Pustaki ceramiczne: ściany jedno- i wielowarstwowe
Naturalna, zdrowa i ciepła - te zalety ceramiki sprawiają, że wciąż, tak samo jak przed wiekami, chętnie wybieramy ją na ściany domu. Obecnie jednak różnorodność produktów jest znacznie większa. Nie musimy ograniczać się tylko do cegieł. Obecnie najpopularniejsza jest ceramika poryzowana - nowoczesne pustaki do stawiania ścian jedno-, dwu- i trójwarstwowych.
Ściany jednowarstwowe z pustaków ceramicznych
Ze względu na wysokie wymagania w zakresie termoizolacyjności stawiane obecnie wszystkim materiałom, na ściany jednowarstwowe nadadzą się jedynie wybrane materiały ceramiczne, a dokładniej pustaki poryzowane. Aby miały odpowiedni współczynnik przenikania ciepła, a także dobrą izolacyjność akustyczną, muszą to być pustaki o szerokości co najmniej 36,5 cm, a dla domów jednorodzinnych - 40 cm i szersze.
Wykonanie ściany jednowarstwowej z ceramiki. Elementy z ceramiki poryzowanej są stosunkowo duże, a zaprawę nakłada się prawie wyłącznie w spoinach poziomych (przy pustakach z bocznymi krawędziami wyprofilowanymi na pióro-wpust). Należy jednak zwrócić szczególną uwagę, by wszystkie prace były starannie wykonane. W ścianach jednowarstwowych precyzja ułożenia oraz połączenia elementów są niezwykle ważne, ponieważ tylko w ten sposób można zapewnić odpowiednią izolację cieplną i akustyczną.
Ściana jednowarstwowa wymaga fundamentu szerokiego przynajmniej na 80 proc. szerokości samej ściany. Po wylaniu fundamentu wykonuje się izolację poziomą. Pierwsza warstwa pustaków musi być ułożona na grubej warstwie mocnej zaprawy, na przykład cementowej lub cementowo-wapiennej. Niezwykle istotne jest dokładne wypoziomowanie pierwszej warstwy, ponieważ później praktycznie nie da się wyrównać większych różnic wysokości. Następnie należy "wyciągnąć" naroża, czyli ułożyć w narożnikach przynajmniej trzy warstwy pustaków tak, by elementy w rogu ustawione były pod odpowiednim kątem. Dopiero wtedy wypełnia się murem "wolne" przestrzenie.
Pustaki łączy się przy użyciu lekkich zapraw, dobranych do rodzaju pustaka lub za pomocą zaprawy w piance. Pomaga to zminimalizować ryzyko występowania mostków termicznych. Zwykłe pustaki muruje się na zaprawę lekką ciepłochronną. Spoina powinna mieć grubość około 10 mm.
Kolejne pustaki osadza się w zagłębienie pionowe sąsiedniego pustaka, czyli na pióro i wpust. Pustaki trzeba wsuwać w zazębienie od góry do dołu, a nie z boku. Dzięki wyprofilowanym zazębieniom elementy szczelnie przylegają i zaprawę stosuje się na większości powierzchni muru tylko w spoinach poziomych. Spoiny pionowe wypełnia się zaprawą jedynie w miejscach, gdzie pustaki były przycinane, przy łączeniu ścian kotwami oraz w narożnikach. Jednowarstwowa ściana nośna łączona jest ze ściankami działowymi najczęściej za pomocą perforowanych kotew ze stali nierdzewnej.
Trudne miejsca w ścianach jednowarstwowych
Podczas wykonywania otworów okiennych należy pamiętać o ułożeniu zbrojenia w strefie podokiennej, ponieważ bez tego będzie ona zbyt słaba i może pękać. Murując nadproża, warto skorzystać z gotowych elementów, oferowanych przez wielu producentów pustaków. Ze względu na specyfikę tego elementu i trudność bezbłędnego wykonania go poprzez zwykłe murowanie, tylko wykorzystanie rozwiązań prefabrykowanych daje pewność właściwego wykonania przegrody bez mostków termicznych. Głębokość podparcia dla nadproża powinna wynosić co najmniej 11,5 cm. Przy wznoszeniu ścian jednowarstwowych warto wykorzystać rozwiązania systemowe, w tym pustaki narożne czy połówkowe.
Ściany dwuwarstwowe z ceramiki
Ściany dwuwarstwowe z ceramiki składają się z warstwy konstrukcyjnej (nośnej) i ocieplenia wykończonego najczęściej tynkiem cienkowarstwowym. Do wzniesienia muru wykorzystuje się pustaki o szerokości 24/25 cm lub 30 cm. Pamiętajmy, że uwzględnionej w projekcie grubości pustaków - a co za tym idzie całej ściany - nie możemy samowolnie zmieniać, nawet na rzecz pozornie lepszych rozwiązań, czyli pustaków o większej szerokości. Byłaby to niedozwolona ingerencja w konstrukcję domu, mogąca zmienić ostateczne wymiary oraz powierzchnię użytkową domu, a nawet zagrażająca bezpieczeństwu.
Wykonanie ściany dwuwarstwowej z pustaków ceramicznych. Warstwę nośną muruje się w zasadzie tak, jak ściany jednowarstwowe. Choć za odpowiednią termoizolacyjność ściany odpowiada nie tylko precyzja wykonania warstwy nośnej, lecz także ocieplenie, nie należy lekceważyć kwestii wykonawczych. Tylko odpowiednie murowanie pozwoli uzyskać pożądaną izolacyjność cieplną przegrody. Szczególnej uwagi wymaga obróbka okna, by nie powstały w tym miejscu mostki termiczne, przez które ucieka ciepło. Oprócz tego w takich ścianach warstwę nośną powinno się stabilnie połączyć z ociepleniem przez odpowiednie kotwienie. Gdy przegroda murowana jest z pustaków tradycyjnych, kotwy należy umieścić w zaprawie podczas murowania. Natomiast w systemie z pustakami szlifowanymi kotwy mocujące montuje się przez nawiercanie ściany lub stosuje się atestowane kotwy płaskie.
Ceramiczne ściany trójwarstwowe z pustaków
Ściany trójwarstwowe to najbardziej pracochłonna i kosztowna technologia wznoszenia, ale przez wielu uważana za optymalną. Każda warstwa pełni tu swoją funkcję - konstrukcja z pustaków poryzowanych przenosi obciążenia, ocieplenie dba o odpowiedni współczynnik przenikania ciepła, a elewacja z cegieł klinkierowych chroni przed czynnikami zewnętrznymi i nadaje całości odpowiedni wygląd.
Na ścianę nośną przeznaczone są pustaki o szerokości od około 17,5 cm do maksymalnie 30 cm - w zależności od grubości ocieplenia i warstwy elewacyjnej.
Ścianę nośną z ceramicznych pustaków poryzowanych stawia się tak, jak w przypadku ścian jedno- i dwuwarstwowych, ale wymaga ona szerszego fundamentu niż ściana dwuwarstwowa. Murowanie tej skomplikowanej ściany warto powierzyć wykwalifikowanej ekipie. Fachowo postawione ściany z ceramiki wytrzymają pokolenia.
Płytki i cegły klinkierowe w ścianach wielowarstwowych
W ścianach wielowarstwowych ceramika pojawia się nie tylko w postaci pustaków tworzących warstwę nośną. W ścianach dwuwarstwowych zamiast tynku elewację można wykonać wykorzystując płytki klinkierowe. Z kolei w ścianach wznoszonych w technologii trójwarstwowej warstwę osłonową wykonuje się najczęściej z cegieł klinkierowych. Zarówno płytki, jak i cegły wypala się z gliny. Mają one podobne zalety: są wytrzymałe, trwałe, odporne na uszkodzenia mechaniczne, a przede wszystkim - na niekorzystne warunki atmosferyczne. Kolor obu ceramicznych produktów jest trwały i niezmienny, ponieważ powstaje w sposób naturalny podczas wypalania klinkieru. Największą różnicę stanowi grubość - płytki są cieńsze, dzięki czemu można je przyklejać do ocieplenia. Natomiast cegły, dzięki większej szerokości, to materiał o wyższej izolacyjności cieplnej i wytrzymałości na ściskanie.
Zobacz też poradnik, jak tanio wybudować dom. Część druga - materiały
Ze względu na wysokie wymagania w zakresie termoizolacyjności stawiane obecnie wszystkim materiałom, na ściany jednowarstwowe nadadzą się jedynie wybrane materiały ceramiczne, a dokładniej pustaki poryzowane. Aby miały odpowiedni współczynnik przenikania ciepła, a także dobrą izolacyjność akustyczną, muszą to być pustaki o szerokości co najmniej 36,5 cm, a dla domów jednorodzinnych - 40 cm i szersze.
Wykonanie ściany jednowarstwowej z ceramiki. Elementy z ceramiki poryzowanej są stosunkowo duże, a zaprawę nakłada się prawie wyłącznie w spoinach poziomych (przy pustakach z bocznymi krawędziami wyprofilowanymi na pióro-wpust). Należy jednak zwrócić szczególną uwagę, by wszystkie prace były starannie wykonane. W ścianach jednowarstwowych precyzja ułożenia oraz połączenia elementów są niezwykle ważne, ponieważ tylko w ten sposób można zapewnić odpowiednią izolację cieplną i akustyczną.
Ściana jednowarstwowa wymaga fundamentu szerokiego przynajmniej na 80 proc. szerokości samej ściany. Po wylaniu fundamentu wykonuje się izolację poziomą. Pierwsza warstwa pustaków musi być ułożona na grubej warstwie mocnej zaprawy, na przykład cementowej lub cementowo-wapiennej. Niezwykle istotne jest dokładne wypoziomowanie pierwszej warstwy, ponieważ później praktycznie nie da się wyrównać większych różnic wysokości. Następnie należy "wyciągnąć" naroża, czyli ułożyć w narożnikach przynajmniej trzy warstwy pustaków tak, by elementy w rogu ustawione były pod odpowiednim kątem. Dopiero wtedy wypełnia się murem "wolne" przestrzenie.
Pustaki łączy się przy użyciu lekkich zapraw, dobranych do rodzaju pustaka lub za pomocą zaprawy w piance. Pomaga to zminimalizować ryzyko występowania mostków termicznych. Zwykłe pustaki muruje się na zaprawę lekką ciepłochronną. Spoina powinna mieć grubość około 10 mm.
Kolejne pustaki osadza się w zagłębienie pionowe sąsiedniego pustaka, czyli na pióro i wpust. Pustaki trzeba wsuwać w zazębienie od góry do dołu, a nie z boku. Dzięki wyprofilowanym zazębieniom elementy szczelnie przylegają i zaprawę stosuje się na większości powierzchni muru tylko w spoinach poziomych. Spoiny pionowe wypełnia się zaprawą jedynie w miejscach, gdzie pustaki były przycinane, przy łączeniu ścian kotwami oraz w narożnikach. Jednowarstwowa ściana nośna łączona jest ze ściankami działowymi najczęściej za pomocą perforowanych kotew ze stali nierdzewnej.
Trudne miejsca w ścianach jednowarstwowych
Podczas wykonywania otworów okiennych należy pamiętać o ułożeniu zbrojenia w strefie podokiennej, ponieważ bez tego będzie ona zbyt słaba i może pękać. Murując nadproża, warto skorzystać z gotowych elementów, oferowanych przez wielu producentów pustaków. Ze względu na specyfikę tego elementu i trudność bezbłędnego wykonania go poprzez zwykłe murowanie, tylko wykorzystanie rozwiązań prefabrykowanych daje pewność właściwego wykonania przegrody bez mostków termicznych. Głębokość podparcia dla nadproża powinna wynosić co najmniej 11,5 cm. Przy wznoszeniu ścian jednowarstwowych warto wykorzystać rozwiązania systemowe, w tym pustaki narożne czy połówkowe.
Ściany dwuwarstwowe z ceramiki
Ściany dwuwarstwowe z ceramiki składają się z warstwy konstrukcyjnej (nośnej) i ocieplenia wykończonego najczęściej tynkiem cienkowarstwowym. Do wzniesienia muru wykorzystuje się pustaki o szerokości 24/25 cm lub 30 cm. Pamiętajmy, że uwzględnionej w projekcie grubości pustaków - a co za tym idzie całej ściany - nie możemy samowolnie zmieniać, nawet na rzecz pozornie lepszych rozwiązań, czyli pustaków o większej szerokości. Byłaby to niedozwolona ingerencja w konstrukcję domu, mogąca zmienić ostateczne wymiary oraz powierzchnię użytkową domu, a nawet zagrażająca bezpieczeństwu.
Wykonanie ściany dwuwarstwowej z pustaków ceramicznych. Warstwę nośną muruje się w zasadzie tak, jak ściany jednowarstwowe. Choć za odpowiednią termoizolacyjność ściany odpowiada nie tylko precyzja wykonania warstwy nośnej, lecz także ocieplenie, nie należy lekceważyć kwestii wykonawczych. Tylko odpowiednie murowanie pozwoli uzyskać pożądaną izolacyjność cieplną przegrody. Szczególnej uwagi wymaga obróbka okna, by nie powstały w tym miejscu mostki termiczne, przez które ucieka ciepło. Oprócz tego w takich ścianach warstwę nośną powinno się stabilnie połączyć z ociepleniem przez odpowiednie kotwienie. Gdy przegroda murowana jest z pustaków tradycyjnych, kotwy należy umieścić w zaprawie podczas murowania. Natomiast w systemie z pustakami szlifowanymi kotwy mocujące montuje się przez nawiercanie ściany lub stosuje się atestowane kotwy płaskie.
Ceramiczne ściany trójwarstwowe z pustaków
Ściany trójwarstwowe to najbardziej pracochłonna i kosztowna technologia wznoszenia, ale przez wielu uważana za optymalną. Każda warstwa pełni tu swoją funkcję - konstrukcja z pustaków poryzowanych przenosi obciążenia, ocieplenie dba o odpowiedni współczynnik przenikania ciepła, a elewacja z cegieł klinkierowych chroni przed czynnikami zewnętrznymi i nadaje całości odpowiedni wygląd.
Na ścianę nośną przeznaczone są pustaki o szerokości od około 17,5 cm do maksymalnie 30 cm - w zależności od grubości ocieplenia i warstwy elewacyjnej.
Ścianę nośną z ceramicznych pustaków poryzowanych stawia się tak, jak w przypadku ścian jedno- i dwuwarstwowych, ale wymaga ona szerszego fundamentu niż ściana dwuwarstwowa. Murowanie tej skomplikowanej ściany warto powierzyć wykwalifikowanej ekipie. Fachowo postawione ściany z ceramiki wytrzymają pokolenia.
Płytki i cegły klinkierowe w ścianach wielowarstwowych
W ścianach wielowarstwowych ceramika pojawia się nie tylko w postaci pustaków tworzących warstwę nośną. W ścianach dwuwarstwowych zamiast tynku elewację można wykonać wykorzystując płytki klinkierowe. Z kolei w ścianach wznoszonych w technologii trójwarstwowej warstwę osłonową wykonuje się najczęściej z cegieł klinkierowych. Zarówno płytki, jak i cegły wypala się z gliny. Mają one podobne zalety: są wytrzymałe, trwałe, odporne na uszkodzenia mechaniczne, a przede wszystkim - na niekorzystne warunki atmosferyczne. Kolor obu ceramicznych produktów jest trwały i niezmienny, ponieważ powstaje w sposób naturalny podczas wypalania klinkieru. Największą różnicę stanowi grubość - płytki są cieńsze, dzięki czemu można je przyklejać do ocieplenia. Natomiast cegły, dzięki większej szerokości, to materiał o wyższej izolacyjności cieplnej i wytrzymałości na ściskanie.
Zobacz też poradnik, jak tanio wybudować dom. Część druga - materiały
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>- Więcej o:
