Wzornictwo płytek ceramicznych
Wszystkie płytki ceramiczne są takie same, bo wszyscy producenci ściągają od Włochów - twierdzą handlowcy z branży. Czy tak jest naprawdę? Czym różni się płytka włoska od hiszpańskiej, a turecka od niemieckiej? Ceną? Wzornictwem? Parametrami technicznymi?
Od lat Włochy są nie tylko największym producentem glazury i terakoty na świecie, ale też liczącym się eksporterem zaawansowanych technologii jej produkcji. W efekcie większość firm w Europie pracuje na włoskich urządzeniach (w Polsce także). Podobnie wygląda sprawa wzornictwa. Jeśli tylko któraś z włoskich firm wprowadza na rynek nową serię płytek, to prędzej czy później konkurenci kopiują ją (po kosmetycznych zmianach). Zasada ta obowiązuje też w drugą stronę - wzory dobrze sprzedające się na rynkach europejskich, z niewielkimi poprawkami, przejmują włoscy potentaci. To jednak nie znaczy, że wszystkie płytki są takie same...
Natura i udziwnienia
Od kilku lat włoskich designerów opanowała mania dokładnego kopiowania natury. Dlatego od pewnego czasu na topie jest tzw. sztuczny kamień i wszelkie rodzaje gresów. Płytki wchodzące w skład najnowszych kolekcji wielkich producentów (np. Ariostea czy Iris) nie tylko różnią się jedna od drugiej, ale są też przezroczyste (jak prawdziwy marmur), aby maksymalnie oddać zróżnicowanie natury. Dominują barwy ziemi: ugry, brązy, beże, szarości i czernie... Płytki mają tradycyjne prostokątne kształty; ich rozmiary to 10x10 cm, 20x20, 20x25, 25x33,3 33,3x33,3 oraz 33,3x46 i 40x40.
Inaczej wygląda ceramika hiszpańska. Jest bardziej jaskrawa, pełna zdobień, egzotycznych motywów i żywych kolorów, np. kanarkowej żółci, rozmaitych wstawek (np. muszli), płytek w płytce itd. Hiszpanie lubują się też w naśladowaniu wzorów parkietu drewnianego i mozaiki, co we włoskim wzornictwie niemal nie występuje.
Kafelki mają udziwnione kształty (np. ścięte rogi) i wymiary (np. 41x41 lub 25x31,6 cm), co sprawia, że trudniej dopasować je do wysokości i szerokości ściany czy podłogi.
Zdaniem handlowców parametry techniczne, np. ścieralność, mrozoodporność, płytek włoskich są lepsze niż hiszpańskich. Bierze się to m.in. z bardziej zaawansowanej technologii stosowanej przez Włochów oraz odmiennych warunków klimatycznych w obu krajach. Hiszpania jest krajem bardzo ciepłym, a Włochy są zróżnicowane pogodowo, co powoduje, że mieszkańcy mają wobec swoich płytek wyższe wymagania odpornościowe.
Niemcy wolą czyste
Płytki niemieckie są mocne, trwałe i mrozoodporne. Mniejszą wagę przywiązuje się tutaj do estetyki - kafelki są przeważnie gładkie, jednokolorowe, często naśladują wzory retro. Niemcy są też liderem w produkcji płytek klinkierowych.
Z kolei płytki tureckie zdaniem fachowców czerpią pełnymi garściami z wzornictwa hiszpańskiego i włoskiego, przez co są... nijakie. Widać na nich wyraźne wpływy orientu. Glazura i terakota z tego kraju są jednak mniej trwałe niż płytki niemieckie, włoskie czy nawet hiszpańskie.
Najdroższe są płytki niemieckie i włoskie (od 70 do ponad 200 zł za m kw.), a najtańsze hiszpańskie i tureckie (od 35 do 120 zł za m kw.).
Natura i udziwnienia
Od kilku lat włoskich designerów opanowała mania dokładnego kopiowania natury. Dlatego od pewnego czasu na topie jest tzw. sztuczny kamień i wszelkie rodzaje gresów. Płytki wchodzące w skład najnowszych kolekcji wielkich producentów (np. Ariostea czy Iris) nie tylko różnią się jedna od drugiej, ale są też przezroczyste (jak prawdziwy marmur), aby maksymalnie oddać zróżnicowanie natury. Dominują barwy ziemi: ugry, brązy, beże, szarości i czernie... Płytki mają tradycyjne prostokątne kształty; ich rozmiary to 10x10 cm, 20x20, 20x25, 25x33,3 33,3x33,3 oraz 33,3x46 i 40x40.
Inaczej wygląda ceramika hiszpańska. Jest bardziej jaskrawa, pełna zdobień, egzotycznych motywów i żywych kolorów, np. kanarkowej żółci, rozmaitych wstawek (np. muszli), płytek w płytce itd. Hiszpanie lubują się też w naśladowaniu wzorów parkietu drewnianego i mozaiki, co we włoskim wzornictwie niemal nie występuje.
Kafelki mają udziwnione kształty (np. ścięte rogi) i wymiary (np. 41x41 lub 25x31,6 cm), co sprawia, że trudniej dopasować je do wysokości i szerokości ściany czy podłogi.
Zdaniem handlowców parametry techniczne, np. ścieralność, mrozoodporność, płytek włoskich są lepsze niż hiszpańskich. Bierze się to m.in. z bardziej zaawansowanej technologii stosowanej przez Włochów oraz odmiennych warunków klimatycznych w obu krajach. Hiszpania jest krajem bardzo ciepłym, a Włochy są zróżnicowane pogodowo, co powoduje, że mieszkańcy mają wobec swoich płytek wyższe wymagania odpornościowe.
Niemcy wolą czyste
Płytki niemieckie są mocne, trwałe i mrozoodporne. Mniejszą wagę przywiązuje się tutaj do estetyki - kafelki są przeważnie gładkie, jednokolorowe, często naśladują wzory retro. Niemcy są też liderem w produkcji płytek klinkierowych.
Z kolei płytki tureckie zdaniem fachowców czerpią pełnymi garściami z wzornictwa hiszpańskiego i włoskiego, przez co są... nijakie. Widać na nich wyraźne wpływy orientu. Glazura i terakota z tego kraju są jednak mniej trwałe niż płytki niemieckie, włoskie czy nawet hiszpańskie.
Najdroższe są płytki niemieckie i włoskie (od 70 do ponad 200 zł za m kw.), a najtańsze hiszpańskie i tureckie (od 35 do 120 zł za m kw.).
- Więcej o:
