Zamiast płytek - co na ścianę w kuchni? Przegląd materiałów i ceny

Ściany w kuchni: odporne na wszystko

Powierzchnia między szafkami kuchennymi powinna być nie tylko efektowna, ale także praktyczna, by odpowiednio zaplanowane wykończenie ułatwiało utrzymanie jej w czystości. Okładzina w tym miejscu ma za zadanie chronić przed zabrudzeniem, zachlapaniem wodą czy tłuszczem, a w okolicy kuchenki musi być także odporna na wysoką temperaturę.

Płytki ceramiczne na ścianę w kuchni

Płytki ceramiczne to jeden z najpopularniejszych materiałów w kuchni. Są odporne są na czyszczenie, wysoką temperaturę i inne zagrożenia wynikające z użytkowania blatu kuchennego. Kładzie się je na podłogi i ściany. Mimo mnogości wzorów, kolorów i faktur - wiele osób poszukuje bardziej nowatorskich i designerskich rozwiązań. Co w takim razie można położyć w kuchni zamiast płytek?

Szklane tafle na kuchennej ścianie

Szkło stwarza ogromne możliwości wykończenia, jest więc najpopularniejszym (po płytkach) materiałem do obkładania ścian nad blatem kuchennym. Wyczyszczenie szkła jest niezwykle łatwe, a rozpryskana woda czy tłuszcz nie są na nim bardziej widoczne niż na błyszczących płytkach. Panele szklane przykleja się bezpośrednio na ścianę nad blatem roboczym lub montuje przy wykorzystaniu specjalnych łączników.

Neutralne wykończenie w kuchni zapewni mleczne szkło, lakierowane lub barwne da błyszczącą płaszczyznę, z nadrukiem sitodrukowym - spełni funkcję obrazu, lustro zaś optycznie powiększy przestrzeń. Jeśli za szkłem chcemy umieścić dowolną grafikę czy tapetę, trzeba wybrać szkło przezroczyste.

Do zamocowania nad blatem kuchennym warto wybrać szkło klejone lub hartowane. Tafle szkła klejonego połączone są folią - w razie ich stłuczenia, kawałki szkła utrzymają się na folii. Z kolei szkło hartowane jest bardzo wytrzymałe, ale rozbite rozpada się na małe cząstki o nieostrych krawędziach. Po hartowaniu szkła nie można ciąć, dlatego wszelkie otwory, np. na gniazdka elektryczne, szklarz robi wcześniej.

Jak to się robi? Szkło można montować do ściany na kilka sposobów. Najpopularniejsze i najłatwiejsze jest przyklejenie go specjalnym silikonem. Można je też zamocować na elementach dystansowych lub szynach. Dystanse umożliwiają podświetlenie tafli od tyłu, na przykład taśmą ledową, szyny zaś - bezproblemową i szybką wymianę tafli na nowe.

Szkło nie niszczy się pod wpływem wilgoci, wysokiej temperatury ani tłustych osadów, łatwo zmywać z niego zabrudzenia - szkło nadaje się więc idealnie do kuchni. Powinno być odporne na uderzenia, a więc hartowane lub klejone. Od niedawna można również kupić szkło laminowane, które po stłuczeniu nie rozpada się na drobne kawałki (nie dopuszcza do tego folia zespolona z taflą).

WAŻNE: Szkło nie musi być przezroczyste. Do wyboru mamy matowe, ozdobione trawionymi wzorami i kolorowe - barwione w masie albo lakierowane od spodu na różne kolory (tańsze). Jeśli decydujemy się na przezroczyste, ścianę za nim można ozdobić fototapetą lub folią z nadrukiem.

Ile to kosztuje? Przezroczyste szkło hartowane - około 150 zł/m2, lacobel - 200-400 zł/m2, laminowane - około 400 zł/m2, hartowane z nadrukiem - 300-800 zł/m2.

