Jaki komin wybrać do kominka?

Obecnie najpopularniejsze są systemowe kominy prefabrykowane zbudowane z ceramicznego kanału, otulonego izolacją z wełny mineralnej. Całość zamknięta jest w kanale z pustaków keramzytowych. Taka budowa sprawia, że komin szybko się nagrzewa, wolno stygnie i zapewnia dobry ciąg kominowy.

W wielu domach wciąż jednak jeszcze stawia się kominy murowane, z cegły. Wolniej się nagrzewają, szybciej stygną, a źle wykonane mają wewnątrz sporo nierówności, na których osadza się sadza i niedopalone kawałki paliwa.

Kominek w salonie - montaż

Zwłaszcza pora zimowa sprzyja paleniu w kominku. Jeśli w zamieszkałym już domu chcemy zamontować w salonie kominek, to musimy mieć wolny przewód dymowy o dość dużej średnicy (do oceny stanu technicznego przewodu należy wezwać kominiarza). Jeśli z różnych względów nie nadaje się on do wykorzystania lub nie mamy innego osobnego przewodu, musimy zamontować nowy komin. Może to być dwupłaszczowy komin ze stali lub prefabrykowany ceramiczny dostawiony do zewnętrznej ściany domu.

Polecamy także: Kominek DGP ile kosztuje kominek i montaż

Najwygodniej zrobić to za pomocą gotowego przyłącza kominkowego. Dzięki temu możemy być pewni, że będzie ono szczelne, odporne na wysoką temperaturę (niekiedy temperatura spalin sięga tu nawet 900 °C), mieć odpowiednią średnicę (dopasowaną do wylotu spalin z kominka, co pomaga w uzyskaniu odpowiedniego ciągu kominowego), a wewnętrzna powierzchnia ścianki jest gładka, co utrudnia osadzanie się sadzy.

Przyłącze najczęściej wykonuje się z blachy czarnej o grubości 2 mm lub żaroodpornej o grubości 1 mm. Poszczególne elementy łączy się, stosując połączenie kielichowe.

Zgodnie z przepisami wysokość komina, mierzona od miejsca podłączenia przewodu dymowego do wylotu ponad dach, nie może być mniejsza niż 4 m. Przekrój przewodu kominowego musi być jednakowy na całej jego długości, a komin pionowy, bo wszelkie zmiany kierunku oraz przewężenia powodują zaburzenia ciągu. Dopuszcza się jedynie odchylenie nie większe niż 30 o na odcinku nie dłuższym niż 2 m.

Ponadto wylot komina musi być wyprowadzony na odpowiednią wysokość ponad dach:

• minimum 60 cm powyżej kalenicy dachu o kącie nachylenia połaci nie większym niż 12°, niezależnie od jego konstrukcji i rodzaju pokrycia. Ta sama wysokość dotyczy również dachu o kącie nachylenia większym niż 12°, ale wykończonego materiałem łatwo zapalnym;
• minimum 30 cm powyżej kalenicy i jednocześnie w odległości przynajmniej 1 m, mierzonej w poziomie od tej powierzchni, gdy połać ma kąt nachylenia większy niż 12° i jest to pokrycie niepalne.

Ponadto przepisy podają odpowiednie odległości komina usytuowanego obok wyższego budynku. Jeśli komin znajduje się bliżej niż 1,5 m od tego typu przeszkody, jego wylot musi się znaleźć co najmniej 30 cm nad jej górną krawędzią. Natomiast przy odległości od 1,5 do 3 m wylot musi być usytuowany przynajmniej na poziomie górnej krawędzi przeszkody.

Jeśli mamy problemy z ciągiem w kominie - najczęściej jest za słaby - możemy go poprawić, montując nasadę kominową lub mechaniczny wyciąg spalin.

Nasada kominowa - jej działanie polega na wykorzystaniu energii wiejącego wiatru do wytworzenia podciśnienia w przewodzie, na którym jest zainstalowana (nie wzmocni więc ciągu przy bezwietrznej pogodzie). Do kominów dymowych polecane są nasady samonastawne, czyli obracające się pod wpływem wiatru i wykonane ze stali kwasoodpornej.
Mechaniczny wyciąg spalin - zapewnia stały ciąg kominowy, niezależnie od warunków atmosferycznych i usytuowania budynku. Wytwarza się go z odpornego na korozję odlewu aluminiowego, pokrytego specjalną powłoką. Aby zamontowany w wyciągu wentylator skutecznie pracował, należy doprowadzić do niego prąd o napięciu 230 V.

Ciąg kominowy może być również zbyt silny. Ma to miejsce, kiedy komin jest za wysoki lub ma za dużą średnicę w stosunku do zainstalowanego kominka. Wówczas stosuje się regulator ciągu, który umieszcza się na podłączeniu wkładu do komina.