Co to jest świadectwo energetyczne?

Świadectwo energetyczne dla budynku nowego jest właściwie uzupełnieniem projektu budowlanego. Trudności w sporządzaniu świadectw będą oczywiście wzrastały wraz ze skomplikowaniem bryły budynku, stosowaniem nietypowych rozwiązań konstrukcyjnych i złożonych systemów instalacyjnych.

Dla budynków już użytkowanych mogą się pojawiać kłopoty wynikające z braku dokumentacji technicznej (zwłaszcza dla obiektów starszych) oraz braku danych na temat szczegółowych rozwiązań budowlanych, użytych materiałów czy też sprawności użytkowanych kilka czy kilkanaście lat systemów instalacyjnych itp. W takich sytuacjach koniecznością staje się najpierw zrobienie dokładnej inwentaryzacji budynku i rzetelnej analizy stanu ochrony cieplnej budynku.

Sposób sporządzania świadectwa charakterystyki energetycznej budynku, lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 6 listopada 2008 r. W rozporządzeniu tym podano także metodologię obliczania takiej charakterystyki energetycznej oraz wzór świadectwa charakterystyki energetycznej.

Charakterystykę energetyczną określa się na podstawie obliczonego wskaźnika rocznego zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną budynku ocenianego - EP.

Wskaźnik EP [kWh/m2/rok] obejmuje sumę rocznego zapotrzebowania na energię pierwotną użytkowaną dla celów ogrzewania i wentylacji oraz przygotowania ciepłej wody użytkowej wraz z energią pomocniczą.

Zwróćmy w tym miejscu uwagę na definicję EP. Mowa jest tutaj o energii pierwotnej, czyli o ilości energii dostarczanej do budynku na potrzeby ogrzewania, wentylacji, chłodzenia, przygotowania ciepłej wody użytkowej i oświetlenia przeliczanej na energię pierwotną i odniesionej do jednostki powierzchni naszego budynku o regulowanej temperaturze powietrza. Tak więc nie chodzi absolutnie o wartość, którą możemy odczytywać z naszych liczników.

Wskaźnik EP wynika z odpowiedniego przemnożenia energii końcowej EK przez współczynniki nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej wynikające z każdego wykorzystanego nośnika energii (np. oleju opałowego, gazu, energii elektrycznej, energii odnawialnych itp.). Uzyskane małe wartości EP wskazują przede wszystkim na małe obciążenie środowiska w całym procesie wytwarzania i przesyłania energii w danym obiekcie.

Oprócz wskaźnika EP rozporządzenie wprowadza również wskaźnik EK. Określa on roczne zapotrzebowanie energii końcowej na jednostkę powierzchni pomieszczeń o regulowanej temperaturze powietrza w budynku albo lokalu mieszkalnym i wyraża się go podobnie jak wskaźnik EP w kWh/(m2rok). Jest to współczynnik ustalający obliczeniową ilość energii potrzebnej do zaspokojenia zapotrzebowania danego budynku, z uwzględnieniem sprawności systemów wytwarzających ciepło i ciepłą wodę użytkową.

Jego obliczenie pozwala na określenie obiektywnych własności cieplnych obudowy (ścian, stropów, okien, drzwi) danego budynku, a to oznacza korzyści na przykład dla nabywców nieruchomości. Będą oni mogli podjąć decyzję o zakupie, znając faktyczne zapotrzebowanie energetyczne budynku, niezależne od rodzaju medium zasilającego, i porównywać je z innymi oferowanymi budynkami czy lokalami.

Pamiętajmy jednak, że wszystkie obliczenia dokonywane są na podstawie danych standardowych (np. klimatycznych), tak więc znowu - naszego wskaźnika EK nie można bezpośrednio porównywać z odczytami z liczników.

Dom z suwakiem

Suwak, będący formą graficznej prezentacji uzyskanych wyników, pozwala na wzrokowe szybkie porównanie jakości energetycznej budynku ocenianego z budynkiem projektowanym zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami i budynkiem, jaki teoretycznie moglibyśmy uzyskać po jego przebudowie.

Na skali, przypominającej nieco suwak, zaznacza się strzałkami obliczone wartości liczbowe wskaźnika EP dla budynku ocenianego i remontowanego. Wskaźnik EP jak dla budynku nowego oblicza się jak dla takiego samego budynku co oceniany, lecz w obliczeniach zamiast rzeczywistych charakterystyk cieplnych - na przykład współczynnika przenikania ciepła U - przyjmuje się wartości graniczne tych charakterystyk (Umax), jakie aktualnie obowiązują w WT2008. Wskaźnik EP dla budynku remontowanego obliczamy jak dla budynku ocenianego, przyjmując niezbędne charakterystyki przegród i urządzeń, najlepsze ekonomicznie uzasadnione, jakie moglibyśmy uzyskać w tym budynku.

W odniesieniu do przegród zewnętrznych będzie to ściana, której współczynnik przenikania ciepła U został wyliczony przy przyjęciu zasady, iż grubość materiału izolacyjnego użyta do docieplenia została wyliczona jako ekonomicznie uzasadniona, na przykład w oparciu o kryterium SPBT lub NPV. Tak dobrana grubość materiału powoduje, iż współczynnik przenikania ciepła U przegrody po dociepleniu jest zawsze niższy niż wymagany w WT, zapewniając najwyższą jakość cieplną remontowanej przegrodzie.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>