Pianka poliuretanowa do szczelin
Bez pianek poliuretanowych trudno się obejść przy budowie domów. Błyskawicznie się rozprężają, dzięki czemu łatwo nimi wypełnić każdą pustą przestrzeń o nieregularnym kształcie. Utwardzone doskonale izolują.
Pianki poliuretanowe - choć to stosunkowo nowy materiał - znają prawie wszyscy. A uszczelnianie montowanych okien to niejedyne ich zastosowanie. Obecnie wybór pianek przeznaczonych dla budownictwa jest dość duży i są to zarówno pianki standardowe, jak i specjalistyczne, przeznaczone do konkretnych zastosowań.
Najważniejsze zastosowania
Uszczelnianie stolarki budowlanej.
Wygłuszanie pustych przestrzeni, na przykład w przepustach rurowych, pod wannami czy brodzikami.
Mocowanie ościeżnic drzwi wewnętrznych z MDF-u (tylko niektóre z pianek).
Mocowanie skrzynek i puszek elektrycznych, oraz parapetów.
W domu i na zewnątrz, na beton i na styropian
Po utwardzeniu pianki są odporne na temperaturę od -40°C do 100°C, stosuje się więc je zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz pomieszczeń. Nanoszenie pianek powinno się odbywać w określonych warunkach: najlepsza jest temperatura 20°C i wilgotność powietrza 65%.
Pianki mają bardzo dobrą przyczepność do większości materiałów budowlanych: cegieł, betonu, tynków, drewna, szkła, metalu, styropianu i wielu tworzyw sztucznych, z wyjątkiem PE, PP i teflonu.
Uwaga! Kiedy pianka stwardnieje, należy ją jak najszybciej zabezpieczyć przed niszczącym działaniem promieni UV, pokrywając tynkiem, silikonem lub farbą. Wokół okien lub drzwi uszczelnienie z pianki, zamiast tynkiem, silikonem czy farbą, można osłonić specjalnymi listwami wykończeniowymi.
Rodzaje
Pianki jednoskładnikowe. Mają zadanie wyłącznie uszczelniające i wypełniające, dlatego takich pianek nie wolno stosować zamiast łączników mechanicznych, takich jak dyble czy kotwy. Pianki takie utwardzają się pod wpływem wilgoci, można więc je nanosić jedynie w takich miejscach, gdzie jest swobodny dostęp wilgoci z powietrza.
Przed użyciem piankę należy wymieszać, energicznie potrząsając puszką przez około pół minuty.
Pianki dwuskładnikowe. Są to pianki montażowe, mogą więc zastąpić łączniki mechaniczne używane na przykład do montażu lekkich drzwi wewnętrznych. Ponieważ utwardzają się w wyniku reakcji chemicznych zachodzących między wymieszanymi składnikami, można je wprowadzać w miejsca, gdzie nie ma dostępu wilgoci z powietrza. Pianka dwuskładnikowa ma większą gęstość niż jednoskładnikowa, szybciej też się całkowicie utwardza - zwykle w ciągu 30 minut.
Mieszanie składników następuje po przekręceniu specjalnego pierścienia i energicznym potrząśnięciu puszką przez pół minuty.
Uwaga! Po wymieszaniu składników piankę dwuskładnikową trzeba zużyć w ciągu 5-6 minut. W przeciwnym razie utwardzi się w puszce.
Jak się to robi?
PRZYGOTOWANIE PODŁOŻA. Podłoże musi być czyste, odtłuszczone, odkurzone i bez luźnych cząstek. Przed nałożeniem pianki jednoskładnikowej należy je zwilżyć wodą (ale tylko wtedy, gdy jest temperatura dodatnia), bo wilgotne środowisko ułatwia utwardzanie. Dotyczy to również sytuacji, gdy wypełnia się dużą przestrzeń kilkoma warstwami pianki. Po utwardzeniu pierwszej warstwy - maksimum 3-centymetrowej grubości przed rozprężeniem - należy zwilżyć ją wodą i układać następną warstwę (również nie grubszą niż 3 cm).
Uwaga! Standardowa pianka powinna zwiększać swoją objętość od 100 do 120%, pianka niskorozprężna - około 50%.
NAKŁADANIE
- Specjalną rurką (wężykiem) nakręcaną na zawór puszki. Niestety, rurka nie zapewnia precyzyjnego dozowania i łatwo ją zapchać. Utwardzająca się szybko pianka może również zakleić zawór puszki.
- Za pomocą specjalnego pistoletu. Taki pistolet trzeba osobno dokupić; zapewnia oszczędne, bo precyzyjne, dozowanie pianki, umożliwia też przerwanie pracy w dowolnym momencie. Niestety, użycie pistoletu wymaga zastosowania puszek wyposażonych w specjalny gwint lub złącze.
prace końcowe. Zabrudzenia ze świeżej pianki należy usunąć płynem czyszczącym. Utwardzoną piankę można usunąć tylko mechanicznie.
Po całkowitym utwardzeniu pianki należy obciąć naddatki i warstwę pianki zabezpieczyć przed promieniami UV oraz wilgocią.
Najważniejsze zastosowania
W domu i na zewnątrz, na beton i na styropian
Po utwardzeniu pianki są odporne na temperaturę od -40°C do 100°C, stosuje się więc je zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz pomieszczeń. Nanoszenie pianek powinno się odbywać w określonych warunkach: najlepsza jest temperatura 20°C i wilgotność powietrza 65%.
Pianki mają bardzo dobrą przyczepność do większości materiałów budowlanych: cegieł, betonu, tynków, drewna, szkła, metalu, styropianu i wielu tworzyw sztucznych, z wyjątkiem PE, PP i teflonu.
Uwaga! Kiedy pianka stwardnieje, należy ją jak najszybciej zabezpieczyć przed niszczącym działaniem promieni UV, pokrywając tynkiem, silikonem lub farbą. Wokół okien lub drzwi uszczelnienie z pianki, zamiast tynkiem, silikonem czy farbą, można osłonić specjalnymi listwami wykończeniowymi.
Rodzaje
Przed użyciem piankę należy wymieszać, energicznie potrząsając puszką przez około pół minuty.
Mieszanie składników następuje po przekręceniu specjalnego pierścienia i energicznym potrząśnięciu puszką przez pół minuty.
Uwaga! Po wymieszaniu składników piankę dwuskładnikową trzeba zużyć w ciągu 5-6 minut. W przeciwnym razie utwardzi się w puszce.
Jak się to robi?
Uwaga! Standardowa pianka powinna zwiększać swoją objętość od 100 do 120%, pianka niskorozprężna - około 50%.
- Specjalną rurką (wężykiem) nakręcaną na zawór puszki. Niestety, rurka nie zapewnia precyzyjnego dozowania i łatwo ją zapchać. Utwardzająca się szybko pianka może również zakleić zawór puszki.
- Za pomocą specjalnego pistoletu. Taki pistolet trzeba osobno dokupić; zapewnia oszczędne, bo precyzyjne, dozowanie pianki, umożliwia też przerwanie pracy w dowolnym momencie. Niestety, użycie pistoletu wymaga zastosowania puszek wyposażonych w specjalny gwint lub złącze.
Po całkowitym utwardzeniu pianki należy obciąć naddatki i warstwę pianki zabezpieczyć przed promieniami UV oraz wilgocią.
- Więcej o:
Polecane
