Pracownia architektoniczna - Staruń Wanik ARCHITEKCI

Pracownia Staruń Wanik ARCHITEKCI została założona przez Paulinę Staruń i Szymona Wanik w 2014 roku. Doświadczenie projektantów pozwala podejmować się projektowania obiektów o zróżnicowanej skali i funkcji. W portfolio pracowni znajdują się budynki mieszkalne, użyteczności publicznej oraz obiekty przemysłowe. Pracownia z sukcesami wystawia również swoje projekty w konkursach architektonicznych.

• II miejsce w konkursie na projekt domu w krajobrazie kujawsko-pomorskim,
• II miejsce w konkursie na koncepcję rozbudowy żłobka nr 42, Warszawa Targówek,
• wyróżnienie I stopnia w konkursie na opracowanie zespołu budynków zespołu oświatowego ul. Zaruby w Warszawie,
• finalista w konkursie „HOLLYWOOD - THE LAST HOUSE ON MULHOLLAND AN ICONIC HOME BENEATH THE SING” budynek OUTLOOK house,
• nominacja do nagrody na najlepszą realizację architektoniczną z użyciem technologii żelbetowej wykonaną w 2021 r. w XXVI edycji konkursu „Polski Cement w Architekturze” dla budynku biurowo - magazynowego w Baniosze W ramach wieloletniej współpracy ze stowarzyszeniem EDUKACJA DLA POKOJU, realizowali obiekty szkolne i edukacyjne w Burkina Faso, Afganistanie i Ugandzie.

W działalności pracowni, projektowanie domów zajmuje specjalne miejsce. Przestrzeń domu mieszkalnego jest w rozumieniu autorów architekturą w skali najbliższej człowiekowi. Architekci opanowali umiejętność zrozumienia potrzeb Inwestora w połączeniu z wrażliwym i szerokim spojrzeniem na otoczenie, w którym przyszły budynek będzie funkcjonował. Domy projektowane przez Staruń Wanik Architekci charakteryzują się przemyślaną i odpowiedzialną korespondencją z
otoczeniem. Indywidualne podejście do Inwestora i kontekstu zabudowy pozwala tworzyć architekturę harmonijnie wpisującą się przestrzeń, doskonale odpowiadającą potrzebom. 

Rent in Woods

IDEA: Chęć zmiany miejsca do życia była pierwszym krokiem do realizacji śmiałego planu wyprowadzki z miasta na wieś. Postanowienie o przeprowadzeniu się z serca Warszawy do warmińskiej wsi Rentyny oraz wyraźny kontekst miejsca dały podwalinę pod ideę domu. Budynek osadzony w tkance o wyraźstej, warmińskiej tożsamości, szanujący otoczenie i historyczny kontekst, w pełni wykorzystujący potencjał i walory miejsca zapewniając spokój i upragniony kontakt z naturą były głównymi założeniami przy projektowaniu domu. Prosta bryła budynku, wykończona drewnem, o dwuspadowej geometrii dachu i oszczędnym detalu jest ukłonem w kierunku tradycyjnej architektury tego miejsca. Przeszklona fasada o wysokości ponad 6 m oraz układ pomieszczeń wewnątrz są odpowiedzią na potrzeby współczesnych użytkowników. Budynek poprzez przeszklenia otwiera się na zieleń oraz pobliskie jezioro Giłwa dając mieszkańcom możliwość niezakłóconego kontaktu z otaczającą przyrodą. Jedną z wytycznych Inwestorów była chęć wynajmowania budynku. Odpowiedzią na to założenie jest czytelność oraz intuicyjność układu pomieszczeń. W projekcie założono maksymalną uniwersalność użytkową budynku tak, że zarówno właściciele, jak i każdy kto zdecyduje się spędzić w nim czas, czuli się dobrze. Jednym z głównych założeń architektów było również osiągnięcie wrażenia, jakby budynek stał w tym miejscu od zawsze. Dom nie narzuca się, nie dominuje otoczenia, wtapia się w krajobraz stając się jego częścią nie zaburzając naturalnego uroku tego miejsca. To dla tego krajobrazu, Warmię odwiedza tak duża liczba turystów. Nowa architektura nie powinna zaburzać tej równowagi.

Adres realizacji: Rentyny, Warmia 
Autor: Staruń Wanik ARCHITEKCI, Paulina Staruń, Szymon Wanik
Inwestor: Prywatny Powierzchnia działki (m2 ): 1444
Powierzchnia użytkowa (m2): 91
Data realizacji (rok): 2017

DOM miejski

IDEA: Miejsce, w którym powstał dom od początku radykalnie dyktowało warunki koegzystencji. Posesja znajduje się w Krakowie na terenie dawnych ogródków działkowych. Plan miejscowy umożliwił sytuowanie budynków mieszkalnych na wąskich, zwartych działkach pełniących dotychczas funkcję rekreacyjną. Od strony południowej teren bezpośrednio graniczy z usytuowaną na nasypie linią kolejową. Od wschodu z ruchliwą ul. Siewną. Stworzenie przyjaznych i spełniających wymagania inwestora warunków do życia wymagało stanowczej odpowiedzi w tym kontekście. Korespondencja z sygnałami otoczenia wysyłanymi w kierunku budynku znajduje odzwierciedlenie w lokalizacji domu na działce, kształcie poszczególnych kondygnacji i wyrażeniu ich w bryle budynku. Parter grupuje pomieszczenia związane z funkcjonowaniem mieszkańców w ciągu dnia. Kształt parteru zdeterminowany jest geometrią działki oraz lokalizacją istniejących drzew. W poziomie tej kondygnacji teren od strony linii kolejowej oddzielony jest betonowym murem, który stanowi zamknięcie kompozycji ogrodu. Od strony ulicy, działka zamknięta jest wysokim murem wykonanym z gabionów. Mur chroni intymność inwestora oraz stanowi skuteczną barierę akustyczną. Piętro budynku zawiera pomieszczenia związane z funkcją nocną. Bryła pierwszego piętra jest obrócona w stosunku do parteru. Równoległy układ elewacji piętra w stosunku do ulicy uspokaja bryłę budynku w widoku z perspektywy przechodnia. Obrót piętra w stosunku do parteru umożliwia zadaszenie głównego tarasu od strony południowej. Nadwieszenie w obrębie tarasu kadruje widok spychając nasyp kolejowy na dalszy plan. Podział bryły uwidoczniony jest również we wnętrzu domu. Na piętrze, sypialnie oddzielone są od siebie dwukondygnacyjnym atrium, tworzącym wysoką przestrzeń salonu. Komunikacja na piętrze ogranicza się do wąskiej kładki zawieszonej nad salonem. Budynek koresponduje z otoczeniem niwelując negatywne oddziaływanie sąsiedztwa jednocześnie wykorzystując i potęgując jego atuty.

Adres realizacji: ul. Kajetana Stefanowicza, Kraków
Autor: Staruń Wanik ARCHITEKCI, Paulina Staruń, Szymon Wanik
Inwestor: Prywatny
Powierzchnia działki (m²): 692
Powierzchnia użytkowa (m²): 232,7
Data realizacji (rok): 2018

DOM na łące

Działka, na której powstał budynek znajduje się na terenie będącym łąką. Brak istniejących wyraźnych bodźców otoczenia oddziałujących na planowaną zabudowę zadecydował o skupieniu uwagi użytkownika w centralnym punkcie projektowanego założenia a nie dalszych kadrach. Zaproponowane rozwiązanie przestrzenne zamiast reagować na czynniki zewnętrzne których w tym miejscu jest niewiele, skupia uwagę użytkownika na budynku i jego najbliższym otoczeniu. To budynek poprzez odpowiednią kompozycję brył wysyła sygnały na zewnątrz a nie odwrotnie. Założony cel osiągnięto wyznaczając czytelnie najbliższą, istotną dla użytkownika przestrzeń wokół domu. Poprzez wyniesienie fragmentu działki ponad poziom otaczającego terenu zdefiniowano które miejsce jest ważne. Na powstałym wyniesieniu ustawiono kompozycję trzech brył stanowiących dom. Poprzez rozsunięcie brył, otrzymano dwie niezależne przestrzenie – OTWARTĄ oraz ZAMKNIĘTĄ. OTWARTA nie wymaga zasłaniania prywatność użytkowników. Przestrzeń ZAMKNIĘTA stanowi strefę prywatną - ogrodową. Intymność mieszkańców w tej części terenu zapewniona jest poprzez osłonięcie bryłami budynku.

Dom składa się z parterowego pawilonu o płaskim dachu zlokalizowanym równolegle do ulicy oraz dwukondygnacyjnej części wsuniętej w głąb działki. Bryły połączone są parterowym łącznikiem stanowiącym główne wejście do budynku. Rozbicie budynku na dwa elementy powoduje, że dom staje się założeniem przestrzennym a nie jedną zwartą bryłą. Wycofanie wyższego elementu w głąb działki zapewnia korespondencję obu brył bez ryzyka dominacji wyższej części nad niższą. Dwuspadowy dach z kalenicą usytuowaną po przekątnej rzutu podstawy, umożliwia uzyskanie zróżnicowanej wysokości elewacji w poszczególnych miejscach tej sekcji budynku. W ten sposób dostosowano wysokość budynku do skali człowieka.

Budynek podzielony jest przestrzennie oraz funkcjonalnie na dwie części – dzienną /otwartą/ oraz nocną /zamkniętą/. Część dzienna połączona jest z ogrodem poprzez przeszkloną fasadę ciągnącą się na całej długości elewacji. Strefa nocna / prywatna, niedostępna dla gości, została "schowana" w innej bryle na innej kondygnacji.

Proponowana forma oraz rozwiązania estetyczne nie naśladują literalnie w tym miejscu oryginalnej zabudowy poniemieckich domów, ale czerpią z jej wzorców. Budynek jest dyskretną kontynuacją tradycji tego miejsca dostosowaną do potrzeb nowych użytkowników. Do wykończenia elewacji użyto kamienia oraz drewna. Naturalny kamień poddany minimalnej obróbce wykorzystany został do wykończenia elewacji oraz wyznaczenia w terenie wyniesionej przestrzeni wokół domu. Tak związano bryłę budynku z terenem w naturalny sposób. Budynek to nie tylko tworzące go bryły, ale również przestrzeń wokół, funkcjonalnie ściśle ze sobą powiązane.

Adres realizacji: przedmieścia Opola
Autor: Staruń Wanik ARCHITEKCI, Paulina Staruń, Szymon Wanik
Inwestor: Prywatny
Powierzchnia działki (m2): 1829
Powierzchnia użytkowa (m2): 299
Data realizacji (rok): 2020