Spór o ogrodzenie
Prawo geodezyjne i kartograficzne stanowi, iż rozgraniczenie nieruchomości ma na celu ustalenie przebiegu ich granic przez określenie położenia punktów i linii granicznych, utrwalenie ich znakami granicznymi na gruncie oraz sporządzenie odpowiednich dokumentów.
Rozgraniczenie działki
Rozgraniczeniu podlegają, w miarę potrzeby, wszystkie albo niektóre granice określonej nieruchomości z przyległymi nieruchomościami lub innymi gruntami. Rozgraniczenia nieruchomości dokonują wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) oraz - w razie odwołania się od decyzji administracyjnej - sądy. Wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) przeprowadzają rozgraniczenie nieruchomości z urzędu lub na wniosek strony. Czynności ustalania przebiegu granic wykonuje geodeta upoważniony przez wójta (burmistrza lub prezydenta miasta). Przy ustalaniu przebiegu granic bierze się pod uwagę znaki i ślady graniczne, mapy i inne dokumenty oraz punkty osnowy geodezyjnej.
Jeżeli jest brak danych, o których mowa wcześniej, lub są one niewystarczające albo sprzeczne, ustala się przebieg granicy na podstawie zgodnego oświadczenia stron (sąsiadów) lub jednej strony, gdy druga w toku postępowania oświadczenia nie składa i nie kwestionuje przebiegu granicy.
Granice działki
Z czynności ustalenia przebiegu granic sporządza się protokół graniczny (będzie on podstawą do sporządzenia decyzji rozgraniczeniowej) lub akt ugody (ma moc decyzji). Wójt (burmistrz lub prezydent miasta) wydaje decyzję o rozgraniczeniu nieruchomości, jeżeli zainteresowani właściciele nieruchomości nie zawarli ugody, a ustalenie przebiegu granicy nastąpiło na podstawie zebranych dowodów lub zgodnego oświadczenia stron. Strona niezadowolona z ustalenia przebiegu granicy może żądać, w terminie 14 dni od dnia doręczenia jej decyzji w tej sprawie, przekazania sprawy sądowi.
Ochrona znaków granicznych
Po tak przeprowadzonym postępowaniu, właściciele lub inne osoby władające nieruchomościami (gruntami) są obowiązane do ochrony znaków granicznych. Przesunięte, uszkodzone lub zniszczone znaki graniczne, ustalone uprzednio, mogą być wznowione bez przeprowadzenia postępowania rozgraniczeniowego, jeśli istnieją dokumenty pozwalające na określenie ich pierwotnego położenia. Jeżeli zatem takie dokumenty istniały, to sąsiad nie miał podstaw kwestionować ich wznowienia. Gdy jednak wyniknie spór co do położenia znaków, strony mogą wystąpić do sądu o rozstrzygnięcie sprawy.
Wznowienie znaków granicznych
Wznowienia znaków granicznych dokonują, na zlecenie zainteresowanych, geodeci - działający jako podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Oznacza to, że wnioskujący o wznowienie ponoszą koszty takich czynności. Jeśli zatem inicjatorem kolejnego, bezprzedmiotowego wznowienia był sąsiad, to należy domagać się od niego pokrycia kosztów pracy geodety - w tym zakresie Czytelnik poniósł bowiem szkodę i może domagać się jej wyrównania na zasadach określonych w artykule 415 Kodeksu cywilnego. Jeśli zaś sporna rura znajdowała się na terenie działki Czytelnika, to pozostawała ona jego własnością i nie dopuścił się on żadnych czynności sprzecznych z prawem, przy założeniu, iż nie była to rura wodociągowa, kanalizacyjna lub gazowa. Sąsiad, kwestionując prawo własności, musiałby sądownie udowodnić, iż zasiedział przedmiotową część działki.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jednolity Dz. U. nr 193 poz. 1287 z 2010 r.)
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>- Więcej o: