Pracownia architektoniczna - APA Katarzyna Starzyk

Jak mówi jego założycielka: – Przede wszystkim projektujemy dla ludzi, staramy się zachować harmonię w relacji człowiek-otoczenie w każdym aspekcie projektu. Wartością nadrzędną jest stworzenie przyjaznej przestrzeni do życia, pracy, relaksu, z której nasi klienci będą chcieli korzystać latami. Architektura wpływa na emocje, jakość życia. Dlatego do naszej pracy podchodzimy z pełną uwagą, starając się jak najlepiej poznać potrzeby inwestora. To podstawa do stworzenia projektu indywidualnego, a nie typowego lub modnego. Stawiamy na ponadczasowy design, wychodząc z założenia, że to, co jest modne dzisiaj, bardzo szybko straci na aktualności. Projektowanie rozumiemy jako proces, w którym możemy zaproponować znacznie więcej niż tylko powierzchowną stylizację. Tym bardziej kładziemy nacisk na strukturę, szlachetny materiał w powiązaniu z klarownym rozplanowaniem funkcji.

Katarzyna Starzyk

Architekt, właścicielka pracowni APA Katarzyna Starzyk. Ma piętnastoletnie doświadczenie zawodowe zdobyte w renomowanych pracowniach architektonicznych m.in. w Fiszer Atelier 41 w Warszawie oraz w Paryżu. Przygodę z architekturą zaczęła od przewrotu życiowego – urlopu dziekańskiego na Akademii Medycznej na kierunku stomatologii, by dostać się na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej, który z powodzeniem ukończyła. Wykształcenie zdobywała również w Paryżu na Ecole Nationale Superieure d’Architecture de Paris la Villette. Od 10 lat jest członkiem Mazowieckiej Okręgowej Izby Architektów. Przygodę z prowadzeniem autorskiej pracowni zaczęła w 2015 r.

Otrzymane nagrody to m.in.:

• Złoto dla „Dwóch stodół” oraz Iron dla „Domu wśród drzew” w międzynarodowym konkursie A’Design Award & Competition 2023,
• 5 gwiazdek w międzynarodowym konkursie European Property Awards 2024 za wspomniane „Dwie Stodoły”.

Dwie stodoły 

Projekt: architekt Katarzyna Starzyk, https://apakasta.pl/
Lokalizacja: Komorów
Inwestor: indywidualny
Powierzchnia: 351 m²

Projekt tego domu został stworzony z myślą o czteroosobowej rodzinie. Polegał na kreacji środowiska do życia – wypoczynku, pracy oraz rekreacji – w pełnej symbiozie z otoczeniem.
Działka, która zauroczyła klientów, znajduje się na przedmieściach Warszawy w otoczeniu rozproszonej zabudowy jednorodzinnej wśród zieleni. Nie jest duża, ma powierzchnię 1373 m². Celem było takie usytuowanie na niej domu, aby ocalić rosnące drzewa, w szczególności rozłożystą sosnę, rosnącą od strony drogi dojazdowej.
Aby budynek swoją skalą nie zaburzał krajobrazu niewielkich domów jednorodzinnych w najbliższym otoczeniu, pojawił się pomysł podzielenia jego układu na dwie powiązane ze sobą bryły. Przy rozbiciu budynku na mniejsze formy łatwiej też było wkomponować go w istniejący drzewostan. Z zewnątrz obie części stwarzają wrażenie dwóch oddzielnych budynków, połączonych jednak łącznikiem w poziomie parteru i piętra.
Myślą przewodnią tego projektu nie był stricte nowoczesny budynek, a raczej unikalna, zrównoważona przestrzeń, która będzie syntezą lokalnej tradycji, pięknego krajobrazu i użytkowej funkcji.
Środek ciężkości tego projektu został rozłożony równomiernie między bryły.

Przy okazji od strony ogrodu pomogło to w wykreowaniu bardziej kameralnej przestrzeni.
Inwestorzy dali się przekonać do usytuowania jednej bryły pod lekkim kątem względem drugiej. Tworzy to ciekawą grę między oboma obiektami, dynamizując całość realizacji. Takie ustawienie było również podyktowane względami funkcjonalnymi – po obróceniu jednej z brył w stronę bramy, łatwiej wjechać do trzystanowiskowego garażu. W taki sposób od wschodu powstał naturalny dziedziniec wejściowy oraz prywatny ogród na tyłach domu od strony południowo-zachodniej.

Dom nowoczesny 

Projekt: architekt Katarzyna Starzyk, https://apakasta.pl/
Lokalizacja: Komorów
Inwestor: indywidualny
Powierzchnia: 248 m²

Dom nowoczesny to projekt podmiejskiej willi z płaskim dachem. Znajduje się w pięknej, starej części Komorowa przy alei spacerowej. Wyzwaniem było wkomponowanie bryły budynku w zabytkowy układ urbanistyczny Miasta Ogrodu Komorów. W okolicy zachowało się wiele międzywojennych willi zbudowanych w duchu modernizmu. Budynek miał być dobrze nasłoneczniony, przestronny oraz otwarty na ogród.

Bryła domu zmienia się w miarę jak wchodzimy w głąb ogrodu. Od frontu jest zwarta, geometryczna. Charakterystycznym elementem jest biały nawis nad wejściem głównym i wjazdem do garażu. Podkreślają go grafitowe płyty włóknocementowe pokrywające znaczną cześć elewacji frontowej. Bok budynku od południowego zachodu otwiera się na ogród dużymi przeszkleniami, kryjącymi dwukondygnacyjny salon oraz jadalnię. Żeby zabezpieczyć wnętrze przed przegrzewaniem, nad oknami piętra zostały zaprojektowane gzymsy oraz szersze zadaszenie nad częścią tarasu, umożliwiające korzystanie z niego także podczas deszczu.

Dom wśród drzew

Projekt: architekt Katarzyna Starzyk, https://apakasta.pl/
Lokalizacja: Konstancin-Jeziorna
Inwestor: indywidualny
Powierzchnia: 244 m²

Dom znajduje się w spacerowej odległości od Parku Zdrojowego. Ta część Konstancina jest mocno zadrzewiona. Celem było zachowanie całego starodrzewia na działce. Dom został wpasowany między potężne sosny i świerki.

Działka zorientowana jest centralnie w osi północ-południe. Taki układ względem stron świata jest zbieżny z najbardziej intuicyjnym programem funkcjonalnym budynku. Oznacza to umieszczenie garażu, garderoby łączącej garaż z holem wejściowym oraz kuchni od północy, a strefy wypoczynkowej z tarasem na tyłach domu od ogrodu. Na piętrze ten zamysł został powtórzony. Od północy znajdują się łazienki oraz pralnia, a od południa i zachodu sypialnia i pokoje dzieci.

Ten plan znalazł też odzwierciedlenie w elewacji. Elewacja frontowa – północna jest zwarta, ma niewielką liczbę okien, które chronią budynek przed utratą ciepła oraz zapewniają prywatność. Od południa i zachodu widzimy zupełnie inną odsłonę tego samego budynku. Bryła jest mocno rozrzeźbiona z dużą liczbą przeszkleń wychodzących na ogród. Celem było stworzenie wrażenia przenikania się wnętrza z ogrodem. Przebywając wewnątrz budynku, ma się wrażenie, że ogród jest kontynuacją.