki. Są bardziej pojemne niż mała garderoba, a przy tym wykończone dębowym fornirem, który nadaje przytulny, spójny z całym mieszkaniem charakter. Tego samego materiału – forniru dąb europejski – użyto na dwóch wysokich do sufitu szafkach kuchennych. Płyta meblowa wykończona fornirem przechodzi płynnie z szafek kuchennych za róg, do holu wejściowego, na ścianę z drzwiami prowadzącymi do pokoju synka. Drzwi z ukrytymi ościeżnicami również wykończono z użyciem tego materiału. Cała ściana, którą widać od razu po wejściu do mieszkania, tworzy więc porządkującą przestrzeń, jednorodną płaszczyznę z wykorzystaniem ciepłego drewna.

W sypialni głównym założeniem projektowym było zorganizowanie jak największej ilości miejsca do przechowywania. Anna Orlikowska przygotowała projekt zabudowy meblowej wokół łóżka z białymi frontami. Jej centralnym miejscem jest wnęka na mebel, wykończona znanym z reszty mieszkania fornirem dębowym.

Łazienka nie tylko urzeka nowoczesną, spójną z resztą mieszkania aranżacją, ale też jest bardzo funkcjonalna. Znalazło się tu sporo miejsc do chowania rzeczy, łącznie z półkami w strefie prysznica, szafkami nad toaletą oraz pod umywalką. Zgodnie z życzeniem pani domu użyte materiały wykończeniowe są łatwe do utrzymania w czystości. Na podłodze ułożono płytki imitujące drewno, a ściany wykończono przy użyciu prostych, szarych kafli o efekcie cementu oraz białych, prostokątnych cegiełek ułożonych w jodełkę z ciemną fugą. Ścianę z lustrem nad umywalką zdobi wspomniany fornir dębowy.

Podczas pracy nad projektem architektka Anna Orlikowska zwracała szczególną uwagę na detale i rozwiązania, od których zależy ostateczny efekt odbioru wnętrz. Wyróżniają się tu długie, drewniane uchwyty meblowe, które wykończone fornirem dębowym tworzą całość z drzwiczkami szafek, dalej ukryte cokoły w zabudowie meblowej w korytarzu i subtelne, przysufitowe podświetlenie ściany fornirowanych frontów. Ania szczególnie ceni sobie przebudowę strefy wejścia, w której udało się zaplanować szafy tak, aby tworzyły wraz z szafkami kuchennymi umieszczonymi przy ścianie jedną linię zabudowy, co wprowadza harmonię do tej strefy. W kuchni, z myślą o łatwym sprzątaniu podłogi, projektantka uniknęła stosowania fug, wpasowując tu wielkoformatową płytę na podłodze.