Agregaty prądotwórcze dobre na przerwy w dopływie energii

Rodzaje agregatów prądotwórczych

Gdy zabraknie energii, funkcjonowanie pompy obiegowej centralnego ogrzewania, pompy dostarczającej wodę do domu czy też lodówki umożliwiają agregaty prądotwórcze. W urządzeniach tych silnik benzynowy lub wysokoprężny (diesla) napędza prądnicę i w efekcie wytwarza prąd jedno- lub trójfazowy, a niekiedy również o napięciu 12 V (np. do podładowania akumulatora). Zazwyczaj mogą pracować bez dolewania paliwa od 5 do 8 godzin.

W domach jednorodzinnych najczęściej stosuje się agregaty przenośne, ale są też przewoźne i stacjonarne. Wszystkie mogą być z obudową lub bez niej. Modele bez obudowy (określane jako otwarte) są dość głośne. Podczas pracy wytwarzają hałas na poziomie nawet 100 dB (można to porównać do uruchomionego silnika motocykla). Urządzenia obudowane (niestety, znacznie droższe) powodują hałas około 70 dB.

Na rynku dostępne są agregaty z rozruchem ręcznym (przez pociągnięcie linki) lub z rozrusznikiem elektrycznym zasilanym z akumulatora. Wtedy uruchomienie agregatu następuje po przekręceniu kluczyka w stacyjce lub automatycznie, gdy współpracuje on z układem samoczynnego załączania.

Dobór agregatu prądotwórczego

Zanim kupimy agregat, musimy określić, które odbiorniki będą wymagały dostarczania prądu, a następnie zsumować ich moce. Na przykład tradycyjna żarówka pobiera 40-100 W, świetlówka 20-40 W, kocioł z automatyką i pompą obiegową 150-250 W. Moce innych urządzeń (pompy dostarczającej wodę do domu) można sprawdzić, odczytując je z tabliczki znamionowej lub instrukcji obsługi. Na tej podstawie dobieramy odpowiedni agregat, a jego moc powinna przewyższać przewidywane obciążenie. Taki zapas mocy jest konieczny, gdyż w urządzeniach z silnikiem elektrycznym w trakcie ich uruchamiania występuje duży prąd rozruchu. Powoduje to krótkotrwały spadek napięcia w instalacji i uniemożliwia załączenie się tego urządzenia. Najczęściej przyjmuje się więc, że moc agregatu powinna być równa przynajmniej trzykrotnej mocy największego z zasilanych silników.

Producenci podają moc agregatów prądotwórczych w voltoamperach (VA) lub kilovoltoamperach (kVA) i jest to tzw. moc pozorna. Aby przeliczyć ją na moc czynną w watach (W), potrzebną do zasilania urządzeń elektrycznych, stosuje się współczynnik 1 kVA = 0,6-0,8 kW. Zatem, gdy producent podaje moc agregatu równą 0,9 kVA, to moc czynna wyniesie 0,9 kVA×0,8 = 0,72 kW.

Współpraca z domową instalacją

Odpowiednie przygotowanie instalacji i podłączenie agregatu należy powierzyć uprawnionemu elektrykowi. Zazwyczaj agregat służy do:

- zasilania jedynie niezbędnych odbiorników (np. pompy obiegowej i automatyki kotła grzewczego, lodówki, podstawowego oświetlenia). Wtedy wystarcza urządzenie o mocy 0,8-1,2 kVA, ustawiane na zewnątrz domu (ze względu na hałas i sposób odprowadzania spalin). Agregat podłącza się do instalacji najczęściej zwykłym przewodem giętkim. Minusem tego rozwiązania jest konieczność wydzielenia zasilanych odbiorników z reszty instalacji;

- zasilania wszystkich odbiorników, bez możliwości ich pracy w tym samym czasie. W wariancie tym montuje się agregat o dużej mocy i przyjmuje, że w czasie jego pracy wszystkie urządzenia pobierające znaczne ilości prądu (pralka, bojler elektryczny, piekarnik, czajnik do wody) nie będą działały jednocześnie. Stosuje się zatem agregat o mocy 2-2,5 kVA, jedno- lub trójfazowy (gdy zasilana będzie pompa dostarczająca wodę do domu);

- automatycznego zasilania wszystkich urządzeń z możliwością ich jednoczesnej pracy. Oczywiście jest to rozwiązanie najbardziej komfortowe, ale wymaga zakupu drogiego agregatu, bo o mocy zbliżonej do mocy pobieranej z sieci elektrycznej. Ponadto, aby do instalacji domowej podłączyć agregat włączany automatycznie, trzeba zamontować układ SZR (samoczynne załączanie rezerwy).