Piec kondensacyjny gazowy - montaż i instalacja

Piec kondensacyjny gazowy - miejsce do montażu

Planując montaż urządzenia w łazience, powinniśmy zawsze skonsultować się z jego producentem i upewnić czy jest to możliwe. Nie należy brać jednak pod uwagę zawieszenia go nad wanną lub w obrębie kabiny prysznicowej. Część użytkowników miała w tym miejscu zamontowany przepływowy podgrzewacz gazowy, który nie wymagał zasilania energią elektryczną. Natomiast na nowoczesny kocioł gazowy należy przeznaczyć miejsce, w której nie będzie narażony na bezpośredni kontakt z wodą. W zależności od szczelności obudowy i tzw. klasy ochrony część urządzeń może być montowana zaraz za szybą kabiny prysznicowej, inne co najmniej 60 cm od krawędzi kabiny czy wanny.

Są też modele, zwłaszcza stojące kompaktowe, które nie mają dopuszczenia do montażu w łazience. Mogą być one bowiem wyposażone w rozbudowany układ sterujący oraz szereg elementów zasilanych napięciem 230 V. Z drugiej strony czasem dążymy do montażu kotła w łazience właśnie z uwagi na niewielką odległość od punktów poboru ciepłej wody. Ale dla kotłów jednofunkcyjnych odległość od punktów poboru wody nie jest aż tak ważna. Dlatego często montuje się je w pomieszczeniach technicznych. Jeśli to pomieszczenie jest oddalone od łazienek, wówczas sam zasobnik c.w.u. można zamontować bliżej punktów poboru, np. w kuchni, w jednej z dolnych szafek kuchennych, garderobie czy spiżarni.

Gazowy kocioł kondensacyjny - jak zamontować?>>>

Dodatkowa rura w instalacji wodnej - cyrkulacja c.w.u. 

Jeśli zasobnik ciepłej wody zostanie umieszczony z dala od łazienek i kuchni, warto rozważyć montaż cyrkulacji c.w.u. Jej dwa podstawowe elementy to dodatkowa rura prowadzona w pobliże punktów poboru ciepłej wody (należy ją koniecznie zaizolować) i niewielka pompa obiegowa. W wybranych godzinach, np. przed porannym i wieczornym szczytem pompa wymusza przepływ ciepłej wody przez rury instalacji. Dzięki odkręcając kran od razu mamy do dyspozycji ciepłą strumień. Takie rozwiązanie wiąże się z nie tylko z dodatkowymi wydatkami na montaż, a także generuje wyższe opłaty eksploatacyjne. Chcąc pogodzić wygodę z niskimi kosztami należy zadbać o racjonalne korzystanie z cyrkulacji c.w.u. ograniczając czas jej pracy do niezbędnego minimum. Prostym rozwiązaniem, często dostępnym w sterowniku zarządzającym pracą kotła, jest zaprogramowanie czasu pracy pompy cyrkulacyjnej, np. jedynie przez pewien czas rano i wieczorem. Inna opcja to wykorzystanie czujnika ruchu zamontowany w łazience lub przycisku dzwonkowego w szafce pod umywalką. W przypadku części sterowników wystarczy jednokrotnie nacisnąć przycisk, aby wymusić pracę cyrkulacji, np. na 3 lub 5 minut.

Instalację gazową układa się z rur stalowych lub miedzianych, na podstawie przygotowanego wcześniej projektu. Przed kotłem niezbędne jest umieszczenie zaworu odcinającego. Zalecany jest też montaż filtra zabezpieczającego zespół gazowy kotła przed uszkodzeniem.

Odprowadzenie kondensatu do kanalizacji

Najlepiej jeśli niedaleko montażu kotła mamy dostęp do rury kanalizacyjnej. Odprowadzamy do niej ewentualny zrzut wody z zaworu bezpieczeństwa w kotle i przy zasobniku ciepłej wody. Poza tym musimy pamiętać o tym, że kocioł kondensacyjny, może schładzać spaliny do bardzo niskiej temperatury, powodując skraplanie zawartej w nich pary wodnej. Efektem jest tzw. kondensat czy też skropliny wypływające osobną rurką spod kotła. Nie można ich odprowadzać, np. do wiadra ponieważ ich ilość może być znaczna, czasami nawet 20 l dziennie. Dlatego należy je kierować do kanalizacji. Pomimo, że jest to kwas węglowy nie stanowi on zagrożenia, gdyż płynąc powoli rurami kanalizacyjnymi jest neutralizowany przez zasadowe ścieki domowe.

