Więźba dachowa

Tradycyjna

Krokwiowa. Najprostsza konstrukcja dachu, którą można stosować do rozpiętości 7 m. Jej podstawowym elementem nośnym jest wiązar złożony z pary krokwi, połączonych ze sobą w kalenicy. Położenie krokwi stabilizują przybite do nich ukośne wiatrownice. W prostym dachu jest kilkanaście par krokwi nie dłuższych niż 4,5-5,0 m, rozstawionych w odstępach 80-120 cm. Ich dolne końce mocowane są do murłat ułożonych na ścianach kolankowych.

Krokwiowo-jętkowa. Konstrukcja, w której każda para krokwi rozparta jest mniej więcej w połowie ich długości jętką. Dzięki takiemu rozwiązaniu można wykonywać dachy nawet o rozpiętości 11 m, przy zachowaniu przekrojów poprzecznych krokwi, takich jak w znacznie mniejszych więźbach krokwiowych bez jętek.

Płatwiowo-kleszczowa. Konstrukcja, którą stosuje się od rozpiętości 11 m. Krokwie oparte są nie tylko na murłatach, ale dodatkowo - mniej więcej w środku rozpiętości - na płatwiach górnych podpartych słupami drewnianymi. Całość usztywniają poziomo kleszcze - podwójne belki, które wiążą końce słupów z opartymi na nich krokwiami. Kleszcze daje się jedynie co trzecią lub co czwartą parę krokwi. Wiązary te określa się jako główne, w odróżnieniu od pośrednich, w których krokwie jedynie opierają się na płatwiach.

Prefabrykowana

Prefabrykowane wiązary kratownicowe są lżejsze od tradycyjnych konstrukcji dachu. Wykonuje się je fabrycznie z drewna suszonego przemysłowo, ostruganego z czterech stron, ze sfazowanymi krawędziami. Deski lub belki o smukłym przekroju, czyli mającym małą szerokość i dużą wysokość - łączy się na gwoździe lub na specjalne płytki gwoździowane. Dach z takich wiązarów to mniejsze zużycie drewna na konstrukcję, wyeliminowanie trudnych i pracochłonnych robót ciesielskich, skrócenie czasu montażu (trwa zwykle zaledwie kilkanaście godzin) i obniżenie kosztu budowy dachu.

Wiązary kratownicowe stosuje się przede wszystkim w drewnianych domach szkieletowych zarówno z nieużytkowym, jak i użytkowym poddaszem. Sprawdzają się też na budowie dachów domów murowanych, zwłaszcza tych z ostatnią kondygnacją o pełnej wysokości (bez skosów).

W dachach krokwiowych i krokwiowo-jętkowych obciążenia przekazywane są tylko na ściany kolankowe. W dachach płatwiowo-kleszczowych większość obciążeń pionowych przekazywana jest na odpowiednio wzmocniony strop poddasza.