Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Styl szkocki: ojczyzna kratki

Tekst: Elżbieta Błasikiewicz Stylizacja: Aneta Kosiba Zdjęcia: Arkadiusz Ścichocki

Potężna kuzynka Anglia przez wieki narzucała Szkotom sposób urządzania wnętrz. Indywidualiści z północy przekształcili jednak obce wzory w swój oryginalny styl.

Surowy styl szkocki bardziej pasuje do współczesnych wnętrz niż inne dawne style. Najczęściej się nim inspirujemy, urządzając gabinety.
Surowy styl szkocki bardziej pasuje do współczesnych wnętrz niż inne dawne style. Najczęściej się nim inspirujemy, urządzając gabinety.
Fot. Arkadiusz Scichocki
Styl szkocki z angielskim łączą meble o podobnych formach, za to różni je dobór materiałów, kolorystyka i motywy dekoracyjne, a to właśnie one mają zasadniczy wpływ na postrzeganie klimatu wnętrza. W wiejskich domach z dziewiętnastowiecznej Anglii, uważanych dzisiaj za wzorzec stylu angielskiego, panowała bardzo kobieca atmosfera, którą tworzyły jasne pastelowe barwy, realistyczne kwiatowe ornamenty i dekoracyjne bibeloty. Szkockie wnętrza były natomiast zdecydowanie męskie: wykończone surowymi materiałami, jak kamień czy cegła, wyposażone tylko w niezbędne sprzęty, skromnie ozdobione, na ogół zrobione z ciemnego drewna dodającego im masywności. Tę poważną atmosferę ożywiały jedynie wełniane tkaniny w kolorową kratę - charakterystyczny szkocki wzór, który zrobił ogromną karierę na całym świecie i nadal jest bardzo modny.

Cechy typowe dla stylu szkockiego

* Tartany, czyli wełniane tkaniny w kratę. W każdej miejscowości były inne, bo lokalni rzemieślnicy starali się tworzyć unikatowe wzory i kolorystykę, korzystając z barwników dostępnych w najbliższej okolicy. Z czasem tartany stały się wyróżnikiem wskazującym na przynależność do określonego klanu. Z kraciastych tkanin były nie tylko ubrania (kilty, czyli spódnice, oraz szale), ale także obicia tapicerowanych mebli.

* Drewniane meble. Zwykle w naturalnym kolorze, ciemniejącym wraz z upływem czasu; jeśli malowane, to tylko na czarno. Z drewna robiono wszystkie meble, także te do siedzenia, jak krzesła czy ławy; jedynie w zamożniejszych domach pojawiały się sprzęty tapicerowane, zapewniające większą wygodę.

* Surowe ściany. Z kamienia, cegły albo drewna, tak jak cały budynek; nie tynkowano ich, nie malowano ani nie oklejano tapetami.

* Skromne ozdoby. Oprócz tkanin pojawiały się tylko owcze skóry. Położone na podłodze zastępowały drogie dywany, zawieszone na ścianach ocieplały niedogrzane pomieszczenia.

Skomentuj:

Styl szkocki: ojczyzna kratki