Izolacja balkonu
Wielu z nas marzy o pięknym i niesprawiającym kłopotów balkonie, z którego można korzystać podczas słonecznych dni. Tymczasem wykonanie tego elementu z okładziną ceramiczną jest trudną sztuką, która wymaga zastosowania sprawdzonych technologii.
Skutki nieodpowiedniej izolacji balkonu
Podczas doboru materiałów do wykonania izolacji przeciwwodnej musimy pamiętać o tym, jakie konsekwencje mogą nas spotkać. Decydując się na tradycyjne rozwiązanie izolacyjne wykonane z papy na lepiku, która przykryta jest dodatkową warstwą betonu, sporo ryzykujemy, a dodatkowo znacznie i niepotrzebnie obciąża to konstrukcję balkonu. Poza tym, mocowanie okładziny ceramicznej do papy lub folii hydroizolacyjnej jest nieskuteczną praktyką, która może skończyć się koniecznością przeprowadzenia kosztownego remontu w krótkim czasie po zakończeniu prac.
Oprócz tego brak skutecznego zabezpieczenia przed szkodliwym działaniem wody może spowodować korozję żelbetowej konstrukcji balkonu, pękanie i odpadanie płytek ceramicznych, wykruszanie fug, powstawanie zacieków na ścianach i sufitach, ucieczkę ciepła z domu, a także rozwój pleśni.
W takiej sytuacji za wyborem kompleksowego systemu przemawia również wykonanie wysokiej jakości izolacji przeciwwilgociowej szybciej i mniejszym nakładem pracy.
Systemy izolacyjne balkonów
Na rynku chemii budowlanej można znaleźć wiele systemów do wykonania skutecznej hydroizolacji, które bazują na różnego rodzaju technologiach. Skuteczność zastosowanej zależy od właściwego określenia obciążeń, adekwatnego doboru materiałów oraz stanu podłoża.
Szlamy mineralne. Obecnie są najpopularniejsze. Mogą być one jedno- lub dwuskładnikowe. Z tych pierwszych uzyskuje się z reguły sztywne powłoki, natomiast z drugich - elastyczne i szczelne izolacje, które lepiej sprawdzają się na balkonach.
Zaletą szlamów mineralnych jest elastyczność i prostota aplikacji (z wyłączeniem montażu taśm narożnikowych, które często sprawiają trudności). Decydując się na to rozwiązanie, należy jednak pamiętać, że nie można dopuścić do przemrożenia materiału. Może to spowodować utratę jego właściwości.
Systemy poliuretanowe. To na polskim rynku nowe rozwiązanie. W jednym produkcie połączono cechy zaprawy klejącej i izolacji przeciwwilgociowej. Popularność tych preparatów stale rośnie ze względu na wysoką elastyczność, szczelność i gotowość do użycia. Nie wymagają one gruntowania podłoża i użycia taśm. Są na tyle elastyczne, że w wyniku pracy podłoża i różnic temperatury izolacja nie pęka. Nie przepuszczają też wilgoci, dzięki czemu woda nie powoduje korozji żelbetu.
System można dostosować do sposobu wykończenia. Do płytek ceramicznych warto wykorzystać produkt do elastycznego klejenia płytek i wykonywania izolacji przeciwwodnej w jednym produkcie. Zamiast płytek ceramicznych niskim kosztem wykonuje się szczelną izolację i warstwę wykończeniową z farb poliuretanowych. Dzięki bardzo prostej aplikacji nie jest także potrzebne wsparcie fachowej ekipy budowlanej. Możliwe jest wykonanie wykończenia balkonu we własnym zakresie, ponieważ farba nanoszona jest bezpośrednio na podłoże za pomocą wałków i pędzli. To rozwiązanie jest korzystne ze względów finansowych.
Przygotowanie podłoża i warstwa spadkowa
Gdy płyta balkonowa jest bardzo zniszczona, przed wykonaniem izolacji przeciwwilgociowej należy oczyścić z rdzy skorodowane elementy, a następnie uzupełnić ubytki za pomocą zapraw naprawczych typu PCC. Są to zaprawy do napraw konstrukcji betonowych i żelbetowych.
Nowe żelbetowe płyty balkonowe nie wymagają takich zabiegów. Prace można zacząć od przygotowania podłoża, co wiąże się z usunięciem mleczka cementowego. Następnie konieczne jest wykonanie warstwy ze spadkiem (o ile nie ma go płyta balkonowa). Powinna mieć ona nachylenie 1,5-2%. Wykorzystuje się do tego jednoskładnikowe zaprawy na bazie cementu modyfikowane polimerami. Pomiędzy płytą balkonową a warstwą spadkową należy pamiętać o naniesieniu warstwy sczepnej. Poprawi to przyczepność obu warstw.
