Budowanie na trudnym terenie

W tym przypadku zalecanym materiałem budowlanym są np. bloki wapienno-piaskowe.

Wśród najbardziej znanych uciążliwości, jakie mogą występować na zabudowywanych terenach, są między innymi hałas i drgania (wibracje) oraz bardzo ostatnio dotkliwe zjawiska powodzi i zalewania wodami opadowymi. Innym typem zdarzeń są szkody spowodowane działalnością górniczą. Kategorie terenów górniczych określa pięciostopniowa skala, przy czym na terenach objętych kategorią I występują szkody najłagodniejsze, natomiast w przypadku kategorii V w ogóle nie zaleca się wznoszenia obiektów.

Co to są szkody górnicze?

Szkody górnicze to zjawiska występujące na powierzchni terenu będące skutkiem eksploatacji górniczej. Do podstawowych typów szkód górniczych zaliczane są przede wszystkim deformacje powierzchni (ciągłe i nieciągłe), a także zmiany stosunków wodnych i wstrząsy górnicze. W zależności od stopnia deformacji terenu (nachylenia, odkształcenia poziomego i promienia krzywizny) ustala się kategorię zniekształceń przydatności terenu do zabudowy.

Najczęściej występujące deformacje ciągłe są to tzw. górnicze niecki obniżeniowe, których zasięg często wykracza daleko poza front robót eksploatacyjnych w kopalni. Drugi typ odkształceń, czyli deformacje nieciągłe występują w postaci lokalnych obniżeń terenu (zapadlisk) lub liniowych uskoków i szczelin.

Eksploatacja górnicza może mieć także wpływ na zmianę warunków wodnych terenu. Najbardziej niepożądanym zjawiskiem jest podniesienie się poziomu wód gruntowych (zmniejszenie głębokości jej występowania) wskutek obniżenia poziomu terenu. W efekcie budynek, którego posadowienie znalazło się powyżej poziomu wód, może ulec podtopieniu.

Według Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz.U. Nr 75, poz. 690) dopuszcza się wznoszenie budynków w zasięgu określonych przepisami zagrożeń i uciążliwości pod warunkiem zastosowania środków technicznych zmniejszających bądź zwiększających odporność budynku na te zagrożenia i uciążliwości. Takie działania należy podjąć już w procesie planowania budowy i konsekwentnie realizować na dalszych jej etapach. Szczególnie ważny jest wybór materiałów do wznoszenia ścian.

Stosuj się do zaleceń technicznych

Obiekty na terenach górniczych i pogórniczych, należy projektować zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Należy przy tym uwzględnić wpływ oddziaływań górniczych - wymuszone odkształcenia, drgania oraz zmianę warunków wodnych. Decyzja dotycząca tego, czy na danym terenie można budować dom, jest podejmowana na podstawie przewidywanego charakteru i intensywności oddziaływań szkód górniczych oraz aktualnych warunków wodnych i gruntowych.

Przy projektowaniu budynku wznoszonego na tak zwanym trudnym terenie powinno się uwzględnić wszystkie niekorzystne uwarunkowania podłoża. Pomoże to zapobiegać ewentualnym szkodom, a przez to zwiększyć komfort mieszkania.

Układ konstrukcyjny obiektów zbudowanych na obszarze szkód górniczych powinien cechować się symetrią i regularnością. Nie wskazane jest, aby rzut poziomy budynku zawierał wklęsłe zewnętrzne kąty obrysu. Natomiast klatki schodowe i szyby dźwigowe należy w miarę możliwości umiejscawiać w połowie długości segmentu.

Za budynki o sztywnej strukturze uznaje się obiekty o układzie nośnym tarczowym (ścianowym), których ściany są murowane, monolityczne (żelbetowe) oraz prefabrykowane z elementów wielkowymiarowych, a także niektóre konstrukcje szkieletowe, w zależności od projektowanej rozpiętości segmentów oraz przyjętych rozwiązań materiałowych.

Postaw (na) mocną ścianę!

Instrukcja ITB 364/2007 Wymagania techniczne dla obiektów budowlanych wznoszonych na terenach górniczych sugeruje, aby mury wznoszone były przy zastosowaniu zaprawy zwykłej (ogólnego przeznaczenia) cementowo-wapiennej lub cementowej, z wypełnieniem spoin pionowych. Średnia wytrzymałość na ściskanie zaprawy powinna przy tym wynosić co najmniej 5 N/mm2 (klasa M5, wg PN-EN 998-2).

Jednocześnie, wytrzymałość charakterystyczna na ściskanie ścian murowanych powinna wynosić co najmniej 3 N/mm2. W celu spełnienia tego warunku konieczny jest dobór elementów murowych o odpowiednio wysokiej wytrzymałości.