Tapeta do kuchni

Coraz częściej na ścianie nad kuchennym blatem pojawia się zmywalna tapeta, odporna na wilgoć i niepalna - tapety winylowe albo z włókna szklanego. Winylowe przeznaczone do miejsc mokrych, mają wierzchnią warstwę grubszą i gąbczastą, dzięki czemu są odporne na szorowanie; te z włókna szklanego trzeba jeszcze pomalować. Można też zdecydować się na wykończenie ściany nad blatem fototapetą laminowaną, wyprodukowaną na materiale przeznaczonym do stosowania w kuchni. Taką tapetę warto osłonić szkłem jedynie nad płytą kuchenną.

Jak to się robi. Klejem do tapet smaruje się ściany, a tapetę po rozwinięciu z rolki od razu klei się do podłoża.

Ile to kosztuje. Tapeta winylowa - ok. 35 zł za rolkę (0,53 x 10 m), z włókna szklanego - ok. 30 zł za rolkę (1 x 12,5 m).

Blacha jak w kuchni restauracyjnej

Zapożyczona z kuchni gastronomicznych, czasem również pojawia się w domach jednorodzinnych. Najczęściej wykonana jest ze stali nierdzewnej albo z aluminium. Blacha świetnie nadaje się do wykończenia powierzchni - zwykle jest gładka, szczotkowana (matowa, satynowa) lub ryflowana. Blacha nierdzewna jest odporna na wszystko, co mogłoby odbarwiać inne materiały, jednak utrzymanie jej w czystości jest dość kłopotliwe. Blacha matowa i satynowa są praktyczniejsze, bo mniej na nich widać ślady palców. Zamiast blachy można zamocować płytę laminowaną w odcieniu aluminium, taką z jakiej produkowane są np. cokoły kuchenne. Taką płytę łatwo utrzymać w czystości, nie widać na niej zabrudzeń jak na blaszanej.

Jak to się robi? Stal ciętą z arkusza, przed montażem nakleja się na płytę wiórową, którą następnie przykleja się do ściany. Do montażu gotowych płyt metalowych zalecane jest natomiast stosowanie prowadnic.

Ile to kosztuje? Blacha inox (gr. 0,5 mm) - ok. 100 zł/m2.

Drewno na ścianie nad blatem

Na ścianie nad blatem można też zastosować drewno, zaimpregnowane i zabezpieczone lakierem. W kuchniach z płytą elektryczną można użyć także paneli drewnianych lub laminowanych. Wykonane są na bazie płyt LDF lub MDF, pokrytych jednostronnie folią dekoracyjną naśladującą drewno. Modne są także płyty wiórowe pokryte fornirem z różnych gatunków drewna. Na kuchenne ściany warto wykorzystywać płyty z fornirem z twardych gatunków, zawierających naturalne olejki impregnujące powierzchnię.

Jak to się robi. Płyty drewnopochodne mocuje się do stelaża lub przykleja bezpośrednio do ściany.

Ile to kosztuje. Laminowana płyta MDF (2,8 x 2 m) - około 200 zł, fornirowana płyta wiórowa - 100-200 zł/m2.

Kamień zamiast ceramiki

Najlepszym do kamiennego wykończenia ściany w kuchni są płytki z kamienia naturalnego np. granitu, bo to wyjątkowo odporny na zabrudzenia, uszkodzenia mechaniczne i działanie związków chemicznych używanych w kuchni materiał. Dzięki gładkiej (polerowanej lub szlifowanej) powierzchni łatwo się go czyści. Marmur na okładzinę kuchenną można stosować dopiero po jego odpowiednim zaimpregnowaniu. Z kolei trawertyn nadaje się po wypełnieniu masą kamienną najgłębszych i największych otworów i również zaimpregnowaniu jego powierzchni.

Jak to się robi? Płyty kamienne mocuje się na ścianach specjalistycznym klejem, niepowodującym przebarwień.

Ile to kosztuje? Granit (grubości 2 cm) - od 400 zł/m2, marmury i trawertyny (grubości 2 cm) - ok. 700 zł/m2.