Przed aplikacją warstw izolacyjnych podłoże musi być czyste, stabilne, nośne, szorstkie, bez zarysowań i spękań. W przeciwnym razie gorsza będzie jego przyczepność.
Aplikacja izolacji przeciwwilgociowej
Przed wykonaniem pierwszej warstwy trzeba odpowiednio przygotować podłoże. Należy pamiętać, że pierwsza warstwa izolacji przeciwwodnej ma zaledwie około 1 mm grubości. Przy aplikacji powinno się zadbać o to, aby rozłożona warstwa była ciągła, bez prześwitów i miała jednakową grubość.
Warstwę izolacji nanosi się pacą o gładkiej krawędzi. Konsystencja materiału umożliwia jego sprawne nanoszenie na płytę balkonu oraz na ścianę na wysokość 10-15 cm. Taka opaska (cokół) powinna być wykonana w taki sposób, aby woda ściekająca po ścianie nie mogła dostać się pod izolację. Szczelnie należy również ułożyć izolację wokół słupków balustrad oraz obróbek blacharskich (zwanych przez fachowców fartuchami).
Po wykonaniu pierwszej warstwy należy poczekać około 12 godzin na jej związanie. Po tym czasie warstwa izolacji jest tak mocna i elastyczna, że jej zerwanie następuje dopiero przy wydłużeniu o ponad 400%, co pozwala na przenoszenie odkształceń podłoża - nawet popękanego. Drugą warstwę preparatu - którą jednocześnie przykleja się płytki ceramiczne - nanosi się pacą zębatą o wymiarze zębów co najmniej 4 × 4 mm.
Kolejnym krokiem jest mocowanie płytek ceramicznych, które powinny być układane tak, aby szczeliny pomiędzy nimi nie były mniejsze niż 5 mm. Ważne jest, aby przy zakupie okładziny ceramicznej przyjrzeć się jej parametrom. Latem temperatura powierzchni na balkonie może wynosić nawet 70 st.C. Nagłe i intensywne opady deszczu mogą spowodować jej obniżenie do 20 st.C. Różnica skrajnej temperatury pomiędzy okresem letnim a zimowym wynosi około 100 st.C. Dlatego płytki ceramiczne muszą cechować się niską nasiąkliwością (nieprzekraczająca 0,5%), mrozoodpornością i dużą wytrzymałością na ścieranie. Ich wielkość nie powinna przekraczać 33×33 cm. Zalecane są jasne kolory.
Spoinowanie okładziny
Po ułożeniu płytek ceramicznych należy zająć się wypełnianiem spoin. Powinno się do tego stosować fugi epoksydowe lub uszczelniacze poliuretanowe (oba materiały są elastyczne). Nie zaleca się stosowania zwykłych cementowych zapraw do spoinowania, ponieważ stosunkowo szybko się wykruszają i są podatne na trwałe zabrudzenia. Po pewnym czasie przenika przez nie woda, która przedostając się pod okładzinę, powoduje jej pękanie, a następnie odspajanie.
W przeciwieństwie do zapraw cementowych, fugi epoksydowe oraz uszczelniacze poliuretanowe nie przepuszczają wody i są odporne na wszelkiego rodzaju zabrudzenia, na przykład z tłuszczu, wina lub kawy. Co ważne, dzięki właściwościom kleju, fugi nie wykruszają się z przestrzeni między płytkami. Należy jednak pamiętać, aby po skończonej aplikacji usunąć pozostałości materiału z okładziny ceramicznej. Po zaschnięciu mocno przylegają do powierzchni płytek i bardzo trudno się ich pozbyć. W zależności od rodzaju zabrudzenia fugi należy czyścić specjalnym preparatem, który ma właściwości rozpuszczające i utleniające.
Najczęstsze błędy przy wykonaniu izolacji balkonów
Należą do nich przede wszystkim niestosowanie się do założeń technologicznych oraz zasad sztuki budowlanej, a także wykorzystanie materiałów niskiej jakości. Oprócz tego często popełnianym błędem jest brak szczelin dylatacyjnych, zastosowanie sztywnej fugi przy obróbce blacharskiej lub balustradzie, niewłaściwe przygotowanie podłoża oraz wady aplikacyjne (nieprzestrzeganie zapisów w kartach technicznych i informacyjnych produktów dotyczących czasu, temperatury i wilgotności). Niewłaściwe jest także przetrzymywanie materiałów w niskiej temperaturze, które w efekcie grozi ich przemrożeniem i pogorszeniem parametrów.
Izolacje balkonów oferują między innymi
Ceresit, www.ceresit.pl
Mapei, www.mapei.pl
Sika, pol.sika.com
Sopro, www.sopro.pl
Weber, www.netweber.pl
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>- Więcej o: