Najpiękniejsze domy

Od kiedy ten dom pokazaliśmy na jednej z naszych okładek, odebraliśmy mnóstwo telefonów od zainteresowanych projektem. Tę prezentację dedykujemy tym, którzy w zimowej szarości tęsknią do stylowych, ciepłych wnętrz, pachnących suszonymi śliwkami, makowcem i cynamonem...

Początkowo planowaliśmy z siostrą budowę domów w zabudowie bliźniaczej. Uznaliśmy, że tak będzie taniej, łatwiej i bezpieczniej. I choć ostatecznie wznieśliśmy dwa oddzielne domy, sama zasada ścisłej współpracy przy budowie się sprawdziła.

Zastosowane w tym domu pomysły architektoniczne i dekoratorskie można by uznać za ryzykowne. Ale to im właśnie budynek zawdzięcza swój wyrazisty i oryginalny charakter.

Osłonięta zielenią bryła domu z minionej epoki. We wnętrzach stylowe meble pamiętające wiek dziewiętnasty. Gruntownie wyremontowany budynek od niedawna wiedzie wraz z mieszkańcami całkiem nowe życie.

W rodzinnym domu dziecka najważniejsza jest atmosfera. Nieważne jak wygląda, jakie są w nim meble i wyposażenie. Jednak chciałoby się, żeby do swej szczególnej roli był dobrze przygotowany.

Nasz obecny dom jest czwartym z kolei. Budowanie to nic trudnego. Ważne jednak, aby uczyć się na własnych błędach i umieć dostosowywać dom do aktualnych i przyszłych potrzeb.

W mieszkaniu w bloku czułam się jak w zawieszonej wysoko nad ziemią klatce. Postanowiłam uciec stamtąd najszybciej, jak się da.

Przystępując do budowy domu, wiedzieliśmy, że nie jest to dom na zawsze. Po 10-15 latach zamierzamy go sprzedać, a potem wrócić w rodzinne strony. Dlatego budynek jest solidny, ale nie przeinwestowany.

Co zrobić, gdy jedno z małżonków marzy o domu z ogródkiem, a drugie - o wygodnym apartamencie w mieście? Wyjściem może być dom w zabudowie szeregowej.

Adama Wajraka zawsze fascynowały zwierzęta. Już jako chłopiec przynosił do warszawskiego mieszkania poszkodowane przez los gołębie, wróble, sowy, wrony, a nawet bociany. To dlatego będąc dorosłym, zamieszkał w Puszczy Białowieskiej.

Obawiałam się, że mnie - matki samotnie utrzymującej dwoje studentów - nie będzie stać na zbudowanie domu. A jednak podjęłam decyzję o budowie, bo do odważnych świat należy!

Zanim zbudowaliśmy nowy murowany dom, mieszkaliśmy w modrzewiowym dworku z początku XIX wieku. Choć obecny budynek jest o 100 m2 większy od poprzedniego, nie płacimy więcej za jego utrzymanie.

Długo czekałam na ten dom. Teraz codziennie od nowa cieszymy się razem z mężem niezależnością, bliskością natury i patrzymy jak rośnie nasz wnuk, który tu stawia pierwsze kroki.

Nie przywiązujemy się do konkretnych miejsc. Na każdym etapie naszego życia szukaliśmy coraz lepszych rozwiązań i właśnie dlatego zbudowaliśmy już kilka domów. Obecny dom jest wypadkową doświadczeń ze wszystkich poprzednich.

Kilka lat temu zdecydowaliśmy się przejąć gospodarstwo rolne po rodzicach i prowadzić je w ekologiczny sposób. Cały czas jesteśmy w trakcie jego modernizacji i unowocześniania. Między innymi zastosowaliśmy w budynku mieszkalnym bardzo tanie, proekologiczne ogrzewanie na biopaliwa.

Nie uniknęliśmy kryzysów finansowych i stresów, ale teraz cieszymy się życiem w prawdziwym domu. Co z tego, że jest mały. Można go przecież rozbudować.

Utrzymanie domu pod miastem i w mieście kosztuje tyle samo, ale dla rodziny z dziećmi w wieku szkolnym życie w spokojnej dzielnicy dużej aglomeracji jest nieporównywalnie wygodniejsze.

Wydawało się nam, że jednorodzinne domy są tylko dla ludzi bardzo majętnych. Dziś śmiejemy się z tego, bo na własnej skórze przekonaliśmy się, jak bardzo nie mieliśmy racji.

Kupiliśmy działkę pod miastem z domem letniskowym i postanowiliśmy go przystosować do całorocznego używania. Nie starczyło nam jednak czasu na ocieplenie ścian. Pierwsza zima nauczyła nas przezorności na przyszłość.

Trwały, solidny i ciepły - te trzy słowa najlepiej określały nasze oczekiwania wobec domu. Dlatego, pracując nad jego projektem, przyjęliśmy je za punkt wyjścia.

Działkę marzeń znaleźliśmy w ciągu trzech dni od chwili, gdy postanowiliśmy zacząć budowanie domu. Wystarczyła krótka wycieczka po interesującej nas okolicy.

Kiedyś, wiele lat temu, nasi rodzice ?uciekli? ze wsi do miasta. My obraliśmy kierunek zupełnie odwrotny: z miasta przenieśliśmy się na wieś.

Nasza budowa to przygoda, którą wspominamy z sentymentem. Był to wprawdzie czas wyrzeczeń, ale i wielkiej frajdy z obserwowania rosnącego z dnia na dzień własnego domu.

Dwa lata przed ślubem kupiłem działkę rolną, na której stał duży budynek gospodarczy. Postanowiliśmy wtedy z Małgosią, moją ówczesną narzeczoną, a obecnie żoną, że zaadaptujemy ten budynek na nasz dom.

Kupno starej chaty było dla nas jedynym tanim i szybkim sposobem na własny dom. Drewniany dom kosztował nas 4600 zł, zaadaptowaliśmy go za 125 000 zł. I zamieszkaliśmy w nim już po pół roku .

Nie zamierzaliśmy oszczędzać ani w trakcie budowy, ani przy wyposażeniu budynku w instalacje i urządzenia. Taniej miało być potem - podczas użytkowania domu.

Najpierw był ?klocek? z siermiężnych czasów socjalizmu. Sześć lat temu rozbudowaliśmy go i całkowicie zmodernizowaliśmy. Chociaż budynek powiększył się o 131 m2, koszty jego utrzymania nie wzrosły.

Planowanie domu zajęło mi aż półtora roku, ale dzięki temu jest on przemyślany w każdym szczególe, oszczędny i wygodny. Nie tylko tu mieszkam, ale i pracuję.

Przyjechaliśmy do Polski z Włoch, a nasz dom postawiliśmy na działce, której właścicielką stałam się w wyniku podziału rodzinnego majątku. Nie zraził nas brak mediów, bo mogliśmy liczyć na pomoc rodziny mieszkającej na sąsiedniej posesji.