Styl japoński: pokłon naturze
Niechęć do zbytku, dostrzeganie piękna w rzeczach niepozornych, szacunek dla przyrody - zasady urządzania wnętrz wyrosłe z filozofii zen nadal są bardzo aktualne.
Pojmowanie piękna przez Japończyków, które owocuje zaskakującą dla ludzi Zachodu prostotą, a jednocześnie urodą mebli i innych elementów wyposażenia wnętrz, wyrosło z żywej tradycji religijnej i kulturalnej tego kraju. Podwaliny japońskiej estetyki stworzyli sześćset lat temu w swoich świątyniach buddyjscy mnisi z nurtu zen. Urządzali w nich pomieszczenia nazywane shoin, służące do czytania oraz do medytacji. Ich wystrój cechowała prostota granicząca wręcz z ascezą - liczba mebli była ograniczona do minimum i nie pojawiało się w nich nic, co mogłoby rozpraszać uwagę, zakłócać rozmyślania. Z czasem te gabinety z ich pełną spokoju, sprzyjającą relaksowi atmosferą stały się wzorem dla wszystkich japońskich domów, a od XX wieku także dla wciąż silnego trendu we wnętrzarstwie amerykańskim i europejskim, zwanego minimalizmem.
Cechy typowe dla styly japońskiego
* Ascetyczny wystrój. Przywiązani do tradycji Japończycy rezygnują ze zbędnych ich zdaniem mebli. W centralnym miejscu stawiają tylko niski stół, przy którym zasiadają na poduszkach albo na matach tatami. Do spania służą natomiast chowane na dzień zwijane materace, tzw. futony.
* Inspiracja naturą. Widać ją zarówno w doborze materiałów, jak i w architekturze. Króluje drewno, z którego robi się ściany działowe, meble i większość drobiazgów. Tradycyjny japoński dom ma lekkie przesuwane ściany, które otwierają wnętrza na ogród, tworząc z nim spójną całość.
* Stonowana kolorystyka. Dominują barwy ziemi: biele, beże, brązy, szarości, czerń, zgaszona zieleń, które symbolizują spokój i optymizm. W akcentach pojawiają się kolory ognia, będące synonimem życia i energii - czerwień, oranż, żółć.
* Nastrojowe oświetlenie. Japończycy dość rzadko używają lamp sufitowych. W dzień wystarcza im światło słoneczne, wieczorem zapalają świece oraz lampiony.
Cechy typowe dla styly japońskiego
* Ascetyczny wystrój. Przywiązani do tradycji Japończycy rezygnują ze zbędnych ich zdaniem mebli. W centralnym miejscu stawiają tylko niski stół, przy którym zasiadają na poduszkach albo na matach tatami. Do spania służą natomiast chowane na dzień zwijane materace, tzw. futony.
* Inspiracja naturą. Widać ją zarówno w doborze materiałów, jak i w architekturze. Króluje drewno, z którego robi się ściany działowe, meble i większość drobiazgów. Tradycyjny japoński dom ma lekkie przesuwane ściany, które otwierają wnętrza na ogród, tworząc z nim spójną całość.
* Stonowana kolorystyka. Dominują barwy ziemi: biele, beże, brązy, szarości, czerń, zgaszona zieleń, które symbolizują spokój i optymizm. W akcentach pojawiają się kolory ognia, będące synonimem życia i energii - czerwień, oranż, żółć.
* Nastrojowe oświetlenie. Japończycy dość rzadko używają lamp sufitowych. W dzień wystarcza im światło słoneczne, wieczorem zapalają świece oraz lampiony.
- Więcej o:
