Loftowe inspiracje - aranżacja 117-metrowego apartamentu

Aranżacja wnętrz mieszkania na warszawskiej Sadybie projektowana dla dwóch osób – mamy i nastoletniego syna – powstała w ścisłej współpracy z panią domu. Punktem wyjścia do stworzenia odpowiadającej oczekiwaniom domowników przestrzeni było zachowanie istniejącego układu funkcjonalno-przestrzennego. Właścicielka chciała bez przebudowywania ścian odświeżyć mieszkanie, które nie spełniało już jej oczekiwań. Potrzebowała pomocy przy poprawieniu ergonomii niektórych rozwiązań i nadaniu wnętrzom nowej estetyki.

Metamorfoza 117-metrowego apartamentu polega na kompletnej zmianie stylu aranżacji. Przed remontem wnętrza dominował ciepły, niemal miodowy odcień drewna obecny na podłogach, drzwiach i zabudowie kuchennej. Ściany w łazienkach zdobiła okładzina naśladująca piaskowy kamień polny oraz zielone i pomarańczowe płytki z rustykalnymi dekorami. Właścicielka postanowiła całkowicie zerwać ze zbyt sielankowym wizerunkiem swojego domu, w czym pomogła architektka Barbara Samoń z pracowni L’AB architekci, prowadzonej przez architekta Krzysztofa Mirucia.

Mieszkanie po remoncie przykuwa uwagę surowym klimatem, inspirowanym industrialną stylistyką. Istotną rolę w wystroju odgrywają materiały takie jak beton, cegła czy stal malowana na czarny kolor. Na pierwszy plan wysuwają się czarne, szare i białe barwy urozmaicone światłem z licznych punktów oraz subtelnym, przygaszonym blaskiem grafitowych luster. Z nowoczesnymi materiałami wykończeniowymi doskonale zgrywa się wzór drewna, który ociepla surową aurę wnętrz.

Centralnym punktem mieszkania jest widoczny z każdego pomieszczenia długi hol, rozpoczynający się zaraz przy wejściu do apartamentu. Dzieli mieszkanie na dwie połowy. Prowadzi domowników do różnych pomieszczeń: garderoby, gabinetu, łazienki, pokoju syna i mamy oraz kuchni i wreszcie kończy się dużym salonem z jadalnią usytuowaną bezpośrednio w pobliżu kuchni. Zaskakuje falującą formą, którą właścicielka chciała zachować, a projektanci postanowili mocno podkreślić przy pomocy materiałów wykończeniowych. Najdłuższą ścianę korytarza wykończono więc przy użyciu fornirowanych, pionowych lameli, które podwyższają optycznie przestrzeń długiego holu. Lamelowe powierzchnie są poprzecinane czarnymi płaszczyznami drzwi i nadproży sięgającymi sufitu, co tworzy ciekawy, graficzny efekt. Aby wyciszyć ewentualny pogłos, który potęgowałyby powierzchnie płyt meblowych i obecny na podłogach gres, zamówiono lamelki mocowane zamiast do płyty meblowej, to do czarnego, grubego filcu. Miękki materiał doskonale wygłusza dźwięki. Na dobrą akustykę wnętrza pracuje również wyizolowanie całego mieszkania, w którym na prośbę pani domu na wszystkich sufitach i większości ścian wykonano przedścianki wypełnione wełną mineralną. To rozwiązanie tłumi odgłosy z mieszkań sąsiadów.

Ściana z lamelami z korytarza płynnie przechodzi w strefę salonu, gdzie zawieszono na niej telewizor. Tutaj kończy się pionową szafką medialną, dostawioną do istniejącego szachtu kominowego. Bok szafki wykończono z użyciem grafitowego lustra, które optycznie wydłuża przeglądającą się w nim ścianę. Naprzeciwko ustawiono czarny, skórzany narożnik oraz obszerny, szary, kręcony fotel w asyście dwóch stolików kawowych. Chłód gresowej podłogi tłumi leżący tu, przyjemny w dotyku dywan. Tłem dla kącika wypoczynkowego są dwie ściany zewnętrzne z oknami w aranżacji białych zasłon oraz dwie kolejne płaszczyzny muru, przy których umieszczono wysokie, otwarte półki na książki.

W strefie jadalni, otwartej na salon jest kilka atrakcji wizualnych. Ścianę zamykającą przestrzeń strefy dziennej, przy której ulokowano stół jadalniany, zaplanowano w wykończeniu płytek ceglanych. Naturalna czerwień ceramiki ociepla chłodne w odbiorze wnętrze. Stół ze szklanym blatem pochodzi z dawnego wyposażenia mieszkania. Projektantka dopasowała go do nowej stylizacji, zalecając przemalowanie drewnianych nóg na czarny kolor. Stół praktycznie znika z przestrzeni za sprawą transparentnego, szklanego blatu. Wraz z czarnymi krzesłami odbija się w lustrze, którym wykończono pobliski barek oddzielający jadalnię od ukrytej za nim kuchni.

Kuchnia o nietypowym położeniu, bo przechodnia, dostępna z trzech różnych stron mieszkania, pozostała w tym samym miejscu co przed remontem. Zachowano tu układ wyspy i otaczających ją dwóch ścian z zabudowanymi do sufitu szafkami. Trzecią ścianę stanowi wspomniany barek i przylegający do niego rząd niskich szafek z blatem roboczym ze zlewem. Pomieszczenie zmieniło się jednak nie do poznania za sprawą nowoczesnej aranżacji. Zamiast drewnianych frontów w oprawie cokołów i fragmentów ścian z cegły, projektanci zaproponowali nowoczesne gładkie, matowe, szare fronty. Urozmaicają je czarne elementy: granitowe blaty, metalowy okap nad wyspą, cokoły, fronty sprzętów AGD oraz uchwytów meblowych. Jednorodny rząd szaf widocznych od strony jadalni wizualnie rozbija szklana witryna, wykończona w środku drewnianym fornirem i podświetlana.

Pozostałe pomieszczenia – sypialnia właścicielki i syna, a także mała toaleta i łazienka idealnie współgrają stylistycznie z całym mieszkaniem. Zachowują wspólną kolorystykę i dobór materiałów: beton architektoniczny na ścianach, czarne drzwi, czarne fronty zabudów meblowych z dodatkiem drewna w sypialni w zagłówku łóżka, a w łazience w postaci frontów szafki umywalkowej. W sypialni właścicielki przestrzeń optycznie powiększają fronty szaf wykonane z grafitowych luster.

Surowe i proste wnętrze emanuje wyważonym spokojem i niewymuszoną elegancją. Zawsze modna czerń, duże powierzchnie luster oraz wykorzystanie faktury betonu, cegły i drewna zapewniają ponadczasowy wygląd.