Łazienka o wielu strefach
Kafelki różniące się wielkością i kolorem, a nawet rodzajem materiału, z jakiego zostały zrobione, to najskuteczniejsza metoda umownego podziału łazienki o niewielkiej powierzchni.
Tutaj zastosowano aż cztery rodzaje płytek. Podłużnymi, pokrytymi kobaltowoniebieskim błyszczącym szkliwem wyłożono ściany w części kąpielowej (z dużą narożną wanną) oraz strefy sanitarnej (z sedesem), usytuowanych po przeciwnych stronach pomieszczenia. Na podłodze w tych miejscach położono duże płytki terakoty w granatowym, wpadającym w szarość odcieniu. Między wanną a sedesem znajduje się umywalka - tę część wnętrza wyodrębniono szerokim pasem beżowego gresu na podłodze i ścianach. Ten podział dobitnie podkreślają pasy płytek w jaskrawym czerwonym kolorze położone na granicy każdej ze stref. Pełnią one również inną rolę - dekorują wnętrze i wprowadzają do niego ożywczy akcent.
Właściciele zadbali również o funkcjonalność łazienki. Do wszystkich niezbędnych urządzeń jest swobodny dostęp (w dość wąskim pomieszczeniu często bywa to sporym problemem). Zamiast tradycyjnych szafek są zrobione w ściennych wnękach minischowki ze szklanymi drzwiczkami. Mnóstwo rzeczy mieści się również w obszernej, zamykanej szklanymi drzwiami szafce pod umywalką.
Właściciele zadbali również o funkcjonalność łazienki. Do wszystkich niezbędnych urządzeń jest swobodny dostęp (w dość wąskim pomieszczeniu często bywa to sporym problemem). Zamiast tradycyjnych szafek są zrobione w ściennych wnękach minischowki ze szklanymi drzwiczkami. Mnóstwo rzeczy mieści się również w obszernej, zamykanej szklanymi drzwiami szafce pod umywalką.
- Więcej o:
