Dom w stylu kaszubskiej stodoły

Wspaniały efekt da się osiągnąć najprostszymi środkami. Wszystko jest kwestią talentu i plastycznego wyczucia

Klarowna, harmonijna bryła - na którą składają się część mieszkalna 'ocieplona' drewnem i bardziej surowa pracownia - nie przytłacza, zachęca do relaksu i podziwiania otoczenia

Huśtawki nie tylko dla najmłodszych. W tym domu każdy ma prawo do relaksu w otoczeniu zieleni

Częściowo ażurowa ścianka osłaniająca szczyt budynku pracowni ładnie rozbija światło słoneczne, nadając tarasowi przy sypialni specyficzny klimat. Barierki brakuje tu tylko chwilowo!

Cień panujący w łączniku docenia się zwłaszcza w ciepłe letnie dni, kiedy stoi tu komplet wygodnych mebli tarasowych

Prosto, swobodnie, z fantazją. Tak urządzony dom w niczym nie ogranicza swoich mieszkańców, nawet meble łatwo jest wymienić

Wyposażenie jest tylko uzupełnieniem wnętrza. Dla właścicieli liczy się przede wszystkim dobrze zorganizowana przestrzeń

Bezpretensjonalny wystrój sprawia, że w domu żyje się w poczuciu pełnej swobody. Kto chce czytać - niech siada i czyta, wystarczy sięgnąć!

Kuchnia ukryta za niewysokim przepierzeniem - jest, a jakby jej nie było. Wzrok zamiast na nią kieruje się dalej, za okno

Kolor ma w domu znaczenie niebagatelne. Szczęśliwie zajęli się nim prawdziwi fachowcy

Sposób na ożywienie holu barwnymi plamami drzwi zaproponowała córka właścicieli, studentka ASP

Na górną kondygnację prowadzą wizualnie lekkie, stalowo-drewniane schody, które dodają wnętrzu 'energii'

Lustro nad umywalką powtarza kształt znajdującego się po przeciwnej stronie okna. Jego duża powierzchnia oraz dodatkowy świetlik sprawiają, że we wnętrzu nie brakuje dziennego światła

Malarz, jego pracownia i pies. Okna dachowe zapewniają idealne światło do pracy

Plan domu - rozkład pomieszczeń na parterze i piętrze

Dom jednorodzinny - autor projektu, powierzchnia działki i domu

Przed kilkudziesięciu laty wąską, tysiącmetrową działkę kupił teść pana domu. Z zapałem sadził na niej drzewa, m.in. rzadkie gatunki sosen. Obecni właściciele - państwo Ziemińscy - jakiś czas temu dokupili jeszcze teren sąsiadujący z działką i kontynuowali dzieło teścia. Z czasem w miejscu młodych nasadzeń wyrósł mieszany las. Wtedy też zmieniły się miejscowe warunki zagospodarowania i nasi gospodarze mogli przystąpić do budowy rodzinnego domu.

Same miłe niespodzianki

Okoliczności towarzyszące powstaniu tego budynku od początku sprzyjały jego inwestorom: położenie działki w świetnym miejscu - w okolicach pięknego podwarszawskiego Konstancina, możliwość zamówienia projektu u zaprzyjaźnionego architekta, a na dodatek zwycięstwo wytypowanego projektu w konkursie organizowanym przez miesięcznik wnętrzarski...

Zarówno przyjaciółka państwa domu - architekt Małgorzata Sadowska-Sobczyk, jak i sami właściciele byli zgodni, że powstający budynek musi być maksymalnie funkcjonalny i mieć możliwie prostą bryłę.

Przeznaczony dla czworga osób, w tym dwojga dzieci, połączony z pracownią (jako że pan domu jest z zawodu artystą malarzem), miał też być mocno powiązany z leśnym otoczeniem.

Na prostym planie

W rezultacie długich i pasjonujących rozmów zdecydowano się na model domu nawiązującego formą do zabudowań gospodarczych (a dokładniej - do tradycyjnej kaszubskiej stodoły).

