Salon przechodzący w taras - jak połączyć te dwie przestrzenie?

W modzie jest teraz integracja z otoczeniem: salon przechodzi w taras, niekiedy tak niepostrzeżenie, że trudno powiedzieć, gdzie kończy się pokój, a zaczyna ogród. Przeszklenia zastępujące murowane ściany nie tylko pozwalają na obfite doświetlenie wnętrza dziennym światłem, ale też „wpuszczają do środka” piękne widoki, które niczym wielkoformatowe obrazy dekorują dom. Ważna rola w zacieraniu granicy między mieszkaniem a tarasem przypada też podłodze. Odpowiednie dobranie posadzki do wewnątrz i na zewnątrz, przy założeniu, że stykają się one ze sobą i ich zestawienie jest stale widoczne, może nie być łatwe. Warto starać się o stworzenie wrażenia płynnego, a nawet niewidocznego przejścia. Najłatwiej je uzyskać, stosując ten sam materiał wewnątrz domu i na zewnątrz, np. kamień czy gres, odporny na warunki atmosferyczne. W tym przypadku trzeba pamiętać o dopasowaniu kolorystyki płytek nie tylko do aranżacji pokoju, ale i do elewacji budynku. Wiele osób jednak woli drewnianą podłogę, która jest ciepła, przyjemna w dotyku, ponadto świetnie się komponuje z przyrodą. Oczywiście, nie każde drewno nadaje się na taras. Można tam położyć specjalnie zaimpregnowane panele albo deski z drewna egzotycznego, ale niełatwo dopasować idealnie ich wygląd do drewna zastosowanego we wnętrzu. I to nie tylko pod względem barwy, ale też „rysunku”. W sytuacji, gdy nie da się zastosować tego samego materiału pod dachem i pod gołym niebem, musi wystarczyć podobieństwo. Dużego znaczenia nabiera wtedy sposób ułożenia desek. Deski na tarasie powinny stanowić przedłużenie desek we wnętrzu, jeśli chcemy optycznie połączyć oba te miejsca.

Jak to planują architekci?

dr Anna Lorens, Marek Lorens, architekci, www.lorenslorens.pl:
Posadzka to szczególnie ważny element wystroju, gdyż stanowi zarazem część architektury. Nie zawsze mamy, jako architekci, komfort zaprojektowania domu od A do Z: bryły i wnętrz. Jeśli jednak jest taka możliwość, staramy się traktować okładzinę posadzki jako element, który potrafi doskonale wydzielać przestrzeń i ją definiować. Oznacza to, że kontynuując tę samą posadzkę wewnątrz i na zewnątrz, możemy „wciągnąć” wizualnie taras lub ogród do wnętrza jadalni, albo – przeciwnie – zdecydowanie oddzielić salon od np. przestrzeni oranżerii. Mamy do dyspozycji szereg środków: poczynając od rodzajów posadzek, przez sposoby ich ułożenia, dobranie koloru, faktury, zastosowanie kontrastu albo stonowanego zestawienia, kończąc na grze powierzchni błyszczących i matowych. Chcąc spotęgować wrażenie nieskończonej perspektywy i zarazem powiększyć optycznie przestrzeń, zwykle wybieramy ten sam materiał na tarasy i posadzkę jadalni czy salonu. W sprzedaży jest wiele materiałów, które pozwalają na ułożenie ich zarówno w kuchni, jak i na tarasie, a nawet elewacji budynku. Bardzo lubimy płyty wielkoformatowe. Sposób ich pocięcia i podziały zależą wtedy tylko od naszej inwencji. Cenimy spieki kwarcowe Laminam, które można kłaść na wielu powierzchniach i dzięki temu zastosować jeden z naszych ulubionych architektonicznych trików, mianowicie „zawinięcie” posadzki, która jest we wnętrzu na ścianę zewnętrzną, budynku, poprzez taras. Taka jednorodność, podkreślona odpowiednim oświetleniem, pozwala „otworzyć” wnętrze na ogród albo taras. Lepiej jednak, by ciągłej powierzchni nie przerywała wtedy gruba rama okna. Projektując obiekt, staramy się zawsze o tym pamiętać i obniżać posadowienie ramy okien przesuwnych, tak, żeby ukryć ją nieco w posadzce. Okna o cienkich ramach są tu rozwiązaniem idealnym.

ZOBACZ ZDJĘCIA >>