Planowanie domu: pokój rodzinny

Dla mamy, taty, dzieci, babci, psa oraz kota

Żeby pokój rodzinny był wygodny, trzeba go w miarę skuteczne oddzielić od strefy reprezentacyjnej, którą urządzamy zwykle z dużą starannością. Nie musi być szczególnie wypracowany, bo tu nie wpuszcza się oficjalnych gości. Ważne, by domownicy czuli się w nim swobodnie, a więc nikomu nie powinny tu przeszkadzać dziecinne zabawki, porozkładane czasopisma czy robótki.

Wyposażenie takiego pokoju nie powinno wymagać specjalnej dbałości, a utrzymanie porządku - szczególnego wysiłku. Są na to sposoby: łatwo zmywalna posadzka, proste meble czy zdejmowane do prania pokrowce.

Za podzieleniem części dziennej na oficjalną i prywatną przemawia liczebność rodziny. W domu pełnym ludzi bardzo trudno utrzymać salon w pełnej gotowości: bez gazet, zabawek, pogubionych kapci, odstawionych na później kubków, psich lub kocich kłaków na fotelu, czy zapomnianych szkolnych drobiazgów.

Kiedy pokój rodzinny się sprawdza?

W domu rodziny wielopokoleniowej - w takim domu pokój rodzinny to wprost "instytucja". Jest nie do przecenienia jako miejsce spotkań najstarszych i najmłodszych domowników. Niezobowiązujący charakter wnętrza służy pielęgnacji wzajemnej więzi i zapobiega izolacji osób, które jeszcze nie przyswoiły lub już nie mogą podołać bardziej wyszukanym formom kontaktów towarzyskich.

W domu, gdzie często przyjmuje się oficjalnych gości - dzięki pokojowi rodzinnemu funkcjonowanie części reprezentacyjnej nie paraliżuje życia całej rodziny. Kiedy rodzice spotykają się ze swoimi gośćmi, dzieci mogą spędzać czas w pokoju rodzinnym pod opieką dziadków lub niani.

W domu-rezydencji - w którym wielki, efektowny salon bywa zwyczajnie za duży na codzienne potrzeby domowników; do wypoczynku we własnym gronie lepiej nada się kameralne, przytulne wnętrze. Oczywiście nie musi tu zbywać na komforcie; pokój rodzinny można urządzić równie starannie co "pokazowy" salon, nie oszczędzając na meblach i sprzęcie, za to tak, by jego wystrój był nie tyle modny, co wygodny.

Pokój rodzinny pozwala przeznaczyć salon jedynie na wielkie gale. Ten ostatni warto zaplanować jako odrębną część budynku, którą można wyłączyć z codziennej eksploatacji.

Lista zasług

Pokój rodzinny to luksus, a nie pomieszczenie, bez którego w domu nie da się żyć. Przeciętny, dobrze zaprojektowany współczesny dom z przemyślaną strefą dzienną w dostatecznym stopniu łączy i zaspokaja potrzeby tradycyjnej rodziny. Warto go jednak mieć, bo:

- integruje rodzinę, sprzyja kontaktom i domowej aktywności, zapewnia poczucie bezpieczeństwa zarówno najmłodszym jak i starszym domownikom, ułatwia relaks, racjonalizuje funkcjonowanie gospodarstwa;

- pomaga w aranżowaniu wnętrz - eliminuje część niezbyt wykwintnego wyposażenia salonu (telewizor, pledy do okrywania stóp, podstawki pod kubki itd), którego klimat można ukształtować całkiem odmiennie, niż wtedy, gdy trzeba w nim pogodzić oczekiwania wszystkich domowników z reprezentacyjnym charakterem wnętrza;

- ułatwia opiekę nad dziećmi, nadzór nad chorymi czy niepełnosprawnymi domownikami (bez niepotrzebnej izolacji), a także nad zwierzętami; ułatwia utrzymanie porządku w pozostałej części domostwa;

- nie wymusza codziennego składania niedokończonych prac (szycia, prasowania, klejenia modelu...) czy zabawek; pracowicie rozstawiana kolejka bądź tor do samochodowych wyścigów nie muszą wracać do pudełka na noc tylko po to, by następnego dnia wszystko trzeba było zaczynać od nowa - rozpoczęte "inwestycje" da się kontynuować i rozwijać aż zostaną ukończone;

- jest idealnym miejscem do "zarażania" dzieci własnymi zainteresowaniami, do uprawiania wspólnego hobby; kultywowania rodzinnych tradycji, specjalnych umiejętności...

W poszukiwaniu najlepszej lokalizacji

Rodzinom z małymi dziećmi szczególnie polecamy ulokowanie pokoju rodzinnego w bezpośrednim sąsiedztwie kuchni.

Umożliwia to osobie zajmującej się przygotowaniem posiłku czy zmywaniem nadzorowanie maluchów; stosunkowo łatwo zwerbować "pomocników"... a także szybko po nich sprzątnąć. Zbliżoną funkcję może bez specjalnych przekształceń spełniać duża kuchnia. Stół, trochę dodatkowego miejsca na dziecinne skarby czy robótki ręczne, sprzęt grający i/ lub niewielki telewizor oraz mała kanapa i fotel wystarczą, by nie tylko dzieci dobrze się tu czuły.

Rozwiązaniem tymczasowym, niewymagającym przebudowy i trwałych kosztownych zmian, jest zaanektowanie na pokój rodzinny jadalni, jeśli tylko uda się ją skutecznie odgrodzić od salonu. Sąsiadujące z kuchnią pomieszczenie - zazwyczaj kształtne i widne - wystarczy szeroko otworzyć i "doposażyć". Oczywiście odświętne posiłki będą wiązały się wtedy z dużym sprzątaniem, ale w pewnych sytuacjach to jedyna możliwość utrzymania względnego porządku w salonie. Dzieci szybko rosną i po paru sezonach odzyskamy kontrolę nad całą częścią dzienną (a "bałagan" przesunie się ku prywatnej enklawie...).

Jeśli w części dziennej domu brak odpowiedniego pomieszczenia, trzeba szukać dalej, w prywatnej strefie domu. Pokojem z telewizorem i miejscem do prasowania może się stać na przykład obszerny i widny hol wokół schodów na górnej kondygnacji.

Jeśli siedziba jest mała, ale z garażem, warto przyjrzeć się i jemu pod tym kątem. Może warto wyprowadzić z domu samochód, a garaż, po odpowiednim przystosowaniu i wyposażeniu (kanapa, stół, sprzęt audio-wideo...) wciągnąć w przestrzeń dzienną domu? Zdarzają się bardzo udane eksmisje aut, które to auta ustąpiły w ten sposób miejsca kolejnym członkom rodziny.

A w ostateczności warto zagarnąć na priorytetowe w końcu potrzeby całą doskonale do tego przystosowaną, otwartą strefę dzienną domostwa i zaplanować jego rozbudowę o dodatkowy, autonomiczny i wyjątkowo reprezentacyjny salon.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>