Technologia - trójwarstwowe
Odporne na uszkodzenia, ciężkie i solidne. Niekoniecznie najdroższe, choć do ich zbudowania potrzeba najwięcej materiałów.
Składają się z trzech warstw: ściany nośnej, ocieplenia i ściany elewacyjnej.
Warstwa nośna (zwykle grubości 15-30 cm, choć wystarcza już 15-18 cm). Przenosi obciążenia od stropów, dachu i własnego ciężaru. Muruje się ją z ceramiki, betonu komórkowego, silikatów lub keramzytobetonu.
Ocieplenie (z wełny lub styropianu). Chroni przed ucieczką ciepła przez ściany. Ma zwykle grubość 8-15 cm; ocieplenie grubości 15 cm pozwala osiągnąć współczynnik U ? 0,25.
Warstwa elewacyjna (zwana też osłonową, grubości 8-12 cm). Chroni całość przed uszkodzeniami i wpływami atmosferycznymi. Najczęściej buduje się z cegieł niewymagających tynkowania - klinkierowych lub silikatowych. Można też wymurować ją z tego samego materiału co ścianę nośną i otynkować.
Czy ściana trójwarstwowa jest ciepła? Podobnie jak dwuwarstwowa, musi mieć współczynnik przenikania ciepła U nie wyższy niż 0,3. Ściany trójwarstwowe - zwłaszcza z masywną warstwą nośną - mają dodatkową zaletę: bardzo dobrze akumulują ciepło.
Jak budować ścianę trójwarstwową. Można to robić jedno- lub dwuetapowo.
Jednoetapowo - jednocześnie wykonuje się warstwę nośną, elewacyjną i izolacyjną. Wysokość elementów w ścianie nośnej powinna być wtedy taka sama jak w ścianie elewacyjnej lub być jej wielokrotnością: ułatwi to poprawny montaż łączących je kotew w spoinach poziomych.
Dwuetapowo - najpierw muruje się warstwę nośną i dopiero po przykryciu domu dachem mocuje ocieplenie i muruje warstwę elewacyjną. Sposób ten stosuje się rzadko, bo jest kosztowny, ale bywa polecany, jeśli ściana ocieplana jest wełną mineralną, a elewacja - wznoszona z cegły klinkierowej, wymagającej starannego spoinowania.
Plusy i minusy:
+ Elewacja jest odporna na uszkodzenia mechaniczne.
+ Ściany dobrze akumulują ciepło.
- Są o 10-15 cm grubsze od dwuwarstwowych; gdyby w domu zbudowanym w technologii dwuwarstwowej zastosować ściany trójwarstwowe, jego powierzchnia zmniejszy się - a jeśli by powierzchnia miała być taka sama, trzeba by wybudować większy (czyli droższy) dom.
Warstwa nośna (zwykle grubości 15-30 cm, choć wystarcza już 15-18 cm). Przenosi obciążenia od stropów, dachu i własnego ciężaru. Muruje się ją z ceramiki, betonu komórkowego, silikatów lub keramzytobetonu.
Ocieplenie (z wełny lub styropianu). Chroni przed ucieczką ciepła przez ściany. Ma zwykle grubość 8-15 cm; ocieplenie grubości 15 cm pozwala osiągnąć współczynnik U ? 0,25.
Warstwa elewacyjna (zwana też osłonową, grubości 8-12 cm). Chroni całość przed uszkodzeniami i wpływami atmosferycznymi. Najczęściej buduje się z cegieł niewymagających tynkowania - klinkierowych lub silikatowych. Można też wymurować ją z tego samego materiału co ścianę nośną i otynkować.
Jednoetapowo - jednocześnie wykonuje się warstwę nośną, elewacyjną i izolacyjną. Wysokość elementów w ścianie nośnej powinna być wtedy taka sama jak w ścianie elewacyjnej lub być jej wielokrotnością: ułatwi to poprawny montaż łączących je kotew w spoinach poziomych.
Dwuetapowo - najpierw muruje się warstwę nośną i dopiero po przykryciu domu dachem mocuje ocieplenie i muruje warstwę elewacyjną. Sposób ten stosuje się rzadko, bo jest kosztowny, ale bywa polecany, jeśli ściana ocieplana jest wełną mineralną, a elewacja - wznoszona z cegły klinkierowej, wymagającej starannego spoinowania.
+ Elewacja jest odporna na uszkodzenia mechaniczne.
+ Ściany dobrze akumulują ciepło.
- Są o 10-15 cm grubsze od dwuwarstwowych; gdyby w domu zbudowanym w technologii dwuwarstwowej zastosować ściany trójwarstwowe, jego powierzchnia zmniejszy się - a jeśli by powierzchnia miała być taka sama, trzeba by wybudować większy (czyli droższy) dom.
- Więcej o:
Polecane
