Nietypowe materiały do ocieplenia domu

Zastosowanie grubej warstwy izolacji o standardowym współczynniku przewodzenia ciepła λ = 0,034-0,040 W/(mK) może nie być możliwe ze względu na grubość. Należy wtedy sięgnąć po materiały, które da się ułożyć w cieńszej warstwie. Najczęściej jest to potrzebne podczas remontu czy przebudowy. Zdarza się też niestety tak, że trzeba naprawiać błędy wykonawcze lub projektowe, a wtedy użycie materiału o bardzo dobrej izolacyjności może być jedynym rozsądnym rozwiązaniem.
Niektórzy rekomendują stosowanie bardzo ciepłych materiałów do izolowania nowo budowanych obiektów, ponieważ dzięki cieńszej warstwie uzyskuje się węższe przegrody i większą powierzchnię lub kubaturę. Nowoczesne superciepłe materiały łączy się też z tradycyjnymi izolatorami. Ich właściwości uzupełniają się wtedy, a cała przegroda jest węższa. Na rynku jest coraz bogatsza oferta izolacji o bardzo dobrych parametrach termicznych.

Izolacje dla wymagających

Piana poliuretanowa PUR. Powstaje z połączenia izocyjanianów i polioli oraz środków spieniających i uniepalniaczy. Natryskuje się ją na powierzchnie. Materiał rozpręża się i wypełnia izolowaną przestrzeń.
Na rynku dostępna jest piana zamkniętokomórkowa oraz otwartokomórkowa. Współczynnik λ piany zamkniętokomórkowej wynosi 0,020-0,022 W/(mK), otwartokomórkowej – 0,036-0,040 W/(mK). Pianka zamkniętokomórkowa jest twardsza, cięższa i bardziej wytrzymała niż otwartokomórkowa. Przeznaczona jest do ocieplania podłogi na gruncie i fundamentów, bo jest niemal nieprzepuszczalna dla pary wodnej oraz odporna na wilgoć. Nie jest odporna na promienie UV. Jeśli ma być zastosowana na poddaszu, musi tam też być wentylacja mechaniczna utrzymująca wilgotność powietrza na stałym poziomie.
Piany charakteryzują się bardzo dobrą przyczepnością do większości powierzchni – mogą być natryskiwane nawet na elementy metalowe. Piany PUR mogą mieć klasę palności E lub F.
Panele próżniowe. To materiał, który ma najlepszy na rynku współczynnik przewodzenia ciepła (próżnia nie przewodzi ciepła). λ paneli próżniowych o grubości 2-3 cm wynosi 0,007 W/(mK). Zastępują one 15 cm standardowej izolacji o λ powyżej 0,04 W/(mK). Używa się ich najczęściej do izolowania fasad i posadzek.
Aerożele. Prawie 100% struktury tego materiału zajmują nanopory powietrza zamknięte w krzemionkowym szkielecie. λ tego materiału wynosi 0,014 W/(mK). Oznacza to, że 5 cm aerożelu ma taki sam współczynnik U jak 15 cm materiału o λ = 0,045 W/(mK). Jest odporny na działanie wody i wilgoci, dobrze izoluje akustycznie. Jest paroprzepuszczalny, a odporność na ogień jest klasy C. Areożelem można docieplać newralgiczne miejsca takie jak nadproża, wieńce, płyty balkonowe albo styk okna dachowego z więźbą.
Płyty PIR. Twarde płyty z pianki poliizocyjanurowej mają strukturę zamkniętokomórkową. Ich współczynnik λ wynosi 0,022-0,023 W/(mK). Są dostępne w różnych okładzinach, takich jak powłoka bitumiczna, aluminium czy włókno szklane, lub zespolone z płytami gipsowo-kartonowymi czy paroizolacją. Są sztywne i nienasiąkliwe, sprawdzają się w izolacji nakrokwiowej dachu lub uzupełniają istniejącą izolację międzykrokwiową.
Stosuje się je również do izolowania podłóg, tarasów i dachów płaskich. Sprawdzają się tam elementy z frezem lub bez niego. Płyty do układania na dachach płaskich mogą być pokryte bitumizowanym włóknem szklanym.
Elementy, które wykorzystuje się jako izolację termiczną podłogi z ogrzewaniem podłogowym, są oferowane w laminacie z papieru Kraft i okładzinie z folii termoizolacyjnej. Dzięki nim ciepło odbija się od podłoża. Podczas produkcji płyt PIR do pianki są dosypywane dodatki powodujące ich niepalność. W przypadku pożaru tylko ich wierzchnia warstwa zwęgla się. Elementy z pianki PIR mają klasę palności od B do F. Wiele zależy od przeznaczenia wyrobu i rodzaju okładziny, w której jest umieszczona płyta.
Płyty rezolowe. To twarde płyty o strukturze zamkniętokomórkowej, nieprzepuszczalne dla pary wodnej. Mają bardzo niski współczynnik λ – 0,018-0,024 W/(mK). Wykorzystuje się je do ocieplania ścian w systemie ETICS remontowanych domów, gdzie liczy się każdy centymetr. Mogą mieć różne okładziny. Płyty przeznaczone do ocieplania ścian dwuwarstwowych są okryte z obu stron welonem szklanym. Okładzina ta zwiększa przyczepność kleju oraz tynku cienkowarstwowego. Płyty rezolowe mają klasę odporności ogniowej B.
Płyty rezolowe stosuje się też do obrabiania ościeży okiennych. Te zespolone z płytami gipsowo-kartonowymi służą do ocieplania ścian od wewnątrz budynku. Duża wytrzymałość płyt rezolowych na ściskanie umożliwia ocieplanie nimi podłóg, tarasów oraz balkonów. W tych miejscach często jest zbyt mało miejsca na termoizolację.
Płyty rezolowe przeznaczone do fasad wentylowanych są pokryte okładziną z mikroperforacją z dodatkiem aluminium. Są też płyty do izolowania poddasza od strony wnętrza domu.
Refleksyjne maty izolacyjne. Są zbudowane z kilku lub nawet kilkunastu warstw otoczonych metalizowanymi okładzinami mającymi właściwości refleksyjne.
Warstwy środkowe to najczęściej pianki polietylenowe oraz folie polietylenowe o strukturze przypominającej folię bąbelkową.
Opór cieplny jednej z najlepszych mat izolacyjnych jest porównywalny z oporem cieplnym wełny mineralnej o grubości 20 cm i λ wynoszącym 0,04 W/(mK).
Maty refleksyjne stosuje się też często do docieplania, na przykład glifów okiennych. Używa się ich do izolowania posadzek pod ogrzewaniem podłogowym. Dobrze nadają się do ocieplania skrzynek na rolety, bo są miękkie i można je dowolnie docinać.
Można też docieplać nimi ściany trójwarstwowe. Izolacyjne maty refleksyjne mają klasę palności B lub C. Są sprzedawane w rolkach.