Płytki klinkierowe dobre do kuchennych wnętrz

Decydując się na płytki klinkierowe nad blatem kuchennym, należy pamiętać o ich zaimpregnowaniu specjalnym preparatem do klinkieru. Zabezpieczy on płytki i spoiny przed brudem i pozwoli zachować naturalny kolor materiału.

Jak to się robi. Do przyklejania i spoinowania płytek z klinkieru można używać wyłącznie zapraw przeznaczonych do tego materiału.

Ile to kosztuje. Cena okładziny z płytek klinkierowych wynosi 100-200 zł/m2.

Beton architektoniczny nad płytą grzewczą i zlewozmywakiem

Również jest używany do wykończenia kuchni. Betonowe płyty są barwione w masie. Standardowe kolory to biały, jasnoszary, szary i antracytowy, choć może być także czerwony, żółty, zielony czy niebieski. Gładkie płyty niemal nie mają wżerów, porowate zaś na całej powierzchni usiane są nieregularnie rozłożonymi porami i wżerami różnej wielkości. Charakterystyczną cechą tego materiału są przebarwienia i rozbieżności kolorystyczne; widoczne mogą być również włókna szklane używane w procesie produkcji.

Beton jest odporny na działanie temperatury; dobrze zabezpieczony nie będzie też chłonął tłuszczu ani wilgoci. Trudno jednak o fachowca, który podjąłby się położenia tego materiału na małej powierzchni. Lepiej więc obłożyć ścianę gotowymi płytami z  betonu architektonicznego, łatwymi w montażu.

WAŻNE: Aby beton dobrze sprawdzał się w kuchni, trzeba go pokryć specjalnym impregnatem albo żywicą epoksydową. Tak zabezpieczoną powierzchnię łatwiej utrzymać w czystości.

Jak to się robi. Do montażu płyt z betonu architektonicznego zazwyczaj stosuje się elastyczne zaprawy klejące.

Ile to kosztuje. Za płytę o wymiarach 60 x 120 x 0,7 cm zapłacimy ponad 200 zł.

Farba do kuchni

Do wykończenia ściany w kuchni warto sięgnąć po paroprzepuszczalną farbę odporną na zmywanie i płowienie. Odpowiednie będą środki lateksowe, produkowane z udziałem spoiwa kauczukowego oraz te z nanocząsteczkami. Sprawdzą się tu też farby z dodatkiem teflonu oraz emulsyjne z cząsteczkami kwarcu i z dodatkiem cząsteczek krzemianowych. Powstała dzięki nim powłoka jest również odporna na szorowanie, dzięki czemu wykończona nią powierzchnia może być wielokrotnie zmywana. Z emulsji o wysokiej odporności na szorowanie zabrudzenia można zmyć bez śladu, na słabszych powłokach mogą pozostać wybłyszczenia. Odporność farby na zmywanie to odporność na szorowanie na mokro, zmywalność - to możliwość usuwania zabrudzeń bez znaczącego odbarwienia i wybłyszczenia ściany. Najlepszą zmywalnością charakteryzują się farby przyporządkowane do klasy pierwszej. W kuchni można też zastosować farby strukturalne, które również są odporne na zmywanie i są trwałe.

Jak to się robi? Aby uzyskać estetyczny efekt, ściana powinna być idealnie gładka, bo farba - szczególnie błyszcząca i w intensywnym kolorze - uwydatni jej nierówności. Powierzchnia nad blatem nie musi być jednolita kolorystycznie, warto tu skorzystać z szablonów pozwalających utworzyć na ścianie wybrany wzór.

Ile to kosztuje? Za puszkę (o objętości 2,5 l) farby do kuchni zapłacimy około 60 zł, a to wystarczy do dwukrotnego pomalowania mniej więcej 15 m2 ściany.

Tynk strukturalny

Często wybierany jest tynk strukturalny, który daje możliwość tworzenia wyszukanych wzorów dzięki swojej sprzyjającej pracy konsystencji. Tynk ten składa się z dyspersji akrylowej oraz dodatków mineralnych i najczęściej występuje w kolorze białym lub beżowym . Bez problemu można też kupić tworzywo w innych kolorach lub pomalować.