Wymiana rur wodnych i kanalizacyjnych

Wymiana rur kanalizacyjnych

Rury kanalizacyjne wykonywane są z tworzyw sztucznych. Szare rury robi się z PVC, natomiast białe z polipropylenu. Są one lekkie, można je łatwo wyciąć i bardzo dobrze się je łączy ze względu na zastosowanie gumowych uszczelek. Demontaż rur kanalizacyjnych nie jest skomplikowany. Jeśli połączenia kielichowe nie chcą się rozłączyć to żeliwo można szybko pokruszyć, uderzając w nie ciężkim młotkiem. Jeśli natomiast chce się zostawić rury plastikowe to trzeba oczyścić kielich oraz wymienić gumową uszczelkę na nową.

Elementy żeliwne i wykonane z tworzywa sztucznego łączy się dopasowanymi kształtkami, ponieważ ich średnice mogą nieco się różnić. Układanie i łączenie rur z tworzywa jest proste. Po wstępnym wyznaczeniu tras należy je dociąć i układać razem z wyjętymi uszczelkami. Po zrobieniu ewentualnych korekt, usunięciu zadr z materiału i z ciętych krawędzi wkłada się uszczelki łączy rury. Nie należy wciskać rur do oporu w kielich. Trzeba pozostawić kilka milimetrów luzu. Wygładzenie docinanych końców jest istotne, ponieważ w miejscach tych często pojawiają się zanieczyszczenia i może dojść do zapchania się kanalizacji.
Uszczelki warto posmarować pastą poślizgową. Ułatwi to wsunięcie rury w kielich i zmniejszy ryzyko zwichrowania uszczelki pod naciskiem. Rury należy ułożyć ze spadkiem przynajmniej 2%. Przy zmianie kierunku nie należy stosować zbyt wielu kształtek.

Każda z nich stanowi bowiem dodatkowy opór. Warto starać się o ukształtowanie łagodnych łuków zamiast ostrych załamań. Najlepiej będzie nie przekraczać 3 metrów długości podejścia. Należy stosować rury o wystarczająco dużej średnicy. Nie powinna być ona mniejsza niż średnica odpływu z największego przyłączonego do danego podejścia sanitariatu. Najczęściej używa się rur 110 i 50 milimetrów. Należy też zadbać o wentylację pionów.

Wymiana rur wodociągowych

Jeszcze parę lat temu w instalacjach wodociągowych królowała stal. Teraz przeważają rury wykonane z miedzi i z całej gamy tworzyw sztucznych. Rury stalowe są zbyt podatne na korozję oraz trudne w obróbce i montażu. Warto mieć też świadomość, że miedź działa korozyjnie na stal. Dlatego łączenie tych materiałów jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy woda najpierw płynie przez rury stalowe, później przez rury miedziane. Nie może być odwrotnie.

Z kolei, tworzywa sztuczne można łączyć zarówno z miedzią, jak i ze stalą. Wiele osób używa rur, które można wyginać, zmniejszając liczbę kolanek. Są to rury warstwowe typu PEX – AI – PE. Mogą to być również rury miękkie, miedziane w zwojach. Można dzięki temu dostosować przebieg rur nawet do wyjątkowo skomplikowanych tras. Zmniejsza to wyraźnie ryzyko pojawienia się nieszczelności. Jeśli ukrycie rury jest priorytetem to uzyskanie nietypowego kąta zamiast kolanka jest wyjątkowo przydatne. Podczas wymiany rur należy pamiętać o tym, że te, które wykonane są z tworzyw wydłużają się pod wpływem wzrostu temperatury jeszcze bardziej aniżeli rury stalowe. Na długie rury trzeba nałożyć kształtki kompensacyjne. Jeśli nie będzie się o tym pamiętać to może dojść do deformacji rur oraz rozszczelnienia ich połączeń. Rury powinny być też osłonięte izolacją cieplną. Izolacja nałożona na rury z ciepłą wodą zapobiega utratom energii, natomiast izolacja na rurach z wodą zimną sprawi, że nie wykropli się na nich wilgoć.

Wymianę rur wodnych i kanalizacyjnych można przeprowadzić samodzielnie. Można również zatrudnić do tego wykwalifikowanych fachowców. Remont czasami okazuje się niezbędny. Dlatego warto wiedzieć, jakie materiały są najwłaściwsze pod względem praktyczności i użyteczności. Rozwiązania stosowane dawniej nie są zbyt skuteczne. Warto polegać na wytycznych fachowców dopasowanych do warunków starego, jak i nowego budownictwa.