Ogrzewanie gazowe: skąd ciepła woda w kranie?

Kocioł dwufunkcyjny
Takie urządzenie polecane jest przede wszystkim do niedużych domów z jedną łazienką i najlepiej jeśli w pobliżu niej znajduje się kuchnia. Dzięki temu wszystkie odbiorniki wody (umywalka, wanna, prysznic i zlewozmywak) nie są od siebie oddalone. To ważne, ponieważ kocioł dwufunkcyjny podgrzewa wodę tylko wtedy, gdy jest ona pobierana.

Zaletą kotła dwufunkcyjnego są nieduże gabaryty oraz niewysoka cena zarówno zakupu, jak i montażu (w porównaniu z zestawem kotła jednofunkcyjnego z zasobnikiem). Niestety plusy te są okupione niższym poziomem komfortu korzystania z ciepłej wody. Urządzenie o mocy 20-24 kW (najczęściej kupowany model) dostarcza jej około 10-12 l/min, co jest wystarczające w przypadku standardowego natrysku lub wolnego napełnienia wanny o pojemności nie większej niż 80-100 l. Poza tym kocioł ten uruchamia się za każdym razem, kiedy otwieramy kran, a częste włączanie urządzenia znacznie skraca jego żywotność.

Kocioł z zasobnikiem
Jeśli w domu planujemy dwie łazienki albo jedną łazienkę, ale za to wyposażoną na przykład w dwuosobową wannę bądź panel prysznicowy z kilkoma dyszami, wówczas musimy się liczyć z tym, że okresowo niezbędne będzie dostarczenie dużej ilości ciepłej wody. Wynika to z tego, że chociaż nie będziemy używać wody przez większość dnia (bo jesteśmy poza domem), to podczas rannego czy wieczornego mycia należy uwzględnić możliwość równoczesnego korzystania ze wszystkich łazienek. W takich sytuacjach niezbędny jest zapas ciepłej wody. Funkcję takiego magazynu spełnia tzw. pojemnościowy podgrzewacz wody, popularnie określany zasobnikiem ciepłej wody, który współpracuje z kotłem jednofunkcyjnym. Zbiornik ten ma pojemność od kilkudziesięciu do nawet kilkuset litrów. Wieczorem lub rano podczas kąpieli korzystamy z nagromadzonego w nim zapasu, a kocioł w razie potrzeby znów podgrzewa wodę zimną, która napłynęła do zasobnika z sieci lub ze studni.

Chociaż kocioł jednofunkcyjny z zasobnikiem ciepłej wody jest rozwiązaniem droższym niż urządzenie dwufunkcyjne, to jednak zapewnia wszystkim domownikom wysoki komfort użytkowania ciepłej wody. Poza tym do większości zasobników można podłączyć cyrkulację, czyli dodatkową rurę, którą prowadzi się do najbardziej oddalonych kranów. Krążenie wody zapewnia nieduża pompa. Dzięki temu zaraz po odkręceniu kranu będziemy mogli skorzystać z ciepłej wody, bez czekania aż przypłynie ona z zasobnika do wybranego punktu poboru. Oczywiście długotrwały przepływ ciepłej wody przez rury generuje straty ciepła i wymaga cyklicznego dogrzewania wody w zasobniku, dlatego decydując się na to rozwiązanie, powinniśmy zadbać o właściwą izolację termiczną rur oraz zaprogramowanie czasu pracy pompy cyrkulacji ciepłej wody. Najkorzystniejszym rozwiązaniem jest uruchamianie pompy tylko wtedy, gdy jest to konieczne. W tym celu montujemy na przykład programator czasowy lub sterujemy działaniem pompy za pomocą czujników ruchu umieszczonych w łazienkach i w kuchni. Jest to ważne, ponieważ koszt długiej pracy instalacji cyrkulacji ciepłej wody może wynosić nawet 30-40% całkowitych kosztów podgrzewania wody w zasobniku.

Jak zmniejszyć opłaty za gaz?
Aby zredukować zużycie gazu wynikające z przygotowania ciepłej wody do mycia, możemy zastosować kolektory słoneczne. Ich powierzchnia powinna wynosić około 1-1,5 m2 na osobę, a zasobnik przeznaczony do współpracy mieć pojemność 1,2-2 razy większą niż dobowe zużycie ciepłej wody przez całą rodzinę. Dzięki temu zapewnimy sobie efektywną pracę kolektorów. Duża pojemność zasobnika pozwoli nam bowiem zgromadzić nadwyżki energii w dzień słoneczny i wykorzystać je w kolejnym dniu, redukując zużycie gazu. W zimne i pochmurne dni, kiedy kolektory nie dostarczą wymaganej ilości energii, włączy się kocioł, który dogrzeje wodę w zasobniku do wymaganej temperatury.

W domach energooszczędnych zastosowanie kolektorów słonecznych pozwala również ograniczyć miesięczne opłaty stałe, które ponosimy na rzecz dostawcy gazu. Będzie to możliwe, jeśli praca kolektorów pozwoli zredukować roczne zużycie paliwa do poziomu poniżej 1200 m3/rok i przejść z grupy taryfowej W-3 do W-2. W ten sposób zaoszczędzimy nawet kilkaset złotych rocznie.

Jak obniżyć koszty działania Cyrkulacji?
Fachowcy polecają wyłączanie cyrkulacji, gdy z niej nie korzystamy. Jedną z opcji jest montaż programatora czasowego. Redukując czas pracy pompy cyrkulacyjnej do ośmiu godzin na dobę (np. od godz. 6 do 8 i od 16 do 22), zmniejszymy koszty eksploatacji cyrkulacji o dwie trzecie. Wiele kotłów ma już fabrycznie wbudowany moduł sterujący czasem działania pompy. Dzięki temu wystarczy kupić jej tańszy model (bez programatora) i podłączyć ją do sterownika kotła. Inny wariant to zastosowanie pompy z termostatem. Wtedy pompa pracuje do momentu, gdy woda w rurach osiągnie żądaną temperaturę, po czym wyłącza ją termostat.
Kolejne rozwiązanie polega na jednorazowym uruchomieniu pompy czujnikiem otwarcia drzwi w łazience. W ten sposób, wejście do pomieszczenia uruchamia pompę.