Warzywnik na balkonie

Pojemnikowe poletka to atrakcja szczególnie dla tych, którzy nie posiadają ogrodu ani działki. Tylko tak mogą skosztować jak smakuje pomidor prosto z krzaka, albo świeżo ścięty szczypiorek. Warzywa mają też ciekawe walory dekoracyjne - przeróżne kształty i faktury liści albo oryginalny odcień zieleni często podbarwiony purpurą lub szarościami. Świetnie komponują się one z niektórymi kwiatami co na Zachodzie od kilku lat z powodzeniem wykorzystuje się nawet na reprezentacyjnych kwietnikach (np. na Polach Elizejskich w Paryżu).

Co można uprawiać

Najkorzystniej mieć pod ręką takie rośliny, które można stopniowo podskubywać, bo wtedy korzystamy z nich przez kilka lub kilkanaście tygodni. W skrzynkach udadzą się na pewno wszystkie warzywa nie osiągające zbyt wielkich rozmiarów np. szczypiorek, sałata, kalarepa, cebula, rzodkiewka i aromatyczne zioła. Możemy pokusić się też o uprawę pomidorów, papryki, ogórków i innych roślin dyniowatych np. patisonów, kabaczków czy cukinii, zielonego groszku, fasoli a nawet rabarbaru. Zrezygnować raczej trzeba z warzyw korzeniowych - marchwii, buraczków, pietruszki i selera (chyba, że zdecydujemy się na ich liściowe odmiany) oraz z długo rosnących i dużych kapust. Trudna jest też sprawa z koprem, który bardzo długo wschodzi (ok. 5 tygodni).

Jakie pojemniki

Warzywa dobrze rosną i obficie owocują gdy ich korzenie mogą rozwijać się bez ograniczeń, nie brakuje im wody i składników mineralnych. Dlatego skrzynki lub donice do ich uprawy powinny być obszerniejsze niż dla kwiatów. Minimum to głębokość i szerokość przynajmniej 30 cm w przypadku niezbyt wielkich roślin np. szczypiorku, sałaty, ziół oraz 40 cm i więcej dla pomidorów, papryki czy ogórków. Wypełniamy je żyznym próchnicznym podłożem np. mieszanką ziemi kompostowej z torfem i nawozem o spowolnionym działaniu (Osmocote, Planton C). Nie zapominamy o otworach w dnie i warstwie drenażu.

Siać czy sadzić

Chcąc przyspieszyć możliwość smakowania własnych plonów najlepiej do skrzynek kupić rozsadę. Jedynie fasolę, zielony groszek i rzodkiewkę musimy siać wprost do pojemnika, bo nie przygotowuje się z nich rozsady ze względu na to, ze nie znoszą przesadzania. Cebulę wysadza się w postaci malutkiej dymki.

Małe rośliny nie mogą być umieszczone zbyt gęsto, aby się wzajemnie nie zagłuszały. Te niezbyt silnie rosnące najlepiej posadzić w odległości 15-20 cm od siebie, a osiągające większe rozmiary 40-50 cm lub pojedynczo w większych doniczkach.

Gatunki wrażliwe na mróz - papryka, ogórki, pomidory mogą znaleźć się na zewnątrz dopiero po ustąpieniu przymrozków i odpowiednio zahartowane. Znoszące chłody - szczypior, sałata, pietruszka już od marca mogą zasiedlać skrzynki.

A, B, C pielęgnacji

Zaraz po posadzeniu trzeba rośliny dobrze podlać, a potem robić to regularnie najlepiej rano i tak aby nie moczyć liści, bo mogłoby je to narazić na choroby grzybowe. Woda nie powinna być zbyt zimna (szczególnie w przypadku ciepłolubnych ogórków i pomidorów). Najlepiej gdy ma taką temperaturę jaka właśnie panuje w powietrzu.

Po dwóch tygodniach od posadzenia zaczynamy warzywa co 7-10 dni nawozić pożywkami przeznaczonymi specjalnie dla nich - mineralnymi mieszankami wieloskładnikowymi lub odżywkami organicznymi np. na bazie biohumusu lub guano. Robimy to w czasie całego okresu wegetacji.

Gdyby na roślinach pojawiły się szkodniki lub oznaki chorób najlepiej usuwać je mechanicznie lub stosując preparaty w pełni ekologiczne. Raczej rezygnujemy ze stosowania silnych środków chemicznych, a gdybyśmy z jakiegoś powodu jednak się na nie zdecydowali musimy bezwzględnie przestrzegać okresu karencji tzn. nie zrywać roślin do jedzenia przed upływem tego terminu (określony jest on na opakowaniu i różny dla poszczególnych gatunków).