Montaż wentylacji mechanicznej krok po kroku

Krok 1. Projekt instalacji wentylacji mechanicznej

Najlepiej zaplanować instalację wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej z odzyskiem ciepła na etapie projektowania domu. Obniży to koszty jej wykonania, a także ułatwi prace instalacyjne (będzie można zostawić otwory w stropach i ścianach, w miejscach prowadzenia kanałów).

Dzięki wykonaniu projektu wiadomo, gdzie znajdzie się centrala wentylacja i o jakiej mocy, jak będą poprowadzone przewody na parterze oraz na piętrze i jaką będą miały długość i średnicę.

Projektant mając rzuty kondygnacji domu oraz dane o liczbie jego mieszkańców, przeznaczeniu pomieszczeń oraz kubaturze budynku sporządza bilans powietrza. W ten sposób będzie można obliczyć, ile powietrza należy dostarczyć do pomieszczeń określanych jako czyste, czyli do salonu i sypialni, a ile go usunąć z "brudnych", czyli z kuchni, łazienki, toalety oraz garderoby. Oczywiście, objętość powietrza usuwanego powinna być taka sama jak napływającego.

Krok 2. Przygotowania do instalacji wentylacji mechanicznej

Wykonanie instalacji rozpoczyna się od rozprowadzenia kanałów wentylacyjnych zgodnie z projektem. Zwykle robi się to po zamontowaniu okien i drzwi, na etapie stanu surowego domu. Zazwyczaj w tym samym czasie układa się instalację wodno-kanalizacyjną oraz centralnego ogrzewania.

Aby poprowadzić nawiewne i wywiewne kanały wentylacyjne, na przykład z poddasza na parter lub pomiędzy pomieszczeniami, należy wykuć odpowiedniej wielkości otwory w stropie i ścianach.

Fot. Rekuperatory.pl

Na budowie, na podstawie sporządzonego projektu instalacji, wykonawca docina przewody wentylacyjne na odpowiednią długość. Poszczególne odcinki przewodów zostaną połączone za pomocą np. kolanek i trójników.

Krok 3. Montaż wentylacji mechanicznej na poddaszu

Nawiewne i wywiewne kanały wentylacyjne można ukryć w narożnikach ścian i pod stropami w obudowie z płyt gipsowo-kartonowych. W budynkach z użytkowym poddaszem większość z nich rozprowadza się w niewykorzystanej przestrzeni pod kalenicą.

Kanał wentylacyjny wykonany z stalowych rur ocynkowanych najpierw ociepla się wełną mineralną, a dopiero później układa zgodnie z wyznaczoną w projekcie trasą. Standardowa grubość izolacji to 2 cm.

Fot. Rekuperatory.pl

Podczas montażu instalacji ważne jest pozostawienie odpowiedniej długości odcinków prostych przed i za kształtkami, np. takimi jak kolano czy trójnik. Dzięki temu unikniemy niewłaściwego przepływu powietrza i głośnej pracy instalacji.

Krok 4. Przejście instalacji wentylacyjnej na parter

Przewody wentylacji mechanicznej z poddasza na parter prowadzi się wzdłuż połaci dachowej, ale nie chowa się ich w wełnie mineralnej, żeby nie tworzyć mostków termicznych. Ukryte one zostaną podczas zabudowy poddasza płytami gipsowo-kartonowymi.

Przewody wentylacyjne - przed zaizolowaniem - trzeba mocno przytwierdzić do ścian za pomocą metalowych obejm. Mają one od wewnątrz gumowe uszczelki, które zapobiegają przenoszeniu drgań na konstrukcję domu.

Fot. Rekuperatory.pl

Do izolacji długich odcinków kanałów potrzeba nawet kilku pasów wełny mineralnej. Łączy się je taśmą aluminiową, a całość dodatkowo wzmacnia opaskami z tworzywa sztucznego.

Krok 5. Montaż instalacji wentylacyjnej na parterze

Kanały wentylacyjne na parterze zwykle układa się pod sufitem, blisko ścian. Wówczas na etapie wykańczania domu bez problemu zakryje się je płytami gipsowo-kartonowymi. Utworzona w ten sposób obudowa może być wykorzystana na przykład do zamontowania oświetlenia punktowego.

Miejsca, gdzie na przewodach założone są metalowe obejmy, trzeba również dokładnie ocieplić. Używa się do tego przyciętych na wymiar pasków izolacji. Następnie połączenia zakleja się aluminiową taśmą.

Izolacja z wełny mineralnej musi być wykonana na wszystkich elementach systemu, czyli nie tylko na odcinkach prostych, ale też na wszystkich kształtkach.

Fot. Rekuperatory.pl

W pomieszczeniach dużych lub długich i wąskich zalecane jest zamontowanie co najmniej dwóch anemostatów. Jednak zanim zostaną założone, kanały zabezpiecza się zaślepkami, by podczas prac wykończeniowych nie dostał się do nich pył.

Krok 6. Czerpnia i wyrzutnia

Zadaniem czerpni jest dostarczenie z zewnątrz świeżego powietrza do rekuperatora. Wyrzutnia zaś usuwa zużyte powietrze napływające z pomieszczeń do centrali.

Najlepiej jeśli czerpnia jest usytuowana w znacznej odległości od wyrzutni, na przykład po drugiej stronie domu. Na zakończeniu czerpni znajduje się siatka, która chroni kanał przed większymi zanieczyszczeniami i owadami.

Krok 7. Rekuperator

Rekuperator Producenci zalecają, aby go montować w pomieszczeniach o temperaturze powyżej 0°C. W przeciwnym razie jego sprawność spadnie. Dobrze jest w takich sytuacjach osłonić go izolacją termiczną.

Najczęstszymi miejscami lokalizacji rekuperatora są: ocieplone poddasze nieużytkowe, kotłownia, garaż lub pomieszczenie gospodarcze.  Musi być przy tym zapewniony łatwy dostęp do urządzenia, gdyż kilka razy w ciągu roku trzeba wymieniać filtry.

Na koniec - o regulacji i kontroli instalacji wentylacji mechanicznej

Odpowiednie wyregulowanie instalacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej jest niezbędnym warunkiem decydującym o jej prawidłowym funkcjonowaniu. Aby ją przeprowadzić, wszystkie prace montażowe wraz z wykończeniem przestrzeni wokół anemostatów powinny być zakończone.
Po wyregulowaniu systemu nikt z domowników nie może już zmieniać ustawień anemostatów, w przeciwnym razie nie dostarczą one ustalonych w projekcie ilości powietrza do każdego pomieszczenia.
Aby mieć gwarancję rzetelnie wykonanej kontroli instalacji, pomiary powinny być przeprowadzone przez przedstawiciela firmy wykonawczej wyłącznie za pomocą specjalistycznego przyrządu (anemometru). Na koniec specjalista wystawia protokół pomiarowy.