Jeśli korzystamy z przydomowej oczyszczalni biologicznej warto oczywiście zasięgnąć rady jej producenta. Niemniej jednak podczas normalnej eksploatacji budynku trudno o sytuację, w której sam kwas - bez innych ścieków - dopływa do zbiornika oczyszczalni. Byłoby to możliwe raczej jedynie w czasie długiej nieobecności domowników.

W budynku modernizowanym, w przypadku montażu kotła w piwnicy, zdarza się, iż rury instalacji kanalizacyjnej znajdują się powyżej odpływu skroplin z kotła. W takim przypadku pod kotłem stosuje się pompkę skroplin. Jest niewielka pompka wyposażona dodatkowo w zbiornik z czujnikiem poziomu (pływakiem). Spływające z kotła skropliny trafiają do naczynia pompki. W przypadku napełnienia zbiornika czujnik powoduje uruchomienie silnika i skropliny są tłoczone do instalacji kanalizacyjnej. Tego typu pompki mogą tłoczyć kondensat nawet na wysokość 3-5 m lub większą.

Współpraca pieca z instalacją grzewczą 

Sprawność kotła kondensacyjnego, a przez to i zużycie gazu oraz koszty eksploatacji zależą od wymaganej temperatury wody w instalacji. Najlepsze efekty uzyskamy, jeśli urządzenie zasila wodne ogrzewanie podłogowe. Jednocześnie nadużyciem byłoby mówienie, iż nie może on działać w układzie z grzejnikami. Jest to częste rozwiązanie, zwłaszcza w domach modernizowanych. Sprawność kotła może być wówczas niższa o 5-10%, w zależności od tego jaka jest wymagana temperatura zasilania grzejników. Podwyższony koszt eksploatacji jest jednak znacznie niższy od ewentualnych nakładów potrzebnych na wykonanie instalacji podłogowej w remontowanym budynku.

Kocioł kondensacyjny gazowy - rodzaje>>>

Piec kondensacyjny gazowy - odprowadzenie spalin 

W przeciwieństwie do starszych konstrukcji kotłów urządzenia kondensacyjne nie pobierają powietrza do spalania z pomieszczenia. Powietrze pobierane jest osobnym przewodem wprost z zewnątrz. Drugi przewód służy do odprowadzania spalin. Dla ułatwienia montażu oraz wykorzystania części ciepła unoszonego ze spalinami przewody te stanowią najczęściej równoległy, współśrodkowy układ dwóch rur. Rurą wewnętrzną płyną ciepłe spaliny, a zewnętrzną napływa powietrze, które w niewielkim stopniu ogrzewa się od powierzchni przewodu spalinowego.

Ten przewód powietrzno-spalinowy może być prowadzony pionowo i poprzez specjalny przepust dachowy wyprowadzany ponad dach.

Możliwe jest również wyprowadzenie przewodu powietrzno-spalinowego bezpośrednio przez ścianę budynku, pod warunkiem, że moc kotła nie przekracza 21 kW i jest on zamontowany w domu wolnostojącym. Przepisy wymagają przy tym, aby wylot przewodów znajdował się w odległości co najmniej 0,5 m od okna lub wystających elementów budynku. Z pewnością korzystnym rozwiązaniem jest wyprowadzenie przewodów powietrzno-spalinowych przez ścianę, w której nie ma okien. Natomiast w przypadku ściany z oknami warto zachować odległość większą niż wymagane minimum 0,5 m, zwłaszcza, gdy korzystamy z wentylacji grawitacyjnej i okna służą do nawiewu powietrza do domu.

Piec kondensacyjny gazowy - Sterowanie 

W nowych domach do sterowania kotłem kondensacyjnym i instalacją grzewczą najczęściej wykorzystuje się automatykę pogodową. Ważnym jej elementem jest czujnik temperatury zewnętrznej, który rejestruje jej zmiany. Na tej podstawie określana jest wymagana temperatura wody zasilającej instalację - im zimniej na dworze, tym ma ona wyższą wartość i odwrotnie. Dzięki temu automatyka w sposób ciągły dostosowuje ilość ciepła jaką kocioł musi dostarczać do wnętrza domu.

Zaletą regulacji pogodowej jest praca kotła z najniższą temperaturą jaka zapewni komfort cieplny w pomieszczeniach. Pewną uciążliwością jest bardziej skomplikowana obsługa, szczególnie w pierwszym okresie eksploatacji systemu, gdy trzeba dostosować charakterystykę pracy sterownika do potrzeb budynku (określić tzw. krzywą grzewczą).

Inne wariant, choć rzadziej stosowany to sterowniki pokojowe. Urządzenie to umieszcza się w jednym z ogrzewanych pomieszczeń - z reguły w salonie lub innym pokoju o większej powierzchni. Sterownik uruchamia kocioł, gdy temperatura w pomieszczeniu spadnie poniżej ustawionej wartości i wyłącza, gdy temperatura przekroczy wymagany próg. Z pozoru to rozwiązanie wydaje się prostsze i wygodniejsze. Trzeba jednak wziąć pod uwagę to, że jeśli kocioł pracuje tylko raz na jakiś czas (gdy temperatura w domu spadnie), wówczas musi on dostarczyć pewną nadwyżkę energii, a więc pracuje z wyższą temperaturą i wyższą mocą. Oznacza to nieco niższą sprawność urządzenia.

Użytkowanie pieca kondensacyjnego

Pierwsze uruchomienie 

W zależności od konstrukcji kotła kondensacyjnego pierwsze uruchomienie może wiązać się tylko na sprawdzeniu poprawności montażu urządzenia i dostosowaniu jego ustawień do potrzeb instalacji. Niekiedy jest wymagana dokładna regulacja pracy palnika do długości komina i ciśnienia gazu (dokonuje się przy tym pomiaru składu spalin). Taka regulacja jest także konieczna, gdy trzeba przezbroić palnik, czyli dostosować go do spalania innego rodzaju gazu.

W zależności od rozwiązań przyjętych przez poszczególnych producentów, pierwszego uruchomienia dokonuje osoba, która zamontowała kocioł lub instalator, który posiada autoryzację producenta lub też serwis firmowy.

Dlaczego należy sprawdzić jaki rodzaj gazu występuje w lokalnej sieci?

W polskiej sieci gazowej występują co najmniej trzy rodzaje gazu. Najpopularniejszy z nich to gaz z grupy E, dawniej oznaczany jako GZ50, a pozostałe to Lw i Ls, dawniej GZ 41,5 i GZ 35. Lokalnie mogą występować jeszcze inne rodzaje gazu. To jakim gazem napełniana jest sieć możemy dowiedzieć się spółce gazowej działającej na naszym terenie

Kocioł kondensacyjny może być też zasilany gazem płynnym. Na rynku dostępny jest propan technicznym oraz propan-butan. Każdy z nich ma swoją charakterystykę i wymagania techniczne.

Większość urządzeń ma dopuszczenie do pracy z jednym z dwóch, ewentualnie  trzech rodzajów gazu. Są też modele, których nie wolno przezbrajać.

Piec kondensacyjny gazowy - przeglądy techniczne 

Kocioł kondensacyjny spala gaz wykorzystując powietrze zewnętrzne, co wiąże się z napływem znacznej ilości zanieczyszczeń do jego wnętrza, a dokładniej do komory spalania. Muszą być one regularnie usuwane, gdy przeprowadzany jest przegląd. W przeciwnym razie sprawność urządzenia znacznie spada, a niekiedy może nawet dojść do miejscowego przegrzania i uszkodzenia niektórych jego elementów.

Po oczyszczeniu wnętrza kotła serwisant dokonuje sprawdzenia poprawności działania urządzenia, a zwłaszcza pomiaru parametrów spalin za pomocą analizatora. W razie potrzeby reguluje skład mieszanki paliwowo-gazowej.

W trakcie przeglądu kontrolowane są również filtry zanieczyszczeń oraz stan techniczny naczynia wzbiorczego oraz ciśnienie poduszki gazowej wewnątrz naczynia.

Częstotliwość przeglądów kotła jest z reguły podana w instrukcji instalacji kotła, bądź w karcie gwarancyjnej. Najczęściej wykonuje się je raz do roku, przed sezonem grzewczym. Warto umówić się z serwisantem już w sierpniu, wówczas czas oczekiwania będzie dość krótki. Wizyta serwisu po pierwszym roku eksploatacji pozwala na zweryfikowanie ustawień oraz oczyszczenia wymiennika ciepła. Na tej podstawie fachowiec przekaże użytkownikowi wskazówki odnośnie dalszej właściwej eksploatacji kotła.

Piec kondensacyjny gazowy - Okres obowiązywania gwarancji 

Zależnie od danego producenta kocioł może być objęty gwarancją od roku do nawet kilku lat. Najczęściej jednak gwarancja udzielna jest na rok lub dwa z możliwością odpłatnego przedłużenia. Może to być pakiet obejmujący zarówno opiekę gwarancyjną, jak i przegląd techniczny. Innym rozwiązaniem może być sama opieka gwarancyjna. W takiej opcji osobno musimy zlecić wykonanie przeglądu przez uprawnioną firmę.