Piętrowy dom z dachem o niewielkim kącie nachylenia powstał na rzucie prostokąta. Główną zmianą w stosunku do projektu, który przyniósł architekt Małgorzacie Sadowskiej-Sobczyk zwycięstwo w konkursie na dom roku, było powiększenie bryły o osobny budynek pracowni. Połączono go z częścią mieszkalną zadaszonym prześwitem pozbawionym ścian, z pomostem na wysokości pierwszego piętra umożliwiającym komunikację między obiema częściami budynku.

Sposób na elewacje

Aby zapobiec wrażeniu monotonii, wywołanemu wydłużoną sylwetką domu, budynek pracowni posadowiono nieco ukośnie w stosunku do części mieszkalnej. Urozmaiceniu bryły służy zróżnicowanie plastyczne poszczególnych części elewacji budynku. Pokryte tynkiem o jasnej barwie i tworzące jednoznaczną całość ściany pracowni skontrastowano z wykończoną w części drewnem elewacją części mieszkalnej. Jedynie dół głównej bryły domu jest otynkowany. Natomiast górną partię pokrywa drewniana okładzina z ułożonych wzdłuż fasady wąskich desek. Z drewna wykonano również łącznik między obiema częściami.

Lekkości dodaje domowi przeszklony na całej wysokości narożnik budynku z wyjściem na drewniane podesty tarasu, ułożone niemal równo z poziomem trawnika. Podobną funkcję spełnia przemyślany układ okien pierwszego piętra, o zróżnicowanej geometrii. Dzięki tym rozwiązaniom bryła domu, mimo maksymalnie uproszczonej formy, jest zaskakująco atrakcyjna.

ZOBACZ OBSZERNĄ GALERIĘ ZDJĘĆ DOMU W STYLU KASZUBSKIEJ STODOŁY

Wnętrza z kolorami

Zgodnie z życzeniem domowników i założeniem architekta, krajobraz otaczający dom współtworzy charakter i atmosferę jego wnętrza. Czuć to zwłaszcza w otwartym na otoczenie łączniku, w którym w sezonie wiosenno-letnim skupia się życie domowników.

Dolna kondygnacja domu stanowi otwartą przestrzeń powiększoną optycznie o wielkie portfenetrowe okna otwierające się na rozległy leśny ogród. Na tym poziomie znalazły się salon połączony z jadalnią i aneksem kuchennym. Ten ostatni oddzielono od całości niską ścianą. Dzięki temu w prosty sposób usunięto sprzed oczu przebywających w domu największe gabarytowo i niekoniecznie najbardziej atrakcyjne elementy wyposażenia kuchni.

Właściciele uważają, że im mniej przedmiotów we wnętrzu, tym lepiej dla przestrzeni domu. A to właśnie przestrzeń w przekonaniu mieszkańców ma tworzyć charakter i klimat tego budynku. No i stanowić dogodne tło dla gry kolorem.

Dom bowiem, według pana Jacka, właściciela, powinien być jak dobry obraz i budzić takie jak on emocje oraz doznania estetyczne. Dlatego na tle śnieżnobiałych ścian umieszczono - niczym w dobrze skomponowanym malarskim dziele - barwne plany w postaci krzeseł, foteli, stolików, kieliszków i kubków czy kompozycje z kafli na ścianie w kuchni.

Również na piętrze, gdzie usytuowano trzy sypialnie i łazienkę, kolor gra główną rolę. Do poszczególnych pomieszczeń wiodą drzwi o czystych, fosforyzujących barwach, zaskakujących siłą ekspresji. Pomysłodawczynią i twórczynią tych dekoracyjnych panneau jest córka artysty, absolwentka ASP, która wpadła na pomysł, żeby gotowe stalowe drzwi Hörmanna pokryć lakierem. Uzupełnieniem całości jest kulista, "pasiasta", multikolorowa lampa.

W obszernej, jednoprzestrzennej pracowni oświetlonej rozmieszczonymi na całej powierzchni dachu oknami połaciowymi ta gra kolorów w sposób naturalny jest kontynuowana dzięki obecności dzieł artysty malarza.

Tak skomponowany dom w skrajnie prostym z pozoru kształcie dostarcza - wbrew swojej skromnej formule - nieproporcjonalnie wiele estetycznych doznań i satysfakcji.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail