Wspólnie użytkowana dzienna część domu, służąca zarówno domownikom, jak i gościom, jest zwykle traktowana jako wizytówka gospodarstwa, wyraz estetycznych upodobań i wyznacznik statusu majątkowego właścicieli. Ponieważ podłogi na tym obszarze mają do spełnienia wiele różnych funkcji, zastosowane rozwiązania powinny gwarantować:
- efektowny wygląd,
- długotrwałe funkcjonowanie,
- bezpieczeństwo i komfort (m.in. cieplny),
- odporność na uszkodzenia,
- łatwość utrzymania w czystości,
- a także spełniać oczekiwania konkretnych użytkowników: alergików, rodzin z małymi dziećmi, właścicieli dużych psów, wielbicieli dworkowych klimatów itp.
Decyzje podjęte na etapie projektowania i
budowy domu - dotyczące kształtu przestrzeni, sposobu jej doświetlenia i ogrzewania - wpłyną na późniejszy wybór rodzaju podłogi.
Duże przeszklenia (portfenetry, drzwi balkonowe), dzięki którym pokój dzienny czy jadalnia zyskują wizualne i praktyczne połączenie z tarasem czy ogrodem, oznaczają przeważnie konieczność umieszczenia grzejników kanałowych w podłodze, tuż pod szybami.
Bardzo wysokie pomieszczenia (np. otwarty aż po dach, dwukondygnacyjny salon czy hol) będą prawdziwym wyzwaniem. Dla zapewnienia komfortu cieplnego warto zaplanować w takim wnętrzu ogrzewanie podłogowe, które najintensywniej będzie działać tam, gdzie przebywają użytkownicy, zapobiegnie też powstawaniu stref przegrzania i niedogrzania. Montaż takiego ogrzewania (podłogówki) ogranicza możliwości wyboru posadzki. Można stosować na nią tylko dobrze przewodzące ciepło, ale i twarde materiały: kamień i ceramikę oraz wybrane, specjalnie oznaczone panele i wykładziny. Choć dopuszcza się użycie drewna, to jego warstwa musi być cienka, gatunek powinien charakteryzować się niskim współczynnikiem skurczu i odpornością na zmiany wilgotności (np. merbau czy doussie, a z krajowych - dąb i akacja) - a i tak ogranicza się w ten sposób skuteczność ogrzewania.
Materiały
Drewno to najbardziej uniwersalny, najpopularniejszy w naszym klimacie i bardzo lubiany przez inwestorów materiał. Ciepłe, przyjazne, odporne na ścieranie i dostępne w ogromnym bogactwie gatunków i wzorów idealnie sprawdza się w niemal każdych warunkach. Twarde wytrzyma intensywne zadeptywanie w holu, korytarzach czy na schodach. Egzotyczne - naturalnie impregnowane, dzięki zawartości żywicy i garbników - poradzi sobie nawet w miejscach o podwyższonej wilgotności, na przykład w łazience. Drewnianą podłogę mogą tworzyć:
- deski - przyklejane do podłoża lub układane tradycyjnie, na legarach;
- mozaika parkietowa - klejona do podłoża;
- różnego rodzaju parkiety: z deszczułek z krawędziami gładkimi lub uformowanymi w pióra i wpusty;
- drewniane panele o warstwowej budowie, układane jako podłoga pływająca (elementy są połączone między sobą a niezwiązane z podłożem, zwykle mają fabrycznie wykończoną powierzchnię).
O trwałości podłogi, oprócz jakości materiałów i wykonawstwa, decydują twardość drewna oraz grubość warstwy użytkowej. Deski parkietowe, a także parkiet przemysłowy (ok. 20 mm) czy bruk drewniany (do 80 mm) da się wielokrotnie odnawiać, stąd mogą być traktowane jak inwestycja na lata. Najcieńsza warstwa drewna (2-6 mm) znajduje się na panelach, dlatego mają one ograniczone możliwości renowacji (mogą nie przetrwać cyklinowania), będą więc mniej przydatne w części dziennej, którą eksploatuje się intensywniej niż części prywatne.
Drewniane powierzchnie zabezpiecza się lakierem, olejem lub woskiem. Największą odporność zapewnia lakierowanie, ale do odnowienia powłoki potrzebny jest fachowiec, a często także wyprowadzka na czas robót. Olejowanie jest tańsze i mniej kłopotliwe. Mimo że przeprowadza się je częściej, łatwo to zrobić samodzielnie, ograniczając przerwę w użytkowaniu wnętrza do kilku godzin. Woskowanie tworzy na powierzchni drewna cienką, połyskliwą powłokę, która jednak łatwo się ściera.
Płyty kamienne lub ceramiczne płytki są równie odpowiednim wykończeniem podłóg w strefie dziennej domu co drewno. Dlaczego więc nie dorównują popularnością podłogom drewnianym - i to mimo że nie będą chłodne, gdy pod spodem znajdzie się ogrzewanie podłogowe? Może dlatego, że wykończonym "w stylu śródziemnomorskim" brakuje w naszym klimacie autentyczności. Ich charakter ukształtowały przecież nadmiar słońca i potrzeba chronienia się przed upałem. Zimne, kamienne czy terakotowe podłogi chłodziły wnętrza i choć my możemy inaczej wykorzystać ich słabe własności izolacyjne, zamieniając taką posadzkę w element grzejny, to rozwiązaniu daleko jeszcze do konkurowania ze swojskim drewnem. Dlatego najbezpieczniejsze - zwłaszcza przy samodzielnej aranżacji domu przez inwestorów - wydaje się zastosowanie twardych podłóg z kamienia, gresu czy terakoty przede wszystkim w miejscach narażonych na silne zabrudzenia (przedsionek, hol), kontakt z wodą (łazienki, kuchnie) czy w otoczeniu kominka. Wykończenie dużych powierzchni - na przykład salonu - powinno się odbywać pod okiem architekta wnętrz. Ze względu na wielką różnorodność wyglądu i właściwości naturalnych kamieni (granitów, marmurów, trawertynu czy łupka), a także z uwagi na koszt takiego przedsięwzięcia, wyboru warto dokonywać z fachowcem, dysponując jasną wizją efektów, jakie chcemy uzyskać.
Zwolenników mniej typowych wykończeń może zainteresować podłoga korkowa. Spragnionym nowości radzę też przyjrzeć się podłogom z żywicy epoksydowej lub poliuretanowej. Dla ciekawych świata są mało popularne u nas naturalne wykładziny: z sizalu, trawy morskiej, juty czy włókna kokosowego. Równie wartościowy produkt to znane od ponad stu lat linoleum, czyli elastyczna masa z mieszaniny olejów, mączek roślinnych, żywic i barwników na warstwie nośnej z tkaniny jutowej. Produkowana z naturalnych surowców wykładzina jest cienka, a zarazem ciepła, bardzo higieniczna i trwała (20-30 lat). Nadaje się do kuchni, ciągów komunikacyjnych, gabinetu czy pokoju rodzinnego. Na Zachodzie przeżywa właśnie renesans
O posadzkach w domu przeczytasz także w:
ABC dobrego domu - Podłogi pod bose stopy, psie łapy i wysokie obcasy
ABC dobrego domu - Podłoga w sypialni - cicha i ciepła
Bezpieczna podłoga w łazience i garażu